As_1936_nr49.pdf

(15619 KB) Pobierz

E ^ B wf

^ i k

^tel

HbI B

w ^ B

grudnia1936

j ś p *

T ^ L

•*

(Ib

^ H

J r

•

cena

groszy

CENA

GROSZY

po wizycie św. Mikołaja

1 9 3 6

6 GRUDNIA

MARY MAYER

Zwycięstwo

rży małe lusterko w rękach

Eve Eveyer. Co to? Pyta sa-

ma siebie zciszonym głosem.

Pierwsze zmarszczki pod oczyma!—

Zamyśla się. Jak ja to kiedyś sły-

szałam? Aha. Pierwsze zwiastuny

zamierającej młodości.

M o tak

mógł powiedzieć

To brzmi jak

wypowiedziane przez usta fachów

ca. Czyżbym już naprawdę skoń-

czyła pierwszy etap życia? Ewa

przegląda się bliżej — wnikliwiej.

Napina skórę, rozwiera oczy, mru-

ży je. Palcem wodzi po policz-

kach. Ile to lat mam naprawdę.

1905! Urodziłam się w grudniu.

Haha! Haha! zaśmiewa się Ewa.

Zaczynam sobie liczyć? lata i zda

je mi się, że od dziś zacznę je

odejmować. Tak, tak! Powiedziała-

bym inną sentencję.

—

Nie pierw-

sze zmarszczki są zwiastunami za-

mierającej młodości. O nie! Pierw-

sze dokładne obliczanie sobie lat—-

to przełomowy okres w życiu ko-

biety. A czy ja d a w n i e j nie mia-

łam zmarszczek? Ile jeszcze! W ós-

m e j klasie, pamiętam, przed ja-

kiemś zebraniem kółka literackie-

—

nagle przeszłyśmy na temat

urody. I jak dziś. pamiętam: trzy-

małam w ręku małe lusterko. Ile

to śmiechu było, ile drwin ze „starszych

pań". Dziesięć... zaraz... nie

—

dwanaście lat

temu. Moment ten dokładnie sobie przypo-

minam- dziś, gdy jestem po trzydziestce,

a czas płynie, ucieka szybkimi krokami.

Eve Eveyer przegląda się raz jeszcze w lu-

sterku.

Na górnej lewej powiece tworzy się

jakaś fałda

—

dawniej wdzięk, gdy się

uśmiechała, dziś jakoś ponuro wygląda to

załamywanie się skóry, to zwisanie bez-

władne. Eve podnosi kąciki ust, stara się

uśmiechnąć

tak jak d a w n i e j

—

jednak

w zdenerwowaniu wykrzywia usta, w gry-

masie, jaki zjawia się na twarzy w miejsce

uśmiechu

—

dwie głębokie brózdy pełzną

wzdłuż policzków, wywołując zaniepokoje-

nie tak wielkie

—

jak może nigdy.

Oczy wypełnione łzami z żalu za czemś

nieocenionem, minionem. Chwila wielkiego

napięcia nerwowego ustępuje wobec opano-

wania sytuacji.

Eve przypomina sobie wczorajszą rozmo-

wę w towarzystwie, gdzie zachwycano się

jej urodą, młodością i wdziękiem. Tak!

istotnie wyglądała zajmująco. Świetnie wy-

konany maquillage, bardzo dyskretny

—

delikanty

—

dobrze włożony kapelusz, do

brze skrojona sukienka, a poza tem aureo-

la sławy, jaką owiane jest j e j nazwisko. To

przecież tak bardzo podnosi wartość urody.

Eve przenika w lot myśli ludzkie. Nie wol-

no, nie wolno, ani na chwilę nie wolno mi

ugiąć się pod ciężarem 30 lat! Przecież dzi-

s i a j dopiero czuję się bardziej wartościową

jednostką. Mój skarb wewnętrzny, nieobli-

czalnie drogocenny

—

to doświadczenie ży-

ciowe. Moja kultura duchowa więcej jest

warta, niż tysiąc tysięcy zmarszczek. A że

dziś nastała chwila zwątpienia, niewiary, ot

poprostu ze zmęczenia fizycznego, mniejsza

z tem!

Rozpamiętywanie dawnych

dni wpływa

zawsze deprymująco na psychikę. Uciekam

nad

młodością.

Maska?

—

pyta.

—

Tak, to ma-

ska! Słyszy miękki głos s m u k ł e j

dziewczyny, kapłanki urody naj-

wytworniejszego Instytutu Piękno-

ści.

—

Tak, proszę Pani, to ostatnia

nowość

—

maska gazowa...

—

Ga-

zowa... powtarza jak echo Ewa...

Skóra napięta od pulsujących

w krwi soków odżywczych wyglą-

da młodzieńczo. Smutne myśli roz-

pierzchły się i nic z nich nie pozo-

stało. Krótko trwająca świadomość

lęku przed widmem starzenia się,

ustąpiła pod wpływem balsamicz-

nych maści, dobroczynnych rąk,

spełniających obowiązki automatu

do pobudzania cyrkulacji

krwi

przy współudziale

krótkofalowej

energji, zamkniętej do wielkiego

pudła z ebonitową tablicą roz-

dzielczą.

Ból psychiczny, który wczoraj,

12 grudnia roku 19... wstrząsnął

całą istotą Eve Eveyer

—

przeisto-

czył się w okamgnienie następne-

go dnia w radosny entuzjazm za-

chwytu nad nieskazitelnym owa-

lem twarzy po pierwszym w ży-

ciu zabiegu kosmetycznym. Eve

przytuliła

rozpaloną

twarz

chłodnej tafli lustra- w skupieniu przyrze-

kła nic powtórzyć więcej wzruszającej sce-

ny z powodu objawów starzenia się.

Ileż mil jonów razy spoglądała Eve Eveyer

do lustra w ciągu ostatnich 15 lat! Ileż uczuć

sprzecznych wyczytaćby można w owein ba-

dawczem, surowem spojrzeniu! Ale Eve

Eveyer nawet na chwilę nie zapomni d a n e j

obietnicy...

Zresztą

czuje się

doskona-

le, wygląda zajmująco,

ma dopiero 45

lat, jest u szczytu sławy i wie, >e istnieje

wiele metod i środków, które prawdopodo-

bnie mogą przywrócić to, czego nie chce

powiedzieć sobie s a m e j ani szeptem, ani

głośno

—

uroku młodości!

W paryskim Instytucie chirurgji kosme-

tycznej Susette Duhall nie łaknie cudu. Nie

nazywa po imieniu wad kosmetycznych swo-

jej twarzy: zmarszczek wokoło oczu, kon-

turu wyrzeźbionych brózd wokoło ust. Jest

pewna siebie, wyniosła, sztywna, gdy prze-

mierza poczekalnię, wiodącą do sali badań.

—

Jak Pan

—

Doktorze

—

z n a j d u j e stan

m o j e j skóry?

—

zwraca się Eve z ujmują-

cym uśmiechem do srebrnowłosego

pana,

zasnutego w niepokalaną biel fartucha.

—

To są poprostu cechy rodzinne.

—

brózdy wokoło ust, a zmarszczki na czole

potrafiły zawsze drażnić; pamiętam

—

nau-

czycielkę przyrody.

—

Tendencja do rysują-

cego się podbródka zawsze była, Panie dok-

torze. Tylko teraz trochę wyraźniej znie-

kształca mi on owal twarzy... Aeropag leka

rzy patrzy na siebie porozumiewawczo.

W pobłażliwym uśmiechu, odczytuje się

prawdę: niema kobiety, k t ó r e j po przekro-

czeniu pewnej granicy wieku,

możnaby

szczerze powiedzieć o brakach j e j urody.

Okaże się, że żadna nie ma zmarszczek.

Chyba tych kilka wrodzonych,

—

od dzie

ciństwa zapamiętanych...

więc od myśli

przeszłości, bronię się przed

wizją minionych lat. Przeszłość postarza

—

żyjmy więc jutrem

—

nadzieją tworzenia

coraz

ciekawszych

fragmentów

swojego

życia

Tak, o k ł a m u j e się wewnętrznie

Evc

Eveyer. A jednocześnie sprawne ręce masa-

żystki modelują j e j mięśnie. Potem gimna-

styka, prysznic. Potem

—

niaąuillage. Dłu-

gie namysły nad doborem koloru do warg,

na policzki. Wreszcie przyjdą zabiegi ko-

smetyczne, posiedzenia w wygodnym fote-

lu najwytworniejszego Instytutu kosmetycz-

nego

—

mające opóźnić bieg lat.

—

Pani jest pewna, że za granicą nie noszą

lakieru na rano?

—

Ależ zapewniam Panią,

że stosowanie na dzień lakierowanych paz-

nokci nie należy już do dobrego tonu. Na-

tomiast muszą być utrzymane w nieskazi-

telnym porządku.

— A wie Pani, że dziesięć lat temu. lakier

był prawie zupełnie nieznany, a jednak wy-

tworne kobiety miały piękne paznokcie?

—

wtrąca Eve Eveyer.

—

No, nie tylko 10 lat temu. W starożyt-

nej Grecji nie znano lakieru: Rzymianki tak

bardzo dbające o wygląd zewnętrzny także

napewno nie stosowały cudownych, koloro-

wych werniksów. Zabawne

—

myśli

—

Eve

—

zabawne tematy: n. p. zagadnienie

powstania oraz istota lakieru do paznokci

Jakiż to temat chodzi mi po głowie: 10«/

produkcji kosmetycznej świata

—

to lakier

do paznokci dla płci pięknej

—

to jakiś za-

pewne ułamek procentu ogólnej wytwórczo-

ści chemicznej obok gazów: iperytu na-

przykład.

Ciepła fala krwi uderza do twarzy... Sub-

telne ukłucia... zabandażowana głowa. Eve

patrzy do lustra naprzeciw... dziwne skoja-

rzenia... iperyt... maska.

ILUSTROWANY

MAGAZYN

TYGODNIOWY

CENA NUMERU GROSZY

ILUSTROWANY

MAGAZYN

TYGODNIOWY AS

PRENUMERATA KWARTALNA 4 ZŁ. 50 GR.

Rok II

WYDAWCA: SPÓŁKA WYDAWNICZA „KURYER" S. A.

REDAKTOR ODPOWIEDZIALNY: JAN STANKIEWICZ

KIEROWNIK LITERACKi: JULJUSZ LEO.

KIEROWNIK GRAFICZNY: JANUSZ MARJA BRZESKI.

ADRES REDAKCJI i ADMINISTRACJI: KRAKÓW,WIELOPOLE 1 (PAŁAC

PRASY). - TEL. 150-60, 150-61, 150-62, 150-63, 150-64, 150-65, 150-66

KONTO P. K. O. KRAKÓW NR. 400.200.

CENY OGŁOSZEŃ: Wysokość kolumny 275 mm. — Szerokość kolumny

200 mm. — Strona dzieli się na 3 łamy, szerokość łamu 63 mm. Cała stro-

na zł. 600 Pół strony zł. 300.1 m. w 1 łamie 90 gr. Za ogłoszenie kolorowe

doliczamy dodatkowo 50°to za każdy kolor, prócz zasadniczego. Żadnych

zastrzeżeń co do miejsca zamieszczenia ogłoszenia nie przyjmujemy

Numer 49

Niedziela 6 grudnia 1936

ASY NUMERU

49-GOs

KULISAMI PRZYSZŁEJ

WOJNY.

Zarówłi'0 obecna s y t u a c j a

poli-

tyczna, j a k również coraz więk-

sze z b r o j e n i a czynią widmo woj-

ny coraz bliższem. a g e n j a l n e

p r o r o c t w a H . G. W e l l s ' a b a r d z i e j

prawdopobnemi.

S t r . 4—5.

ARTYSTA Z KOPALNI

„WAWEL".

J a k g ó r n i k śląski t w o r z y pi<ę\"i»e

rzeźby z... w ę g l a l

S t r . fi.

LAUR NOBLA.

Przyznanie nagrody Nobla znane-

n u pacyfiście Oąłietzkiemu zwró-

ciło raz jeszcze u w a g ę E u r o p y

la f u n d a c j ę wielkiego filantropa.

Str. 11.

F1LM KOLOROWY

D O S T Ę P N Y D L A KAŻDEGO.

O nowych możliwościach w zakre-

sie k i n e m a t o g r a f j i , które rozpocz-

ną n o w y okres j e j r o z w o j u .

S t r . 14.

..STRZAŁA"

PRZEZ

ŚNIEŻNĄ

PUSTYNIE-

W .kalejdoskopie wrażeń

narcia-

rza, k t ó r y o d b y ł pierwszą w t y m

r.>ku górską wycieczkę.

Str. 16—17.

PO B U D A P E S Z T E Ń S K I E J

PREMJERZE „NIEBOSKIEJ

KOMEDJI".

Współczesna szituka t e a t r a l n a sta-

r a się rozwiązać

t r u d n e zagad-

nienie

inscenizacji

genialnego

dzieła K r a s i ń s k i e g o .

S t r . 19—20.

Z teki

muzycznej „Asa":

DWA FRAGMENTY

muzyki do k o m e d j i S z e k s p i r a „Co

t y l k o c h c e c i e " („Wieczór Trzetli

K r ó l i " ) prof. K a z i m i e r z a Meyer

2 2

hnlda.

•

POLICZMY W I E K

C H U S T E C Z K I DO NOSA.

Przegląd

etapów rozwoju

tego

nieznacznego a tak

potrzebnego

. d r o b i a z g u " naszego u b i o r u — od

średniowiecza aż po wiek X X .

S t r . 26.

Z A B A W K I M A Ł E J K J K U KO.

Japonja,

będąca

rajem

dzieci,

produkuje

najciekawsze

bodaj

w świecie lalki, które n i c z e m nie

ustępują

prawdziwym

dziełom

sztuki.

S t r . 28-29.

Powieść. — Nowela. — Kącik fi-

l a t e l i s t y c z n y . — Moda kobieca na

nartach.

— Życie

towai-zysk ie

l a r t y s t y c z n e . — Dział gospodar-

sitwa domowego. — H u m o r i roz-

trywiki u m y s ł o w e . — Nowe książ-

ki. — Na sceinite. — P r o g r a m ra

djowy.

Fot. NEW

YORK

TIMES

LONDYN.

W ub. tygodniu prezydent Stanów Zjednoczonych A. P. Roosevelt dokonał otwarcia największego

mostu świata, który połączył San Francisko z miastem O a k l a n d . Gigantyczna

ta budowla, która wiedzie ponad Oakland Bay, kosztowała zgórq 77

miljonów dolarów i jest nawet na stosunki amerykańskie

rekordem w dziedzinie techniki. N a zdjęciu:

Pierwsze samochody, przejeżdżające

przez most tuż po jego

o t w a rciu.

AS-3

za k u l i s a m i

iałem pomysł na rysu-

nek „mikołajowy". Do-

brotliwy starzec z dłu-

gą mleczną

brodą

leci so

bie na trójmotorowcu bom-

bowym nad miastem uśpionem.

Gdzieś na górnem piętrze wy-

sokiego domu dwoje dzieci pi-

sze list d o św. Mikołaja:

— I przynieś n a m święty Mi

kołaju...

Dzieci nie skończyły listu.

Z samolotu odrywa się bomba,

która spada na dach wysokie-

go domu.

Niestety żaden z rysowników

nie chciał się podjąć tego za

dania.

Nawet

najodważniejsi

karykaturzyści obawiali się te

go tematu. A przecież taki ry-

sunek

„humorystyczny"

—

mógłby stać się natchnieniem

dla lotników, wyruszających d o

ataku powietrznego w dniu (i

grudnia. Mogliby sobie poprzy-

prawiać długie, mlecznej biało-

ści brody, a zamiast kombine-

zonów lotniczych włożyć dłu-

gie

czerwone

płaszcze

—

i zrzucać bomby lotnicze, prze-

wiązane

różowemi

wstążecz-

kami... Bomby dla grzecznych

dzieci...

Groza wojny !... Jest ona coraz

bliższa. Wygląda to tak, j a k

wyszukiwanie przeciwnika przez

artylerję. Pierwszy pocisk padł

?dzieś daleko, drugi już bli-

przyszłej

szarańcze eskadr lotniczych. —

Pędzą w noc ciemną ku mia-

stom obcym, rzucają się z gó-

ry, jak sępy — i dokonują

dzieła zniszczenia. Miasto star-

te na proch. Gaz... Oszalały

krzyk

przestrachu

ugrzązł

w gardle. Oczy wyszły z orbit.

Ludzie biegną naoślep przed

siebie. Walą bomby. Terkoczą

karabiny

maszynowe.

Gaz...

wszędzie gaz... chwyta za gar-

dła... dusi, wali na ziemię...

Padł człowiek, chce zaczerp-

nąć świeżego powietrza... Ode-

tchnąć...

Łoskot walących się domów.

Tonny bomb spadają na mia-

sto. Kruszą się d u m n e drapa-

cze c h m u r . W mieście, które

dyszało zabawą, radością, śmie-

chem — rodzi się straszne

cmentarzysko...

Próbowały bluzgnąć

śmierci

b a t e r j e przeciwlotnicze. Zdu-

szono je pociskami, nim mó-

wić zaczęły...

Nad miastem krążą szerokie-

łukami

samoloty...

Nie

chwyta ich już sieć reflekto-

rów, są bezpieczne i pewne sie-

bie. Zwycięstwo!...

W o j n a przyszłości! Promie-

nie, wysyłane na znaczne od-

ległości, niszczą wszelkie dzie-

ło obronne. Niema już życia

na powierzchni kuli ziemskiej.

W O J N Y

Upiorny cień przyszłej wojny — jeździec i koń w ma-

skach gazowych na He metropolii N o w e g o Świata,

spowitej w chmury trujqcego gazu...

Fotomontaż

J. M. Brretki

z powietru, ucieka w panice... (z filmu

Wells'a „Rok 2000 ).

czekamy na pocisk trzeci... Daleką

Eotyczną była wojna abisyńska, — te-

wojna bliższa — hiszpańska ..

naszych granic...

ku wojnie Lada dzień rozerwie

skiego kotła i zagrozi

całej Europie. Może spełni się wielka prze-

powiednia Wellsa — rzucającego na srebr

ny ekran, wizję przyszłej, niszczącej ludz

kość wojny.

Widzieliśmy n a fotografjach domy w mia

stach hiszpańskich — przepołowione bom-

bami lotniczemi. Pocisk przebijał wysoki

gmach, sięgając jego fundamentów.

Śmierć działa coraz fpraWniej, corar.

szybciej. Wojen nie wypowiada się już. Nie-

ma czasu na słowa, gdy przemówią bomby

czołgi.

Zrywają się nagle do śmiertelnego lotu

P o n i i o j: Rowy strzeleckie budzq

(z filmu WoHs'o „Rok

ataku .

W momentach grozy wojsko nie zapomina nowet

o dzieciach które ubiorą w maski

gazowe... (z filmu

Wells a „Rok 2000 ).

Ludzie — jak pierwsi chrześcijanie —

schodzą do podziemi. Świat staje się jed-

netn wielkiem kretowiskiem. Zamiast piąć

się w górę ku słońcu, ku niet

zeszedł w ciemności wnętrza ziemi

je się przed bratem... Przed bratem, który ma w rękach promie-

nie śmierci.

Ludzkość zdobyła broń tak straszliwą, iż wszelka wojna staje się

nonsensem... Zbrojenia doprowadziły do absurdu. Wybuch jakiego-

kolwiek konfliktu doprowadziłby do zupełnego wyniszczenia ży-

cia na ziemi.

To jest wniosek logiczny, wyciągnięty z wyścigu zbrojeń. Ba!

—

— Tylko to musi

być coś zupełnie no-

wego, coś, co się jesz-

cze nie „opatrzyło"...

i to ma być model wy-

łącznie dla nas...

potem

awantury:

robią

— Panie...

dostar-

czył pan nam armat,

jakie już wszyscy po-

siadają...

Stosuje się prostą,

ale skuteczną

meto-

dę Zacharowa.

Jeśli

Grecja kupiła

odeń

jedną łódź podwod-

ną — to natychmiast

Bazyli Za-

charow w

stroju ka-

walera an-

gielskiego

Orderu Łaźni

Piękno form, stworzonych przez człowieka, a zaklętych

w masę stali śmiercionośnych narzędzi wojny, rywa-

lizuje z pięknem form przyrody, która nas otacza...

Fotomontaż

Budowa miasta odbywać się będzie w przyszłosci pod powierzchnię? zie

z pomocą olbrzymich dźwigarów, zaopatrzonych w elektromagnesy...

tili

Wells-a „Rok 2 0 0 0 " ) .

J. M.

Brzeski.

zaproponował Turcji — kupno dwóch łodzi

podwodnych...

Przed przemysłem wojennym rozwijają się

wspaniałe perspektywy: chemja, fizyka pra-

cuje nad wynalezieniem nowych coraz to

doskonalszych narzędzi śmierci...

Żyjemy pod hasłem „Coraz szybciej"...

Tak! Coraz szyl>ciej zabijać... Co masz za-

bić jutro, zabij dzisiaj...

Dokończenie

na str.

31-ej.

P o n i ż e j : N a d e j d z i e dzień, w którym padnq w gru-

zach liczne warsztaty pracy, a wśród nich gigantyczne

fabryki broni i amunicji, zniszczone siła, którq same

stworzyły...

Fotomontaż

J. M. Brzesk

Architektura przyszłych budowli przemysłowych odznaczać si* będzi«

gigantycznemi rozmiarami... (z filmu Wells a „Rok

2000).

lecz gdzie są granice owego a b s u r d u ? Kiedyż nareszcie uświa-

domimy sobie, że mamy broń już tak groźną, iż użycie j e j

zamieni świat cały w jedno wielkie cmentarzysko?...

Gdy poczciwy Alfred Nobel wynalazł dynamit — zdawało

mu się, że ludzkość znalazła się już w tym punkcie, który

przewiduje Wells. Przypuszczał, iż użycie dynamitu wszech-

niszczącego sprowadzi pokój powszechny.

Dynamit nic spacyfikował świata. Przyszła broń groźniej-

sza — lotnictwo — potem gazy. O! nie jesteśmy jeszcze

u wellsowskiego kresu wyścigów zbrojeniowych...

Groźne chmury zebrały się nad Europą. Wszystkie prze-

mysły wojenne państw europejskich pracują pełną parą. Eu-

ropa zbroi się...

1 właśnie w tym okresie świetnej k o n j u n k t u r y — odszedł

z tego świata człowiek-symbol: Bazyli Zacharów. Tajemni

czy ten starzec był „ojcem chrzestnym" pierwszej łodzi pod-

wodnej, karabinu maszynowego, lotnictwa bojowego. Rozpę-

tywał konflikty międzypaństwowe; rozpalał ruchy rewolu-

cyjne, by znaleźć zbyt dla swych fabrykatów.

Zacharów umarł — lecz przemysły wojenne pozostały. Po-

zostały, by dalej się udoskonalać.

Pamiętajmy, że przemysł zbrojeniowy ma w sobie cos

z przemysłu "modniarskiego. Na wiosnę, na jesień, na zimę

trzeba obmyślać nowe modne modele samolotów bojowycn

łodzi podwodnych, czołgów

Co pewien czas ministrowie stają przed składami materja-

łów bojowych i z pogardliwą miną dochodzą do wniosku:

— Ależ "to już dawno wyszło z mody... kto dziś nosi takie

karabiny...

Tak jak piękna pani, wykrzywiają pogardliwie usta i za-

mawiają u swego „ k r a w c a " :

Plik z chomika:

bzbij

Inne pliki z tego folderu:

As_1936_nr52.pdf (22048 KB)
As_1936_nr50.pdf (16396 KB)
As_1936_nr46.pdf (15663 KB)
As_1936_nr51.pdf (15638 KB)
As_1936_nr49.pdf (15619 KB)

As_1936_nr49.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: