Puls.Biznesu.05.02-2015.pdf

(2558 KB) Pobierz

Czwartek

5 lutego 2015

www.pb.pl

cena 4,99 zł

(w tym 8% VAT)

NR 23 (4285) INDEKS 349 127 WYD. A+B

Hazardowy boss

wodzi sąd za nos

Na co dzień właściciel MT Kiosku Adam G. – z zarzutami prania brudnych pieniędzy i kierowania zorganizowaną grupą

przestępczą na karku – pławi się w luksusie. Gdy przychodzi do płacenia grzywien za nagminne, wręcz bezczelne, wykroczenia

drogowe, niemal przymiera głodem. Zabawa w ciuciubabkę ze ślepą bydgoską Temidą trwa w najlepsze już kilka lat.

6-8

PulsDnia

Adwokaci z urzędu

boją się limitu

200 mln zł jest skłonne wyda-

wać państwo na pomoc praw-

ną dla obywateli. Choć to dwa

razy więcej, niż wydaje obec-

nie, adwokaci boją się, że pie-

niędzy zabraknie, bo pomocy

będzie mógł żądać każdy.

PulsInwestora

Chiny oszalały

na punkcie sztuki

Nawet najprężniejszy dotych-

czas rynek amerykański zna-

lazł się w cieniu wielkiego

muru. Na Państwo Środka

przypada już 40 proc. świato-

wego obrotu dziełami współ-

czesnych artystów.

PulsInwestora

Najwięcej warte

są seks i pieniądze

Domena porno.com przyniosła

w tym tygodniu sprzedające-

mu 8,9 mln USD. To nie rekord

wszech czasów. Droższe były

m.in. sex.com i fund.com.

W atrakcyjne adresy

wciąż warto inwestować.

PulsFirmy

Maluchy mają

szampański nastrój

96,4 pkt. — wskaźnik koniunk-

tury, wyznaczany przez małe

i mikroprzedsiębiorstwa, jesz-

cze nigdy w historii badania

Banku Pekao nie był tak wysoki.

Lepiej jest w gospodarce, bran-

ży i samych firmach.

10-11

WSA dał nadzieję

ofiarom opcji

Choć sąd zaznaczył, że każdą sprawę należy traktować indywi-

dualnie, wygrana firmy Chem-Line z fiskusem dodała optymi-

zmu ofiarom toksycznych instrumentów walutowych.

PULS BIZNESU, 5 LUTEGO 2015

PulsDnia

WYBORY PREZYDENTA

Data nie decyduje,

ale bardzo sprzyja

JACEK ZALEWSKI

j.zalewski@pb.pl

Polska zasługuje

na wyższy rating

Jeszcze nie w tym roku,

ale już w przyszłym

Polska ma szansę na

wyższe noty agencji.

Najpierw jednak musi

się pozbyć procedury

nadmiernego deficytu.

Agencje ratingowe rozpoczęły

cykliczne przeglądy wiarygod-

ności kredytowej poszczegól-

nych krajów. W najbliższy piątek

Fitch i Standard & Poor’s przed-

stawią najnowsze oceny Polski.

Moody’s miał to zrobić już w po-

łowie stycznia, ale nieoczekiwa-

nie zrezygnował z publikacji, co

— zdaniem ekspertów — wska-

zuje, że agencja nie widziała

potrzeby zmieniania ratingów.

Regionalny średniak

Długoterminowe ratingi w walucie obcej

Ratingowy alfabet

Agencje ratingowe w oce-

nach dla krajów posługują się

oznaczeniami literowymi

(od AAA do D) dla określenia

poziomu wiarygodności

kredytowej. Literom może

towarzyszyć znak plus lub

minus, co oznacza

odpowiednio podwyższenie

lub obniżenie oceny.

Dwie podstawowe kategorie

to rating inwestycyjny i speku-

lacyjny, zwany też śmiecio-

wym. W pierwszej grupie

mieszczą się cztery szczeble:

AAA, AA, A i BBB — obliga-

cje krajów o takiej ocenie

uznawane są za wiarygodne,

z bardzo niskim ryzykiem

nieterminowej obsługi zobo-

wiązań. Ratingi między BB

a D określane są jako speku-

lacyjne — zalecane dla tych,

którzy lubią podejmować duże

ryzyko. Ocena C oznacza,

że kraj może mieć kłopoty

ze spłatą długu,

a D — że jest bankrutem.

Kraj

Polska

Czechy

Węgry

Słowacja

Fitch

Moody's

S&P

A-

A+

BB+

A+

Ba1

A-

AA-

Źródło: agencje ratingowe

amoku walki o władzę politycy przy-

wiązują ogromne znaczenie do każdego

drobiazgu, który niby przysłowiowa igła

staje się nagle widłami. Przerabialiśmy to

przy okazji wyborów samorządowych, gdy wylosowany

przez Polskie Stronnictwo Ludowe numer 1 miał dać

tej partii nadzwyczajne zyski w sejmikach wojewódzkich.

Przez blisko ćwierć wieku jedynka przypadkowo trafiała

się w kolejnych wyborach (chodzi jedynie o proporcjo-

nalne, na listy) najróżniejszym partiom i nikt nie podnosił

tego problemu. Po zarządzeniu przez marszałka Sejmu

wyborów prezydenckich na niedzielę 10 maja tajemną

moc zyskuje ta data.

Opozycyjne PiS zarzuca Radosławowi Sikorskiemu,

że nie wybrał drugiego możliwego kodeksowo

wariantu — 17 maja.

Na pierwszy rzut oka można

się z tego pośmiać, ponieważ zakładanie różnicy

w wynikach wyborów w zależności od głosowania

10 czy 17 maja to absurd. Ale… nie tak do końca.

Wynik finalny, czyli reelekcja urzędującego prezyden-

ta, jest tzw. oczywistą oczywistością. Cały smaczek

sprowadza się natomiast do zagadki, czy Bronisławowi

Komorowskiemu uda się dorównać osiągnięciu

Aleksandra Kwaśniewskiego z 2000 r. i wygrać już

w pierwszej turze. Uzyskanie przynajmniej 50,01 proc.

ważnych głosów będzie zwycięstwem, ale wynik

49,99 proc. stanie się prestiżowym niepowodzeniem.

PiS uzna samo wejście jego kandydata Andrzeja Dudy

do drugiej tury za triumf i niemal zdobycie pałacu

przy Krakowskim Przedmieściu.

Przywołana przeze mnie śladowa wręcz różnica

0,02 proc. głosów ma zatem gigantyczne znaczenie

polityczne.

