Saga o Ludziach Lodu 01-Zaurocz - Sandemo Margit.pdf

(1873 KB) Pobierz
MARGIT SANDEMO - Zauroczenie
MARGIT SANDEMO
Zauroczenie
I tom Sagi o Ludziach Lodu
ROZDZIAŁ I
Była późna jesień 1581 roku. Unosząca
się w powietrzu mgła nie zdołała
przesłonić
widocznej
na
niebie
krwistoczerwonej łuny ognia. W taki
wieczór dwie kobiety, nie wiedząc nic o
sobie, przemierzały ulice Trondheim.
Jedną z nich była Silje, niespełna
siedemnastoletnia dziewczyna, o oczach
patrzących
teraz
obojętnie,
przepełnionych wyrazem samotności i
głodu. Szła skulona, chroniąc się przed
mrozem, sine z zimna dłonie wsunęła
pod ubranie, przypominające raczej
pozszywane worki. Schodzone buty
obwiązała skrawkami skóry, a na
piękne,
orzechowobrązowe
włosy
naciągnęła wełniany szal, który służył
jej też za przykrycie, gdy już zdołała
znaleźć jakieś miejsce do spania.
Wyminęła zwłoki leżące na wąskiej
ulicy. Jeszcze jedna ofiara moru,
pomyślała. Dwa, trzy tygodnie temu ta
zaraza - nie wiedziała już, która z kolei
w tym stuleciu - zabrała jej całą rodzinę,
a ją zmusiła do wyruszenia i
poszukiwania jedzenia.
Ojciec Silje był kowalem w wielkim
dworze położonym na południe od
Trondheim. Kiedy on, matka i
rodzeństwo pomarli, wygnano ją z
maleńkiej chaty, w której mieszkali.
Jakiż bowiem pożytek mogła przynieść
dziewczyna w kuźni?
Właściwie Silje opuściła dwór z ulgą.
Miała swoją głęboko skrywaną w sercu
tajemnicę, z której nigdy nikomu się nie
zwierzała. Na południowym zachodzie
widoczne były góry, które nazywała
„Krainą Cieni” lub „Krainą Mroku”.
Przez całe dzieciństwo góry przerażały
ją swym ogromem, a zarazem rzucały na
nią jakiś osobliwy urok. Znajdowały się
tak daleko, że z trudem można je było
dostrzec,
lecz
kiedy
promienie

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin