Projekt drewno pawel.docx

Politechnika Poznańska

Wydział Budownictwa i Inżynierii Środowiska

Ćwiczenie projektowe z konstrukcji drewnianych

              Wykonał:

              Paweł Horanin
              Grupa 3

              Semestr III

              Rok akadem. 2014/2015

1.     Opis techniczny

1.1.            Cel opracowania

Przedmiotem opracowania jest wiązar drewniany kratownicowy o rozpiętości 6,4 m, zbudowany z drewna klasy C30. Obiekt należy do drugiej klasy użytkowania konstrukcji.

1.2.            Lokalizacja i ograniczenia strefowe

Projektowany obiekt znajduje się w:

· II strefa obciążenia śniegiem, zgodnie z PN-80/B-02010

· II strefa obciążenia wiatrem, zgodnie z PN-77/B-020110.

1.3.            Konstrukcja dachu

Dach wykonany z jednospadowych drewnianych dźwigarów kratowych z drewna sosnowego klasy C30.

Rozstaw osiowy dźwigarów: 1,8 m

Zakłada się następujący schemat pokrycia:

-gont papowy

-deski o grubości 25mm

-folia paroizolacyjna

-wełna mineralna o grubości 15cm

-płatwie 8x12cm

1.4.            Uwagi dotyczące wykonania

Podczas doboru drewna na płatwie należy pamiętać aby wybrać możliwie drewno z jak najmniejszą ilością wad (sęki jeśli występują powinny być umieszczone w strefie górnej drewna). Na pręty kratownicy również należy użyć drewna z jak najmniejszą ilością wad. Szczególnie na pasy dolne i krzyżulce rozciągane. Przy wbijaniu gwoździ dopuszcza się niewielkie odstępstwa od zaprojektowanych schematów, aby uniknąć wbijania gwoździ w miejsca wadliwe bądź w to samo pasmo włókien. Należy jednak zastosować odległości zastosowane w projekcie i w razie koniecznych zmian ustawić gwoździe tak, żeby ich środek ciężkości znajdował się na osi podłużnej pręta.

W pozostałych przypadkach, nie ujętych w tym opracowaniu, należy postępować według  wiedzy oraz  sztuki budowlanej lub zasięgnąć opinii projektanta.

2.     Dane wyjściowe

2.1.            Schemat statyczny konstrukcji

Schemat statyczny stanowi układ jednospadowy o pochyleniu równym 30°, o rozpiętości 6,4 m, którego wysokość w szczycie wynosi 3,7 m. Zakratowanie stanowią słupki i krzyżulce.

Rys.1. Schemat statyczny wiązara

2.2.            Dane:

-kąt pochylenia: 30°

-rozpiętość: l = 6,4 m

-rozstaw układów poprzecznych: a = 1,8m

-strefa obciążenia wiatrem: II

-strefa obciążenia śniegiem: II

-klasa użytkowania: 2

2.3.            Przyjęcie warstw pokrycia

Rys.2. Warstwy pokrycia

3.     Zebranie obciążeń

3.1.             Obciążenia stałe od warstw pokrycia dachu – Tab.1.

3.2.            Obciążenie śniegiem wg PN-80/B-02010

Sk=Qk∙C

gdzie:

Qk − wartość charakterystyczna obciążenia śniegiem gruntu,

C − współczynnik kształtu dachu,

Strefa obciążenia śniegiem w której znajduję się obiekt: II strefa

-dla strefy II: Qk=0,9

- dla połaci dachowej jednospadowej o pochyleniu α=30° współczynnik kształtu dachu C=0,8

Obciążenie charakterystyczne dachu:

Sk=Qk∙C=0,9∙0,8=0,72kNm2

Obciążenie obliczeniowe śniegiem:

S=Sk∙γf

gdzie:

Sk − obciążenie charakterystyczne śniegiem,

γf – współczynnik obciążenia

Zatem obciążenie obliczeniowe dachu:

S=Sk∙γf=0,72∙1,5=1,08 kNm2

3.3.            Obciążenie wiatrem wg PN-77/B-02011 (ze zmianą Az1:2009):

pk=qk∙Ce∙Cp∙β

Gdzie:

qk −charakterystyczne ciśnienie prędkości wiatru,

Ce − współczynnik ekspozycji,

Cp − współczynnik aerodynamiczny,

β − współczynnik działania porywów wiatru

Strefa obciążenia wiatrem w której znajduję się obiekt: II strefa

Dla II strefy obciążenia wiatrem wartość charakterystyczna ciśnienia prędkości wiatru:

q=250 Pa=0,25 kNm2

do obliczeń przyjmujemy natomiast:

qk=1,2∙0,25=0,3 kNm2

Przyjęto, że obiekt będzie znajdował się na terenie zabudowanym przy wysokości istniejących budynków do 20 m lub zalesiony (rodzaj terenu B), dla którego współczynnik ekspozycji wynosi:

Ce=0,8

Konstrukcję obiektu uznano za niepodatną na działanie porywów wiatru:

β=1,8

...