W tym kontekście głosowanie 10 maja

oczywiście zwiększa szansę na rozstrzygnięcie

w pierwszej turze. W piątek 8 maja Bronisław

Komorowski otrzyma na koniec kampanii darmowy

czas antenowy jako urzędujący prezydent, a nie jako

kandydat, z okazji 70. rocznicy zakończenia wojny.

Potem w sobotę 9 maja, gdy obowiązuje cisza wybor-

cza, telewizje wrzucą obrazki z Placu Czerwonego,

gdzie Władimir Putin będzie przyjmował defiladę

rakiet balistycznych gotowych do… Naturalnie skupi

to Polaków wokół urzędującego zwierzchnika sił zbroj-

nych. Takie proste zabiegi socjotechniczne dodadzą

na pewno więcej niż wspomniane 0,02 proc. głosów.

Przy głosowaniu 17 maja natomiast owa wywołana

chwilą wartość dodana już nie zaistnieje.

Z kronikarskiego obowiązku przypominam,

że w III RP proceduralną żonglerkę datami wyborów

jako pierwsze zastosowało… PiS.

W 2006 r. premier

Kazimierz Marcinkiewicz wpadł na wręcz szaleńczy

pomysł wyznaczenia wyborów samorządowych na

12 listopada, nazajutrz po Święcie Niepodległości. Na

stanowisku nie doczekał, ale jego pomysł zrealizował

premier Jarosław Kaczyński. Gra szła o to, że w dniu

ciszy 11 listopada miało gromko zabrzmieć wyborczo

świąteczne przemówienie urzędującego prezydenta

Lecha Kaczyńskiego. Chytry plan okazał się jednak

nieskuteczny, ponieważ na wynikach — zwłaszcza do

sejmików województw — się to nie odbiło. Analogiczne

niepodległościowe przemówienia w wigilię głosowania

wygłosili wszędzie urzędujący wójtowie, burmistrzo-

wie, starostowie i marszałkowie z najróżniejszych

opcji — i to oni zbiorowo skorzystali...

Najpierw deficyt

Dwie pozostałe agencje też

raczej nie podniosą nam noty

— uważają ekonomiści. Ich

zdaniem, główną przeszkodą

jest deficyt sektora finansów

publicznych — wciąż wyższy,

niż zakładają unijne reguły.

— To, co zrobią agencje, zale-

ży od procedury nadmiernego

deficytu. Zanim nie zostanie

zdjęta, trudno oczekiwać,

by cokolwiek się wydarzyło

— mówi Rafał Benecki, główny

ekonomista ING BSK.

Te go

same go

zda-

nia jest Krystian Jaworski

z Credit Agricole.

— Najpierw musimy zredu-

kować poziom długu publicz-

nego. Wtedy agencje mogą

spojrzeć na nas przychylniej

— tłumaczy ekonomista.

Polska jest objęta procedu-

rą nadmiernego deficytu od

2009 r., chociaż w ubiegłym roku

została ona zawieszona. Rząd

w ostatnich latach sukcesywnie

obniżał deficyt, który w tym roku

powinien spaść poniżej 3 proc.

PKB. Minister finansów uważa,

że taki scenariusz pozwala ocze-

kiwać zdjęcia z Polski unijnej pro-

cedury w połowie 2016 r.

Kredyt zaufania

Zdaniem analityków, Polska za-

sługuje na wyższą ocenę wiary-

godności kredytowej.

— Wypłacalność naszego

kraju jest stabilna i nie widać

dla niej żadnych większych za-

grożeń. Zasługujemy na pod-

wyżkę ratingu, oczywiście po

zdjęciu procedury — podkreśla

Krystian Jaworski.

Rafał Benecki zwraca uwa-

gę, że kredyt zaufania, jakim

obdarzyli nas inwestorzy z ryn-

ku obligacji, od dawna jest wyż-

szy niż ratingi agencji.

— Od dłuższego czasu wy-

cena naszych euroobligacji

uwzględnia rating wyższy

nawet o 2-3 poziomy. Tylko

częściowo wynikało to z ocze-

kiwań związanych z europej-

skim luzowaniem ilościowym,

bo rynki finansowe już wcze-

śniej doceniały nasze papiery

— mówi ekonomista ING BSK.

Jego zdaniem, nie musi to

skłonić do działania agencji ra-

tingowych, ale daje pozytywne

efekty w postaci niższych kosz-

tów obsługi długu.

Dobra cenzurka

Na tle krajów z regionu, z któ-

rymi jesteśmy najczęściej po-

równywani, pod względem

ratingu jesteśmy średniakiem.

Wielka trójka agencji ocenia

nas lepiej niż Węgry, ale gorzej

niż Czechy. Wyżej od Polski

notowana jest także Słowacja,

wynika to jednak głównie z jej

członkostwa w strefie euro,

a nie lepszej oceny gospodarki

czy finansów publicznych.

Zdaniem ekspertów, nawet

jeżeli w tym roku nie dogonimy

w ratingu południowych sąsia-

dów, możemy liczyć na dobrą

cenzurkę. Agencje powinny

docenić zarówno relatywnie

wysokie tempo wzrostu nasze-

go PKB, jak i wysiłki na rzecz

utrzymania dyscypliny finan-

sowej.

— Mamy szansę na bardzo

dobrą ocenę. Agencje mogą też

zasygnalizować podwyżkę ra-

tingu w niedalekiej przyszłości,

choć nie w tym roku — uważa

Rafał Benecki.

Bartek Godusławski

b.goduslawski@pb.pl

22-333-99-38

Nominacja dnia

Artur Radziwiłł pomoże Ukrainie

owołanie specjalnego pełnomocnika rzą-

du premier Ewa Kopacz zapowiedziała

podczas wizyty w Kijowie w drugiej połowie

stycznia. Z naszych informacji wynika,

że Mateusz Szczurek, minister finansów,

na to stanowisko zaproponował premier

Ewie Kopacz Artura Radziwiłła, wiceministra

finansów. O nominacji poinformuje dziś

na konferencji prasowej minister finansów.

Podczas styczniowej wizyty

u wschodniego sąsiada Ewa Kopacz

zapewniała,

że Polska chce się podzielić

swoim doświadczeniem zarówno w refor-

mach samorządowej i deregulacyjnej, jak

też w obszarze działań antykorupcyjnych

i tworzenia instytucji kontrolnych.

W ramach współpracy gospodarczej

Polska zadeklarowała też, że udzieli Ukrainie

100 mln EUR kredytu.

