sciaga kol2 wyklad(1).doc

(89 KB) Pobierz
Funkcja wiodąca (skumulowana intensywność uszkodzeń)

Funkcja wiodąca (skumulowana intensywność uszkodzeń)

Można ją interpretować jako miarę wyczerpywania się „zapasu niezawodności obiektu”.

dla rozkładu wykładniczego: dla rozkładu jednostajnego w przedziale od 0 do b:

Oczekiwany pozostały czas zdatności



jest to warunkowa wartość oczekiwana pozostałego czasu

zdatności pod warunkiem, że w chwili t obiekt jest zdatny.

Możemy za pomocą oczekiwanego pozostałego czasu zdatności r(t) wyrazić charakterystyki funkcyjne niezawodności:

Dla odpowiednio dużych wartości argumentu t wartość funkcji r(t)ulega niewielkim zmianom i dąży do:

Dla rozkładu wykładniczego:

Dla rozkładu jednostajnego w przedziale od 0 do b:

Niezawodność obiektów naprawialnych(odnawialnych)

    Zakładamy, że:

1) proces taki powtarza się nieograniczenie,

2) T1, T2,…są zmiennymi losowymi niezależnymi o takim

samym rozkładzie prawdopodobieństwa. Niech N(t) będzie

zmienną losową określającą liczbę uszkodzeń (odnowień)

powstałych do chwili t. uogólniając

,

Nie wystarczy wiedzieć jakie jest prawdopodobieństwo

wystąpienia n uszkodzeń (odnowień). Równie ważną informacją jest oczekiwana liczba tych zdarzeń E[N(t)].

Wielkość ta jest funkcją czasu określoną dla oznaczaną H(t)i nazywaną funkcją odnowy (naprawy).

W praktyce często posługujemy się pochodna funkcji odnowy i nazywamy ja gęstością odnowy.

H(t) spełnia poniższe równanie całkowe. Równanie to nosi nazwę równania odnowy (odnowienia).

Funkcję H(t) wykorzystuje się do wyznaczenia oczekiwanej liczby

uszkodzeń w dowolnym przedziale czasu [t1,t2], wynosi ona H(t2)-H(t1)Badając proces odnowy przy   korzysta się z następujących twierdzeń:

Twierdzenie 1  (elementarne twierdzenie odnowy).

Jeżeli czas życia obiektu jest zmienną losową o dystrybuancie F(t) i skończonej wartości oczekiwanej E(T), to

Oznacza to, że oczekiwana liczba odnowień w jednostce czasu dąży do odwrotności średniego czasu życia obiektu, czyli średni odstęp miedzy uszkodzeniami jest równy średniemu czasowi życia obiektu.

Twierdzenie 2  (Blackwella)

Jeśli czas życia obiektu jest zmienną losowa typu ciągłego
o skończonej wartości oczekiwanej E(T) to dla a>0 zachodzi:

Oznacza to, ze po upływie długiego czasu liczba uszkodzeń w przedziale o długości a zależy tylko od długości przedziału i średniego czasu życia obiektu.

Twierdzenie 3 (Smitha)Jeżeli czas życia obiektu jest zmienną losową o skończonej wartości oczekiwanej E(T) oraz wariancji D2(T)

to



Proces odnowy o skończonym czasie odnowy (naprawy)

Zmienne T1,T2,…oraz U1,U2,… są zmiennymi losowymi

niezależnymi o rozkładach odpowiednio:

   

;

WYMIANA  W  USTALONYM  WIEKU

E(Tw) - oczekiwany czas do uszkodzenia obiektu;

w-stały okres

C(w) – jednostkowy koszt utrzymania obiektu; a – koszt

wymiany profilaktycznej; b – koszt naprawy E(Tu) – oczekiwany czas użytkowania obiektu (do uszkodzenia lub wymiany)

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin