Prawo o ruchu drogowym.pdf

(1058 KB) Pobierz
©Kancelaria Sejmu
s. 1/229
USTAWA
z dnia 20 czerwca 1997 r.
Prawo o ruchu drogowym
1)
Opracowano na
podstawie:
t.j.
Dz. U. z 2012 r.
poz. 1137, 1448, z
2013 r. poz. 700,
991, 1446, 1611, z
2014 r. poz. 312,
486, 529, 768,
822, 970, z 2015
r. poz. 211, 541,
591.
1)
Niniejsza ustawa wdraża postanowienia następujących dyrektyw Unii Europejskiej:
1) dyrektywy Rady z dnia 16 grudnia 1991 r. odnoszącej się do obowiązkowego stosowania pasów
bezpieczeństwa i urządzeń przytrzymujących dla dzieci w pojazdach (91/671/EWG) (Dz. Urz.
WE L 373 z 31.12.1991, str. 26, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 7,
t. 1, str. 353, z późn. zm.);
2) dyrektywy Rady 92/6/EWG z dnia 10 lutego 1992 r. w sprawie montowania i zastosowania
urządzeń ograniczenia prędkości w niektórych kategoriach pojazdów silnikowych we
Wspólnocie (Dz. Urz. WE L 57 z 02.03.1992, str. 27, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie
wydanie specjalne, rozdz. 7, t. 1, str. 359, z późn. zm.);
3) dyrektywy Rady 96/53/WE z dnia 25 lipca 1996 r. ustanawiającej dla niektórych pojazdów
drogowych poruszających się na terytorium Wspólnoty maksymalne dopuszczalne wymiary w
ruchu krajowym i międzynarodowym oraz maksymalne dopuszczalne obciążenia w ruchu
międzynarodowym (Dz. Urz. WE L 235 z 17.09.1996, str. 59, z późn. zm.; Dz. Urz. UE
Polskie wydanie specjalne, rozdz. 7, t. 2, str. 478, z późn. zm.);
4) dyrektywy 97/27/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 lipca 1997 r. odnoszącej się
do mas i wymiarów niektórych kategorii pojazdów silnikowych i ich przyczep oraz
zmieniającej dyrektywę 70/156/EWG (Dz. Urz. WE L 233 z 25.08.1997, str. 1, z późn. zm.;
Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 19, str. 200, z późn. zm.);
5) dyrektywy Rady 1999/37/WE z dnia 29 kwietnia 1999 r. w sprawie dokumentów
rejestracyjnych pojazdów (Dz. Urz. WE L 138 z 01.06.1999, str. 57, z późn. zm.; Dz. Urz. UE
Polskie wydanie specjalne, rozdz. 7, t. 4, str. 351, z późn. zm.);
6) dyrektywy 2000/30/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 czerwca 2000 r. w sprawie
drogowej kontroli przydatności do ruchu pojazdów użytkowych poruszających się we
Wspólnocie (Dz. Urz. WE L 203 z 10.08.2000, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie
wydanie specjalne, rozdz. 7, t. 5, str. 80, z późn. zm.);
7) dyrektywy 2002/24/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 marca 2002 r. w sprawie
homologacji typu dwu- lub trzykołowych pojazdów mechanicznych i uchylającej dyrektywę
Rady 92/61/EWG (Dz. Urz. WE L 124 z 09.05.2002, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie
wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 29, str. 399, z późn. zm.);
8) dyrektywy 2003/20/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 8 kwietnia 2003 r.
zmieniającej dyrektywę Rady 91/671/EWG w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw
Członkowskich odnoszących się do obowiązkowego stosowania pasów bezpieczeństwa w
pojazdach poniżej 3,5 tony (Dz. Urz. UE L 115 z 09.05.2003, str. 63; Dz. Urz. UE Polskie
wydanie specjalne, rozdz. 7, t. 7, str. 277);
9) dyrektywy 2003/37/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 maja 2003 r. w sprawie
homologacji typu ciągników rolniczych lub leśnych, ich przyczep i wymiennych holowanych
maszyn, łącznie z ich układami, częściami i oddzielnymi zespołami technicznymi oraz
uchylającej dyrektywę 74/150/EWG (Dz. Urz. UE L 171 z 09.07.2003, str. 1, z późn. zm.; Dz.
Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 31, str. 311, z późn. zm.);
10) dyrektywy 2007/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 września 2007 r.
ustanawiającej ramy dla homologacji pojazdów silnikowych i ich przyczep oraz układów,
części i oddzielnych zespołów technicznych przeznaczonych do tych pojazdów („dyrektywa
ramowa”) (Dz. Urz. UE L 263 z 09.10.2007, str. 1, z późn. zm.);
2015-05-08
©Kancelaria Sejmu
s. 2/229
DZIAŁ I
Przepisy ogólne
Art. 1.
1. Ustawa określa:
1)
zasady ruchu na drogach publicznych, w strefach zamieszkania oraz w strefach
ruchu;
2)
zasady i warunki dopuszczenia pojazdów do tego ruchu, a także działalność
właściwych organów i podmiotów w tym zakresie;
3)
4)
wymagania w stosunku do innych uczestników ruchu niż kierujący pojazdami;
zasady i warunki kontroli ruchu drogowego.
2. Przepisy ustawy stosuje się również do ruchu odbywającego się poza
miejscami wymienionymi w ust. 1 pkt 1, w zakresie:
1)
2)
koniecznym dla uniknięcia zagrożenia bezpieczeństwa osób;
wynikającym ze znaków i sygnałów drogowych.
3. Zadania samorządu województwa, o których mowa w art. 75aa–75ac,
art. 140g ust. 2, art. 140i i art. 140k, stanowią zadania z zakresu administracji
rządowej.
Art. 2.
Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1)
droga – wydzielony pas terenu składający się z jezdni, pobocza, chodnika, drogi
dla pieszych lub drogi dla rowerów, łącznie z torowiskiem pojazdów
szynowych znajdującym się w obrębie tego pasa, przeznaczony do ruchu lub
postoju pojazdów, ruchu pieszych, jazdy wierzchem lub pędzenia zwierząt;
1a) droga publiczna – droga w rozumieniu art. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o
drogach publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115, z późn. zm.
2)
);
2)
11) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/40/WE z dnia 6 maja 2009 r. w sprawie
badań zdatności do ruchu drogowego pojazdów silnikowych i ich przyczep (Dz. Urz. UE L
141 z 06.06.2009, str. 12, z późn. zm.);
12) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/82/UE z dnia 25 października 2011 r. w
sprawie ułatwień w zakresie transgranicznej wymiany informacji dotyczących przestępstw lub
wykroczeń związanych z bezpieczeństwem ruchu drogowego (Dz. Urz. UE L 288 z
05.11.2011, str. 1).
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 23, poz.
136 i Nr 192, poz. 1381, z 2008 r. Nr 54, poz. 326, Nr 218, poz. 1391 i Nr 227, poz. 1505, z 2009
r. Nr 19, poz. 100 i 101, Nr 86, poz. 720 i Nr 168, poz. 1323, z 2010 r. Nr 106, poz. 675, Nr 152,
poz. 1018 i Nr 225, poz. 1466, z 2011 r. Nr 5, poz. 13, Nr 159, poz. 945 i Nr 222, poz. 1321 oraz z
2012 r. poz. 472 i 965.
2015-05-08
©Kancelaria Sejmu
s. 3/229
1b) droga wewnętrzna – droga w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca
1985 r. o drogach publicznych;
2)
droga twarda – drogę z jezdnią o nawierzchni bitumicznej, betonowej,
kostkowej, klinkierowej lub brukowcowej oraz z płyt betonowych lub
kamienno-betonowych, jeżeli długość nawierzchni przekracza 20 m; inne drogi
są drogami gruntowymi;
3)
autostrada – drogę dwujezdniową, oznaczoną odpowiednimi znakami
drogowymi, na której nie dopuszcza się ruchu poprzecznego, przeznaczoną
tylko do ruchu pojazdów samochodowych, z wyłączeniem czterokołowca, które
na równej, poziomej jezdni mogą rozwinąć prędkość co najmniej 40 km/h, w
tym również w razie ciągnięcia przyczep;
4)
droga ekspresowa – drogę dwu- lub jednojezdniową, oznaczoną odpowiednimi
znakami
drogowymi,
na
której
skrzyżowania
występują
wyjątkowo,
przeznaczoną tylko do ruchu pojazdów samochodowych, z wyłączeniem
czterokołowca;
5)
droga dla rowerów – drogę lub jej część przeznaczoną do ruchu rowerów,
oznaczoną odpowiednimi znakami drogowymi; droga dla rowerów jest
oddzielona od innych dróg lub jezdni tej samej drogi konstrukcyjnie lub za
pomocą urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego;
5a) pas ruchu dla rowerów – część jezdni przeznaczoną do ruchu rowerów w
jednym kierunku, oznaczoną odpowiednimi znakami drogowymi;
5b) śluza dla rowerów – część jezdni na wlocie skrzyżowania na całej szerokości
jezdni lub wybranego pasa ruchu przeznaczona do zatrzymania rowerów w celu
zmiany kierunku jazdy lub ustąpienia pierwszeństwa, oznaczona odpowiednimi
znakami drogowymi;
6)
jezdnia – część drogi przeznaczoną do ruchu pojazdów; określenie to nie
dotyczy torowisk wydzielonych z jezdni;
7)
pas ruchu – każdy z podłużnych pasów jezdni wystarczający do ruchu jednego
rzędu pojazdów wielośladowych, oznaczony lub nieoznaczony znakami
drogowymi;
8)
pobocze – część drogi przyległą do jezdni, która może być przeznaczona do
ruchu pieszych lub niektórych pojazdów, postoju pojazdów, jazdy wierzchem
lub pędzenia zwierząt;
2015-05-08
©Kancelaria Sejmu
s. 4/229
9)
chodnik – część drogi przeznaczoną do ruchu pieszych;
połączenie lub rozwidlenie, łącznie z powierzchniami utworzonymi przez takie
przecięcia, połączenia lub rozwidlenia; określenie to nie dotyczy przecięcia,
połączenia lub rozwidlenia drogi twardej z drogą gruntową, z drogą stanowiącą
dojazd do obiektu znajdującego się przy drodze lub z drogą wewnętrzną;
10) skrzyżowanie – przecięcie się w jednym poziomie dróg mających jezdnię, ich
11) przejście dla pieszych – powierzchnię jezdni, drogi dla rowerów lub torowiska
przeznaczoną do przechodzenia przez pieszych, oznaczoną odpowiednimi
znakami drogowymi;
12) przejazd dla rowerzystów – powierzchnię jezdni lub torowiska przeznaczoną do
przejeżdżania
drogowymi;
13) przystanek – miejsce zatrzymywania się pojazdów transportu publicznego,
oznaczone odpowiednimi znakami drogowymi;
14) tunel – budowlę na drodze, oznaczoną odpowiednimi znakami drogowymi;
15) obszar zabudowany – obszar oznaczony odpowiednimi znakami drogowymi;
16) strefa zamieszkania – obszar obejmujący drogi publiczne lub inne drogi, na
którym obowiązują szczególne zasady ruchu drogowego, a wjazdy i wyjazdy
oznaczone są odpowiednimi znakami drogowymi;
16a) strefa ruchu – obszar obejmujący co najmniej jedną drogę wewnętrzną, na który
wjazdy i wyjazdy oznaczone są odpowiednimi znakami drogowymi;
17) uczestnik ruchu – pieszego, kierującego, a także inne osoby przebywające w
pojeździe lub na pojeździe znajdującym się na drodze;
18) pieszy – osobę znajdującą się poza pojazdem na drodze i niewykonującą na niej
robót lub czynności przewidzianych odrębnymi przepisami; za pieszego uważa
się również osobę prowadzącą, ciągnącą lub pchającą rower, motorower,
motocykl, wózek dziecięcy, podręczny lub inwalidzki, osobę poruszającą się w
wózku inwalidzkim, a także osobę w wieku do 10 lat kierującą rowerem pod
opieką osoby dorosłej;
19) kolumna pieszych – zorganizowaną grupę pieszych prowadzoną przez
kierownika lub dowódcę;
przez
rowerzystów,
oznaczoną
odpowiednimi
znakami
2015-05-08
©Kancelaria Sejmu
s. 5/229
20) kierujący – osobę, która kieruje pojazdem lub zespołem pojazdów, a także
osobę, która prowadzi kolumnę pieszych, jedzie wierzchem albo pędzi
zwierzęta pojedynczo lub w stadzie;
21) kierowca – osobę uprawnioną do kierowania pojazdem silnikowym lub
motorowerem;
22) szczególna ostrożność – ostrożność polegającą na zwiększeniu uwagi i
dostosowaniu zachowania uczestnika ruchu do warunków i sytuacji
zmieniających się na drodze, w stopniu umożliwiającym odpowiednio szybkie
reagowanie;
23) ustąpienie pierwszeństwa – powstrzymanie się od ruchu, jeżeli ruch mógłby
zmusić innego kierującego do zmiany kierunku lub pasa ruchu albo istotnej
zmiany prędkości, a pieszego – do zatrzymania się, zwolnienia lub
przyspieszenia kroku;
24) ruch kierowany – ruch otwierany i zamykany za pomocą sygnalizacji świetlnej
albo przez uprawnioną osobę;
25) niedostateczna widoczność – widoczność występującą od zmierzchu do świtu, a
także w warunkach zmniejszonej przejrzystości powietrza od świtu do
zmierzchu;
26) wymijanie – przejeżdżanie (przechodzenie) obok pojazdu lub uczestnika ruchu
poruszającego się w przeciwnym kierunku;
27) omijanie – przejeżdżanie (przechodzenie) obok nieporuszającego się pojazdu,
uczestnika ruchu lub przeszkody;
28) wyprzedzanie – przejeżdżanie (przechodzenie) obok pojazdu lub uczestnika
ruchu poruszającego się w tym samym kierunku;
29) zatrzymanie pojazdu – unieruchomienie pojazdu niewynikające z warunków
lub przepisów ruchu drogowego, trwające nie dłużej niż 1 minutę, oraz każde
unieruchomienie pojazdu wynikające z tych warunków lub przepisów;
30) postój pojazdu – unieruchomienie pojazdu niewynikające z warunków lub
przepisów ruchu drogowego, trwające dłużej niż 1 minutę;
31) pojazd – środek transportu przeznaczony do poruszania się po drodze oraz
maszynę lub urządzenie do tego przystosowane;
32) pojazd silnikowy – pojazd wyposażony w silnik, z wyjątkiem motoroweru i
pojazdu szynowego;
2015-05-08
Zgłoś jeśli naruszono regulamin