Wiceminister finansów nie będzie jedy-

nym doradcą z Polski.

Petro Poroszenko,

prezydent Ukrainy, zaprosił już

Leszka Balcerowicza do zaangażowania się

w proces reform na Ukrainie.

Współautor reform z czasów polskiej trans-

formacji ma udzielać głowie ukraińskiego

państwa wskazówek w sprawach

©Ⓟ

gospodarczych.

[BG, FOT. ARC]

Artur Radziwiłł pracuje w resorcie

od maja 2014 r.

Do jego obowiązków

należy m.in. zarządzanie polityką wydatkową

i makroekonomiczną, działalność wynikająca

z członkostwa Polski w Unii Europejskiej,

współpraca z międzynarodowymi orga-

nizacjami i instytucjami finansowymi. Od

tego roku nadzoruje ponadto zarządzanie

długiem publicznym w resorcie. Jest też peł-

nomocnikiem rządu ds. wprowadzenia euro.

PULS BIZNESU, 5 LUTEGO 2015

Lena Kolarska-Bobińska

minister nauki i szkolnictwa wyższego

Marek Sawicki

minister rolnictwa i rozwoju wsi

Podpis prezydenta zakończył nowelizację ustawy o finansowaniu nauki, będącej

dorobkiem pani minister. W ustawie uregulowana została tzw. polska mapa

drogowej infrastruktury badawczej (PMDIB). Ideą nowelizacji jest zbliżenie często

abstrakcyjnej działalności naukowej do konkretnych oczekiwań biznesu.

[JAZ]

Samokrytycznie przyznał, że rozmowy z delegacją rolniczego OPZZ

nie przyniosły pozytywnego finału. Marek Sawicki postępuje podobnie do

kolegi Bartosza Arłukowicza w negocjacjach z lekarzami, budując stopniowo

napięcie, tym razem objawiające się wzrostem liczby blokad drogowych.

[JAZ]

200 mln zł wzburzyło

adwokatów

Państwo podwaja budżet na pełnomocników z urzędu.

Stawki jednak nie wzrosną, a spraw przybędzie

Kamil

Kosiński

k.kosinski@pb.pl

22-333-99-24

Naczelna Rada Adwokacka (NRA) poprosiła

Trybunał Konstytucyjny o zbadanie zgodności

z konstytucją nowelizacji Kodeksu postępo-

wania karnego (a konkretnie art. 52 ustawy

o zmianie ustawy), która ustala limit wydat-

ków budżetowych na pokrycie kosztów pomo-

cy prawnej z urzędu w latach 2015-24 r. Mają

wynosić maksymalnie 200 mln zł rocznie.

Kwota obejmuje nie tylko postępowania kar-

ne, ale też cywilne i sądowo-administracyjne.

NRA zwraca uwagę, że państwo nie po-

winno regulować swoich wydatków w usta-

wie zmieniającej Kodeks postępowania

karnego, lecz w ustawie budżetowej, uchwa-

lanej na rok, a nie 10 lat. W rzeczywistości

chodzi jednak o wpisaną do ustawy kwotę.

— Co będzie, jeśli pieniędzy zabraknie?

A że zabraknie, to pewne — mówi adwokat

Rafał Dębowski, sekretarz NRA.

Dr hab. Szymon Byczko, przypomina,

że w sądach toczy się około 2 mln spraw

karnych rocznie. W każdej może być jeden

lub kilku oskarżonych. Najniższa stawka za

prowadzenie sprawy to 180 zł.

— To wystarczy, żeby stwierdzić, że 200 mln

zł to za mało — podkreśla Szymon Byczko.

INNE WYJŚCIE:

Rafał Dębowski, sekretarz

Naczelnej Rady Adwokackiej, uważa, że

200 mln zł rocznie nie wystarczy na pomoc

prawną z urzędu w formie, jaka będzie obowią-

zywała od lipca. Jego zdaniem, warto porozma-

wiać o zasadach jej przyznawania.

[FOT. ARC]

Proceduralna zmiana

Z danych Ministerstwa Sprawiedliwości wy-

nika, że obecnie pomoc prawna z urzędu

kosztuje budżet państwa niespełna 100 mln

zł rocznie. Zapisana w ustawie kwota jest

więc dwa razy większa. 1 lipca 2015 r. zmieni

się jednak procedura karna. Każdy oskarżo-

ny, bez względu na stan majątkowy, będzie

mógł zażądać obrońcy opłacanego przez

państwo. Jeśli prawnik wygra sprawę, koszt

pozostanie po stronie państwa. Jeśli przegra

— osoba, którą reprezentował, będzie zobo-

wiązana zwrócić państwu koszty jego pracy.

Na wsparcie prawnika będą mogli liczyć nie

tylko oskarżeni, ale też inne strony procesu,

np. oskarżyciele posiłkowi.

Stawki dla pełnomocników z urzędu w za-

sadzie nie zmieniły się od 2002 r. Adwokaci

boją się więc, że będą musieli pracować

za grosze.

— Adwokat nie może odmówić prowadze-

nia sprawy z urzędu. Jedynie w wyjątkowych

wypadkach może prosić o zwolnienie go

z takiej funkcji — zastrzega Rafał Dębowski.

Lipcowa zmiana to także dopuszczenie

do spraw karnych radców prawnych, którzy

jednak na razie nie wspierają interwencji ad-

wokatów.

— Nie zajmujemy stanowiska w tej spra-

wie. Trudno powiedzieć, czy 200 mln zł

wystarczy, bo trudno powiedzieć, w jakim

stopniu przyjmie się nowa instytucja pro-

cesowa, czyli obrona z urzędu na żądanie

— mówi Dariusz Sałajewski, prezes Krajowej

Izby Radców Prawnych.

Adwokaci i radcowie zgadzają się w tym,

że obecna praktyka jest zła i z usług pełno-

mocników z urzędu korzystają również ci,

których stać na wynajęcie prawnika na za-

sadach komercyjnych.

— Pomoc prawna państwa to w zasadzie

pomoc socjalna — i tak jak pomoc socjalna

nie zawsze trafia do osób, które jej potrzebu-

ją — mówi Dariusz Sałajewski.

— System wymaga reformy. Trzeba zra-

cjonalizować zasad gospodarowania fun-

duszami, m.in. eliminując nadużywanie

prawa do bezpłatnej pomocy. Można wpro-

wadzić częściowe zwolnienie od kosztów

pracy adwokata z urzędu. Sąd, przyznając

pomoc prawnika, określałby — wedle sta-

nu zamożności — ile klient musi zapłacić

skarbowi państwa. Dzięki temu dałoby się

podnieść stawki za reprezentację z urzędu,

nie zabierając z budżetu pieniędzy prze-

znaczonych na inne cele. To proste rozwią-

zania, które można wprowadzić od razu.

Jesteśmy gotowi o tym rozmawiać — pod-

kreśla Rafał Dębowski.

Pomoc

prawna

państwa

to w zasadzie

pomoc

socjalna

— i tak

jak pomoc

socjalna nie

zawsze trafia

do osób, które

jej potrzebują.

Dariusz

Sałajewski

prezes Krajowej Izby

Radców Prawnych

Sędzia jest niezawisły

O tym, kto dostanie wsparcie, decydu-

ją sądy.

— Zawsze zwracamy uwagę ustawodawcy,

że ustalanie sztywnego limitu kwotowego

może powodować problem przekraczania

budżetów. Jako sędziowie nigdy nie kieruje-

my się rzeczywistymi czy rzekomymi ogra-

niczeniami w tym zakresie, gdyż naszym

obowiązkiem jest precyzyjnie i dobrze sto-

sować prawo. Sędzia jest niezawisły, nikt nie

może na niego wpłynąć, by nie stosował np.

danej instytucji prawnej wobec konkretnej

osoby, bo budżet jest za niski. Rozumiemy,

że Ministerstwo Finansów, planując budżet,

musi określać kwoty. Trzeba je jednak na

bieżąco monitorować i korygować, żeby

pieniędzy, które muszą zostać wydane, nie

zabrakło — komentuje sędzia Waldemar

Żurek, rzecznik prasowy Krajowej Rady

Sądownictwa.

Ile kosztują państwo

pełnomocnicy z urzędu

Wydatki (w mln zł)

200,0

98,6

99,1

89,3

2012

2013

2014*

*do końca listopada; **zapis ustawowy.

Źródło: „PB”

2015

i później**

Kolej na właściwym torze

Przewozy Regionalne

wreszcie mają

operacyjny zysk.

Do szczęścia potrzeba

jeszcze spłaty

starych długów.

Przewozy Regionalne, które

w ubiegłym roku przewiozły

79 mln podróżnych, łapią wła-

ściwy rytm. Ich przychody oraz

samorządowa dotacja wyniosły

w 2014 r. łącznie 1,493 mld zł

(1,512 mld zł w 2013 r.). Koszty

operacyjne spadły z 1,56 mld

zł do 1,474 mld zł. Spółka

jest więc 19 mln zł na plusie.

W 2013 r. wynik operacyjny

był ujemny — strata sięgała

48 mln zł.

— Operacyjnie jesteśmy

już rentowną spółką, ale

dawne zobowiązania nega-

tywnie wpływają na nasze

wyniki — mówi Wojciech

Kroskowski, członek zarządu

Przewozów Regionalnych.

Szacunkowa strata netto

za 2014 r. wyniosła 26 mln zł.

W 2013 r. sięgnęła 54 mln zł.

Chcąc wyjść na plus, spół-

ka musi spłacić 600 mln zł

najpilniejszych zobowiązań.

Pomóc ma Agencja Rozwoju

Przemysłu (ARP), która do-

kapitalizuje kolejową spółkę

750 mln zł (część funduszy

zostanie przeznaczona na re-

strukturyzację zatrudnienia).

Na zmiany muszą jednak zgo-

dzić się dotychczasowi właści-

ciele Przewozów Regionalnych,

czyli samorządy. Zgodę na

taką operację wyrazili udzia-

łowcy reprezentujący ponad

60 proc. kapitału. Aby projekt

mógł być realizowany, potrzeb-

na jest akceptacja co najmniej

67 proc. właścicieli. Wojciech

Kroskowski spodziewa się, że

porozumienia z samorządami

zostaną uzgodnione do końca

lutego. Jednocześnie spółka

stara się przekonać samorzą-

dowców do podpisania pięcio-

letnich umów na usługi prze-

wozowe, które dla Przewozów

Regionalnych mogą być za-

bezpieczeniem finansowania

na inwestycje taborowe. Ich

wartość w najbliższych latach

może przekroczyć 900 mln zł.

Wojciech Kroskowski zakłada

też, że do lipca przesłany zosta-

nie Komisji Europejskiej plan

naprawczy spółki, bo jej zgoda

niezbędna jest do udzielenia

wsparcia przez ARP.

[KAP]

Atos podwoi siły we Wrocławiu

Centrum R&D

i ITO będzie zatrudniać

600 osób — także

bez doświadczenia.

Firma Atos otworzyła właśnie

nową lokalizację we Wrocławiu.

— To 2,2 tys. mkw., czyli

biuro dla ponad 300 osób. Już

negocjujemy objęcie nowych

powierzchni w tym miejscu,

bo w ciągu roku, dwóch za-

mierzamy mieć 600 pracowni-

ków — mówi Piotr Krzysztofik,

szef System Integration Global

Delivery Center.

Tak szybki wzrost nie jest

łatwy.

— 300 osób to wyzwanie, ale

mamy zdywersyfikowane kanały

rekrutacyjne, stawiamy nie tylko

na osoby z doświadczeniem, ale

także młodych ludzi ze znajomo-

ścią języków i backgroundem

w IT, których będziemy szkolić

— zapowiada Piotr Krzysztofik.

Podkreśla, że atutem fir-

my jest obecność na podium

w konkursie Great Place to Work

w ostatnich trzech latach.

Zdaniem Pawła Panczyja

ze Związku Liderów Usług

Biznesowych (ABSL), decyzja

Atosa potwierdza trend.

— Do Polski trafiają coraz bar-

dziej złożone procesy, a sektor IT

rośnie najszybciej — mówi Paweł

Panczyj.

Wrocławskie centrum koor-

dynuje także pracę zespołów

ze Słowacji, Czech, Rumunii,

Chorwacji i Bułgarii, czyli łącz-

nie 530 osób. Realizuje projek-

ty dla europejskich klientów,

m.in. z sektora publicznego

— np. od ośmiu lat dla Komisji

Europejskiej. Jest drugim pod

względem wielkości globalnym

centrum Atosa (większe jest tyl-

ko indyjskie z prawie 7 tys. pra-

cowników).

Atos ma w Polsce biura

także w Gdańsku, Toruniu,

Bydgoszczy, Warszawie i Łodzi.

Zatrudnia 4 tys. specjalistów IT,

a w ostatnich dwóch latach przy-

jął do pracy 1500 osób.

Koncern jest notowany na

NYSE Euronext Paris, ma 86 tys.

pracowników w 66 krajach

i 10 mld EUR rocznych przy-

chodów. Od 2002 r. jest wy-

łącznym światowym partne-

rem IT Igrzysk Olimpijskich

i Paraolimpijskich, a w 2016 r.

podczas Igrzysk w Rio po raz

pierwszy obsługa IT odbędzie

się w chmurze.

[MAG]

©Ⓟ

PULS BIZNESU, 5 LUTEGO 2015

PulsDnia

24 II

Długa lista zainfekowanych

Opcje walutowe to instrument finanso-

wy, który w zeszłym dziesięcioleciu banki

sprzedawały niemal masowo, zwłaszcza

eksporterom. W ramach transakcji klient

obstawiał kurs złotego do euro. Było pięk-

nie, kiedy złoty się umacniał, bo wtedy

firmy zarabiały. Kiedy w 2008 r. złoty się

nagle załamał, firmy zostały z instrumen-

tami, których ujemna wycena przekra-

czała wartość ich majątku (bo opcje

były często niesymetryczne, stąd nazwa

„toksyczne”). Była rozpacz, bankructwa,

negocjacje z bankami, próba spłaty wielo-

milionowych zobowiązań.

Wśród spółek giełdowych lista zainfeko-

wanych była bardzo długa. Znalazły się

na niej firmy i prywatne, i państwowe.

Najgłośniejsze ofiary to m.in. Odlewnie

Polskie, Ciech, Azoty, Alchemia, Erbud,

Jastrzębska Spółka Węglowa, Zelmer

i PKM Duda. A poza giełdą to choć-

by Węglokoks, Stelmet, Feroco czy

Huta Pokój.

Do tego dnia

można składać

oferty na zakup

Autosana.

Cena wywoławcza za fabrykę autobusów z Sanoka

to 40 mln zł, a wadium — 500 tys. zł. To już czwarty przetarg

na sprzedaż zakładu. W poprzednich cena wywoławcza

wynosiła 56, 50 i 48 mln zł. Tylko raz wpłynęła oferta,

ale potencjalny inwestor nie wpłacił wadium. Fabryką

zarządza syndyk, pracuje w niej 360 z prawie 500-osobowej

wcześniej załogi, spółka zdobywa nowe kontrakty.

[MAG, PAP]

Wielka radość ofiar opcji

Fiskus przegrał w sądzie sprawę uznania kosztu opcji walutowych

za koszt uzyskania przychodu

Magdalena

Graniszewska

m.graniszewska@pb.pl

22-333-98-29

„Roztropna decyzja sądu”, „prawdopo-

dobnie precedens”, „cieszę się”. Takie

reakcje usłyszeliśmy wczoraj, kiedy

pytaliśmy o ocenę porannego wyroku

Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego

w Warszawie. WSA wypowiedział się

w sporze między firmą Chem-Line z Płocka

a Izbą Skarbową w Warszawie. Chodziło

o rozliczenie podatkowe toksycznych opcji

walutowych, które w 2008 r. i 2009 r. do-

prowadziły wiele firm na skraj upadłości

(patrz ramka).

— To ważny wyrok, rozstrzygający na

korzyść firmy, która koszt przedtermino-

wego zamknięcia opcji walutowych roz-

liczyła jako koszt uzyskania przychodu

— tłumaczy Ireneusz Krawczyk, partner

w kancelarii prawnej Irena Ożóg, repre-

zentujący Chem-Line w tej sprawie.

Wyrok jest nieprawomocny, a pisemne-

go uzasadnienia jeszcze nie ma. Ale radość

już jest.

Fiskus szuka spekulantów

Pierwszym zadowolonym jest oczywiście

sam Chem-Line, który w 2008 r. — podob-

nie jak wiele firm — porozumiał się z ban-

kami i zamknął opcje przed terminem. Ale

to kosztowało. Chem-Line musiał zapłacić

bankom 5,8 mln zł. Płocka firma, podob-

nie jak wiele innych, rozliczyła te miliony

jako koszt uzyskania przychodu, pomniej-

szający podatek.

Odmiennie widział to jednak fiskus. Po

pierwsze, był zdania, że firmy stosujące

opcje po prostu spekulowały na walutach.

Nie sięgały po opcje w celu zabezpiecze-

nia np. przychodów z eksportu, ale by

zarobić na umacniającym się złotym.

Przy takim podejściu fiskus nie chciał

uznać kosztów związanych z opcjami za

koszt podatkowy.

Po drugie, zdaniem fiskusa, zarządy

firm nie znały się na opcjach (tylko np.

na produkcji maszyn). Nie powinny więc

się w nie angażować. Po trzecie, fiskus od-

woływał się do przepisów podatkowych,

datowanych na początek tego stulecia i,

zdaniem firm, nieprzystających do dzisiej-

szych realiów gospodarczych.

Przesadny

optymizm

nie jest

jednak

uzasadniony.

Po pierwsze,

trzeba

poczekać

uzasadnienie

wczorajszego

wyroku.

Po drugie,

izba

skarbowa

może się

od niego

odwołać.

Nic więc dziwnego, że w 2011 r. kontrola

skarbowa rozpoczęła się również w Chem-

-Line. Zakończyła się decyzją o naliczeniu

1,1 mln zł zaległego podatku, powiększo-

nego o odsetki.

Ropczyce się cieszą

Przy takich kwotach radość Chem-Line

z uchylenia decyzji fiskusa nie dziwi.

— Sąd w całości przyjął argumentację

spółki. To oznacza, że uznał, że w realiach

2008 r. oraz lat wcześniejszych, zawiera-

nie opcji miało uzasadnienie ekonomicz-

ne. Do tego uznał, że przedterminowe

zamknięcie transakcji oznaczało znacznie

mniejsze koszty niż czekanie do końca

kontraktu. Z tego wynika, że przedtermi-

nowe zamknięcie oznaczało zapobieżenie

utracie źródła przychodów — tłumaczy

Ireneusz Krawczyk.

Zadowoleni mogą być też wszyscy

przedsiębiorcy, którzy uwikłali się w tok-

syczne opcje walutowe i rozliczyli je przed

terminem. Choćby Zakłady Magnezytowe

Ropczyce, które pięć lat temu straciły na

opcjach walutowych prawie 20 mln zł.

Dziś też toczą spór z fiskusem.

— Wyrok WSA, w sprawie podobnej do

naszej, bardzo cieszy — mówi Józef Siwiec,

prezes Ropczyc.

— To ogromna zmiana w podejściu

sądów do spraw opcyjnych. Dotychczas

organy podatkowe przyjmowały opty-

kę 2014 r., czyli brały pod uwagę m.in.

doświadczenia płynące z kryzysu finan-

sowego. A przecież w momencie zawie-

rania opcji firmy tych doświadczeń nie

miały — dodaje Ireneusz Krawczyk, któ-

ry prowadzi jeszcze kilka spraw „opcyj-

nych”.

Przesadny optymizm nie jest jednak

uzasadniony. Po pierwsze, trzeba pocze-

kać na uzasadnienie wczorajszego wyro-

ku. Po drugie, izba skarbowa może się od

niego odwołać.

— Poza tym sąd wyraźnie wskazał,

że wszystkie sprawy należy rozpatry-

wać indywidualnie. Zdaniem sądu,

przesądzające znaczenie ma to, czy

działania podatnika były oparte na ra-

cjonalnych przesłankach wynikających

z działalności gospodarczej — dodaje

Ireneusz Krawczyk.

Wycofanie, czyli koszt

Cieszyć mogą się też przedsiębiorcy, któ-

rzy z opcjami walutowymi nie mieli nigdy

nic wspólnego. Bo nowe podejście sądow-

nictwa może mieć znaczenie dla rozlicza-

nia podatkowego wielu innych przedter-

minowo rozwiązanych umów.

— Wydaje się, że w sądownictwie zaczy-

na się coraz silniej umacniać przekonanie,

że jeśli w racjonalnej sytuacji gospodarczej

podatnik płaci za wycofanie się z nieko-

rzystnego kontraktu, to może to być lepsze

niż trwanie w tym kontrakcie do końca.

W tym sensie opłata za wycofanie się może

zostać uznana za koszt uzyskania przycho-

du. Zaczyna to docierać do świadomości

sądów, nie tylko w odniesieniu do umów

opcyjnych, ale wszelakich — zauważa

Robert Krasnodębski, partner w kancelarii

Weil, Gotshal & Manges.

Prawnik przypomina zeszłotygodniowy

wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego

(pisała o nim „Rzeczpospolita”). Sprawa

dotyczyła firmy, której działalność opierała

się na umowach licencyjnych ze studiami

filmowymi. NSA uznał, że w sytuacji eko-

nomicznie uzasadnionej opłata za rozwią-

zanie umów prowadziła do zabezpieczenia

źródła przychodu. Czyli takie opłaty mogą

być kosztem.

Polowanie (na) Miraculum

Spółka chce

konsolidować rynek

kosmetyczny.

Wcześniej jednak

poszuka sponsora.

Na rynku fuzji i przejęć

Miraculum, giełdowa spółka

kosmetyczna, będzie zarówno

przedmiotem, jak i podmiotem.

Do końca marca Rubicon Partners

chce sprzedać blisko 31-procen-

towy pakiet akcji. Obecnie jest

dwóch potencjalnych kupców

— Mariza Dystrybucja, firma spe-

cjalizująca się w sprzedaży bez-

pośredniej kosmetyków, oraz

RDM Partners, spółka powiązana

z Moniką Nowakowską, obecną

prezes Miraculum. Menedżerka

już pracuje nad sfinansowa-

niem transakcji.

— Rozglądamy się za inwesto-

rem, który byłby zainteresowa-

ny sfinansowaniem w praktyce

dwóch transakcji — oprócz prze-

jęcia pakietu akcji w Miraculum

przejąłby jednocześnie pakiet

akcji innej polskiej spółki ko-

smetycznej — tłumaczy Monika

Nowakowska.

Miraculum ma na celowniku

spółki z przychodami powyżej

50 mln zł. Plan jest taki, aby przy-

chody całej grupy już w pierw-

szym roku po połączeniu prze-

kroczyły 100 mln zł, dzięki czemu

umocni pozycję negocjacyjną

z kontrahentami.

— Rozmowy z kilkoma pod-

miotami trwają — potwierdza

Monika Nowakowska.

Według założeń, portfolio

obu spółek mają się uzupełniać.

Druga mogłaby specjalizować się

np. w pielęgnacji twarzy i ciała,

czyli w segmencie, który pod

rządami poprzedniego zarządu

został w giełdowej spółce niemal-

że zredukowany (wycofywano ze

sprzedaży produkty Miraculum).

— Ze względu na brak fun-

duszy na razie nie planujemy

powrotu z tymi produktami

na półki. Chcemy natomiast

przywrócić markę ekonomicz-

ną kosmetyków do makijażu

— Virtual, która w 2014 r. została

wycofana z oferty — przypomina

Monika Nowakowska.

Spółka planuje też odbudować

sprzedaż (na koniec września

2014 r. wobec września 2012 spa-

dła o 18 mln zł) oraz zrestruktury-

zować ok. 35 mln zł zadłużenia.

W planach jest m.in. zrolowanie

wszystkich zapadających w tym

©Ⓟ

roku obligacji.

[AT]

Kolejarze się modernizują

355 mln zł przeznaczą

PKP na modernizację

dworców i są

w stanie spłacić długi

w dwa lata.

Jeszcze kilka lat temu Polskie

Koleje Państwowe (PKP) liczyły

długi w miliardach złotych, te-

raz w milionach liczą wydatki

inwestycyjne. W zeszłym roku

na wyremontowanie 21 dwor-

ców wydały 220 mln zł. W tym

roku ma być więcej.

— Tegoroczne wydatki na

modernizację dworców wy-

niosą 355 mln zł. Oddamy

do użytku 23 obiekty, w tym

duże w Bydgoszczy, Gliwicach

i Szczecinie. To będzie prawie

komplet w głównych miastach.

Pozostanie jedynie Gdańsk

— mówi Jarosław Bator, członek

zarządu PKP.

W trakcie rokowań PKP mają

14 dużych projektów dewelo-

perskich. W tym roku wybiorą

partnerów do realizacji co naj-

mniej dwóch: na terenie dawnej

stacji Warszawa Główna oraz

Wrocław Świebodzki. Liczą, że

sprzedadzą udziały w drugiej

już zakończonej inwestycji na

dworcu w Katowicach. W Galerii

Katowickiej PKP mają 18,6 proc.

udziałów, pozostałe należą do

Neinvera, hiszpańskiego dewe-

lopera, oraz funduszu Meyer

Bergman. Budowa pochłonęła

250 mln EUR. PKP sprzedają

także inne zbędne składniki ma-

jątku. W zeszłym roku ze sprze-

daży nieruchomości pozyskały

363 mln zł, 8 mln zł ze zbycia

105 mieszkań i 36,4 mln zł ze

sprzedaży złomu. Przychody ze

sprzedaży nieruchomości mają

w tym roku wynieść 350 mln zł.

— W 2012 r. tylko co piąty

przetarg kończył się sukcesem,

w 2014 — co drugi. Poziom wyna-

jęcia powierzchni komercyjnych

na głównych dworcach wzrósł

z 43 do 93 proc., co przekłada

się na 60 mln zł przychodów

— mówi Piotr Ciżkowicz z zarzą-

du PKP.

W połowie roku kończy się

kadencja obecnego zarządu.

W tym czasie zadłużenie spadło

z 3,9 mld zł do około 1 mld. Jeśli

w tym roku uda się sprzedać PKP

Telekom i PKP Energetykę, to

PKP są w stanie spłacić cały dług

w rok, jeśli nie — to ze sprzedaży

nieruchomości w dwa lata. Jednak

z powodu niskiego kosztu długu

nie będą się śpieszyć.

[EG]

PULS BIZNESU, 5 LUTEGO 2015

LINIE LOTNICZE

Wizz Air czwarty

raz leci na giełdę

w Londynie

Tania linia, którą kieruje

Jozsef

Varadi,

jeszcze w tym kwartale

chce sprzedać na londyńskim

parkiecie akcje za 150 mln EUR.

To o 50 mln EUR mniej,

niż podczas przygotowań

do upublicznienia zapowiadanego

na czerwiec 2014 r. Akcje sprze-

dadzą też obecni udziałowcy.

Wizz Air przekładał poprzednie

IPO (w latach 2007, 2013 i 2014)

przez rosnące ceny ropy i złe pro-

gnozy dla branży lotniczej. Teraz

okoliczności są sprzyjające, a linia

w pierwszym półroczu roku finan-

sowego zwiększyła liczbę pasaże-

rów do 8,8 mln (z 7,5 mln), przy-

chody o 23,5 proc., do 727,3 mln

EUR, a zysk netto o 44,5 proc., do

158,1 mln EUR. Wizz Air, który

dziś operuje 54 Airbusami A320,

do 2017 r. będzie mieć ich 85.

Jest obecnie trzecią linią w Polsce

(po Ryanairze i LOT).

[MAG]

Wojna i wybory odcisnęły

Polskie zwierzęta

piętno na koniunkturze

w czeskich rękach

Nastroje w przemyśle są

gorsze niż przed rokiem.

Na szczęście pesymizm

nie dotknął dużych firm.

Instytut Rozwoju Gospodarczego

(IRG) SGH sprawdził, jak wyglą-

da aktywność poszczególnych

sektorów gospodarki. Wyniki

badań nie napawają szczegól-

nym optymizmem. Pierwszy

kwartał tego roku przynosi

spadek wartości barometru ko-

niunktury o 6,7 pkt. (kw./kw.).

W ciągu roku — o 8,8 pkt.

— Zwykle na przełomie roku

na koniunkturę negatywnie

wpływają czynniki sezonowe.

Są to miesiące mniejszej aktyw-

ności gospodarczej. Fakt, że nasz

wskaźnik jest niższy od warto-

ści z początku ubiegłego roku,

wskazuje na wyczerpanie po-

zytywnego wpływu czynników

cyklicznych — uważa profesor

Elżbieta Adamowicz z IRG SGH,

współautorka badania.

Eksperci z SGH wskazują,

że tak negatywne nastroje są

efektem konfliktu na wschodzie

Europy, do których dokłada się

niepewność związana ze zbliża-

jącymi się wyborami w Polsce.

— Gospodarka jest jednak

silnie powiązana z polityką.

Sankcje, restrykcje i niepew-

ność na wschodnich rynkach

powodują, że firmy są zagubio-

ne. Zwiększa się ryzyko i strach

przed podejmowaniem decyzji.

Napięcia polityczne są widocz-

ne także w Polsce. Niepokoje

różnych grup zawodowych

mogą wpływać na zachowa-

nia przedsiębiorstw — mówi

Elżbieta Adamowicz.

Wewnątrz polskiej gospodar-

ki powodów do niepokojów aż

Optymizm

w największych

firmach

Wskaźnik koniunktury

w przemyśle (w pkt.)

Zatrudnienie I 2015 X 2014

Poniżej 51

-11,4

-0,6

51-250

-8,5

5,1

251-500

-20

-4,4

501-2000

14,3

9,3

powyżej 2000 38,9 -22,2

Źródło: IRG SGH

tak dużych nie ma. Większość

wskaźników koniunktury

wprawdzie jest ujemna, ale han-

del pokazuje niewielki wzrost.

— To sugeruje, że popyt we-

wnętrzny może być źródłem

rozwoju gospodarczego — mówi

ekspertka IRG SGH.

Autorzy szczegółowo przyj-

rzeli się koniunkturze w prze-

OKIEM EKSPERTA

myśle przetwórczym, który ma

największy wpływ na ogólny

wskaźnik nastrojów w gospodar-

ce. Tutaj, mimo negatywnych

nastrojów, przewidywania na

przyszłość są nieco lepsze.

— Wskaźniki koniunktu-

ry, dotyczące półproduktów

i dóbr konsumpcyjnych, spadły

w pierwszym kwartale. Mamy

natomiast wzrost, jeśli chodzi

o dobra inwestycyjne. To pozwa-

la oczekiwać wzrostu produkcji

— wyjaśnia Elżbieta Adamowicz.

Jej zdaniem, pozytywnych

sygnałów można się doszukiwać

wśród dużych firm. O ile w ma-

łych podmiotach wskaźniki spa-

dają, wśród największych pod-

miotów widać wyraźny wzrost.

— Dzięki temu, że są w lep-

szej kondycji, mogą wciągnąć

do kooperacji mniejszych gra-

czy i poprawić ogólną sytuację

przemysłu — uważa ekonomist-

©Ⓟ

ka z SGH.

[BG]

Kakadu, największą sieć

sklepów zoologicznych

w kraju, kupił

Dusan Plaček, czeski

potentat branży.

Krecik przejmuje Reksia — ra-

zem z budą. Dusan Plaček, wła-

ściciel czeskiego Super Zoo

i najsilniejszy gracz na rynku

zoologicznym w regionie, kupił

od funduszu Arx Equity Partners

sieć Kakadu w pakiecie z e-skle-

pem Telekarma.pl. Wartości

transakcji nie ujawniono.

pozycję w centralnej i wschod-

niej Europie. Stając się częścią

Placek Holding Kakadu skorzy-

sta natomiast z doświadczeń

oraz zasobów grupy, umacnia-

jąc pozycję lidera w Polsce”

— mówi Dusan Plaček, cytowa-

ny w komunikacie prasowym.

Więcej optymizmu

PIOTR PIĘKOŚ

ekonomista Banku Pekao

aszym zdaniem, czynnik

wschodni byłby jednym

z głównych czynników ryzyka

dla polskiej gospodarki tylko

w przypadku, gdyby doszło

tam do nagłej eskalacji kon-

fliktu między Rosją a Ukrainą.

Wpływ kryzysu za naszą

wschodnią granicą był widocz-

ny już w danych za ubiegły

rok, więc w tym roku efekt dla

obrotów handlowych będzie

już coraz mniejszy. Dynamika

eksportu jest już teraz na

dosyć niskim poziomie, w tym

roku spodziewamy się lekkiego

przyspieszenia. Ten scena-

riusz wspiera spodziewane

przyspieszenie wzrostu PKB

w strefie euro.

Nie spodziewam się też, aby

to, co widzimy w relacjach

Ukraina-Rosja, odbiło się na

nastrojach konsumenckich.

Popyt wewnętrzny wygląda so-

lidnie dzięki poprawiającej się

dynamicznie sytuacji na rynku

pracy. Konsumpcja prywatna

powinna więc przyspieszać.

Czeska ekspansja

Kakadu ma dziś 41 sklepów

i ponad 110 mln zł przychodów

rocznie. Fundusz Arx stał się

głównym udziałowcem sieci

w 2009 r.

— W ciągu tych kilku lat roz-

budowaliśmy sieć placówek

i weszliśmy w kanał interne-

towy. Rynek zoologiczny był

w ostatnich latach trudny, ale

Kakadu radziło sobie na nim

dobrze. Teraz będzie rozwi-

jać się z nowym właścicielem,

który prowadzi działalność

nie tylko w detalu, ale także

w hurcie, dzięki czemu sieć

może poszerzyć asortyment.

W związku z tym, że Plaček

Holding nie prowadził dużej

działalności w Polsce, trans-

akcja nie wymagała zgody

Urzędu Ochrony Konkurencji

i Konsumentów — mówi Jacek

Korpała, partner zarządzający

Arx Equity Partners.

Korzenie zoologicznego im-

perium Dusana Plačka sięgają

1989 r. Przedsiębiorca, za po-

średnictwem Plaček Holding,

stoi za firmą Plaček Pet Products

z siedzibą w Podiebradach, czy-

ODLOT Z KAKADU:

Fundusz

Arx Equity Partners, w którym

partnerem zarządzającym

jest Jacek Korpała, zainwestował

w sklepy zoologiczne 6 lat temu.

Pod jego kierunkiem sieć

Kakadu rozrosła się

o 16 placówek i uruchomiła

sprzedaż w internecie.

[FOT. ARC]

li największym dystrybutorem

artykułów zoologicznych u na-

szych południowych sąsiadów.

W ostatnich latach przedsię-

biorca coraz mocniej inwestu-

je w oferujący wyższe marże

kanał detaliczny. Na zasadach

franczyzy rozwija w Czechach

sieć detaliczną Super Zoom,

na Słowacji działa pod szyldem

Super Zoo-Amazon, a na Łotwie

jako Dino Zoo. Prowadzi rów-

nież działalność dystrybucyjną

w Rosji i na Ukrainie. Razem

z przejętymi placówkami

Kakadu ma w regionie około

150 sklepów zoologicznych,

a obroty całej grupy można sza-

cować na 100 mln EUR rocznie.

„Nabycie Kakadu to dla nas

bardzo ważna i wartościowa

transakcja, umacniającą naszą

Rozdrobniona branża

Wartość rynku zoologicznego

w Polsce szacuje się na ponad

2 mld zł, w czym największy

udział mają kupowane dla

ponad 7 mln psów i 5 mln ko-

tów karmy. Branża jest bardzo

rozdrobniona. Sklepów jest

prawie 3 tys., ale w ramach

ogólnopolskich sieci działa

mniej niż 200. Kakadu jest tu

zdecydowanym liderem. Za

jego plecami w galeriach han-

dlowych w dużych miastach

rozwijają się jednak inni.

Aquael Zoo, gracz nu-

mer dwa, ma 27 placówek.

Leopardus, który ruszył

w 2012 r., prowadzi już 16.

O miejsce na rynku walczy tak-

że niemiecki Fressnapf, euro-

pejski lider, który przed dwoma

laty zaczął otwierać większe od

konkurencji pod względem po-

wierzchni sklepy pod szyldem

Maxi Zoo. Na razie jest ich 6.

Wyspecjalizowany w przeję-

ciach średnich firm (o wartości

10-50 mln EUR) fundusz Arx

w styczniu sprzedał też spółkę

Lanex, produkującą liny wspi-

naczkowe i nośne. Teraz wybie-

ra się na zakupy.

— Pracujemy ostatnio bar-

dzo intensywnie i jako sprzeda-

jący, i jako kupujący. W ciągu

miesiąca powinniśmy zamknąć

kolejną transakcję, przejęcie

spółki poza Polską — mówi

©Ⓟ

Jacek Korpała.

[MZAT]

30967

REKLAMA

Polityka pieniężna

Stopy w dół w marcu

hociaż Marek Belka, szef NBP, sugerował miesiąc temu, że

widzi przestrzeń do obniżek, nie dostrzegła jej większość

członków RPP, która nie zmieniła wczoraj wysokości stóp.

W marcu sytuacja może się zmienić.

— Czynników, które skłaniałyby RPP do obniżenia stóp procen-

towych, jest wystarczająco dużo i jest wystarczająco dużo osób,

które skłaniają się ku takiemu poglądowi — mówi Marek Belka.

Zdaniem ekonomistów, pogłębiająca się i wydłużająca deflacja

przekona członków RPP do przegłosowania obniżki stóp za

miesiąc. Wtedy też RPP pozna najnowsze prognozy inflacji i PKB

przygotowane przez ekspertów banku centralnego.

Prezes NBP przyznał ponadto, że jedna obniżka kosztu pieniądza

nie musi być ostatnim słowem władz monetarnych.

[BG]

proc.

Tyle wynosi obecnie główna stopa procentowa NBP.

Plik z chomika:

Ryjufka

Puls.Biznesu.05.02-2015.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: