Wiśnie osdobne - cięcie i poelęgnacja.odt

(50 KB) Pobierz

Wiśnie ozdobne  - odmiany, sadzenie, cięcie, pielęgnacja. 

 

W kwietniu lub maju okrywają się różowymi lub niemal białymi kwiatami, tworząc wspaniały widok, tak pożądany w tym czasie.

Spośród wielu gatunków i odmian ozdobnych wiśni najpopularniejsze w naszych ogrodach są:

      wiśnia piłkowana (Prunus serrulata)

      wiśnia różowa (Prunus subhirtella)

Gatunki te pochodzą z kontynentu azjatyckiego. Poza tymi gatunkami w uprawie spotyka się dużą liczbę mieszańców o nieznanym pochodzeniu.

 

 

Gatunki i odmiany

Wiśnia piłkowana (Prunus serrulata). Najczęściej uprawiane odmiany to :

Amanogawa’ – o wyjątkowo wąskiej koronie dorastająca do 5 m wysokości, posiada pełne, jasnoróżowe kwiaty o delikatnym zapachu.

 

 

Kiku-shidare’ – osiąga podobne rozmiary -zależne nieco od miejsca szczepienia- ma zwisające gałęzie Ma nieco mniejsze, ale zdecydowanie ciemniejsze kwiaty przypominające niewielkie pomponiki.

Kanzan’ – osiąga największe rozmiary, nawet do10 m, koronia odwrotnie stożkowata i skośnie rosnące gałęzie. Jej duże, pełne kwiaty zwisają na długich szypułkach i wspaniale prezentują się oglądane od dołu. Rozwijając się mają ciemno różowy kolor, który w miarę przekwitania jaśnieje.

 

 

 

Shirofugen’ o malowniczym pokroju dorastającą do 5-8 m wysokości. Odmiana ta wyróżnia się długim okresem kwitnienia, a jej niemal białe, pełne kwiaty w momencie przekwitania są różowe. Pojawiają się później niż u poprzednich odmian, czasami nawet na początku czerwca.

 

 

 

 

 

Wiśnia różowa (Prunus subhirtella). Najpopularniejsze odmiany to:

Pendula’ – o zwisających pędach. Osiąga ona 3-5 m wysokości i niemal podobną szerokość. Jej wyjątkowo obfite i niemal białe, pojedyncze kwiaty rozwijają się już w kwietniu.

 

 

Autumnalis’ i bardzo podobna do niej ‘Autumnalis Rosea’. Są to niewielkie drzewa lub spore krzewy o klasycznej, nieco wzniesionej koronie, dorastające do 5 m wysokości. Mają nieco większe, półpełne i bladoróżowe kwiaty (u odmiany ‘Autumnalis Rosea’ nieco ciemniejsze), które rozwijają się przy ciepłej pogodzie już jesienią w listopadzie czy grudniu. Jednak zasadnicze jej kwitnienie przypada na wiosnę – marzec/kwiecień.

Fukubana’, wyróżniająca się wzniesionym pokrojem (4-6 m wys.) i ciemnoróżowymi, półpełnymi kwiatami pojawiającymi się w kwietniu.

 

 

Mieszańce

Okame’ dorastająca jedynie do 2-4 m wysokości i wyróżniająca się niewielkimi, ale licznymi, ciemno różowymi kwiatami z czerwoną nasadą, które rozwijają się na początku kwietnia.

 

Wymagania i pielęgnacja

Z racji swego pochodzenia młodociane rośliny są dość wrażliwe nie tylko na silne mrozy, ale i ostre północne wiatry. Trzeba je zatem na zimę okrywać i to bez względu na miejsce naszego zamieszkania. Starsze drzewa radzą sobie dobrze, należy jednak wybierać dla nich miejsca osłonięte. Wszystkie gatunki lubią gleby żyzne i dostatecznie wilgotne. Niektóre, szczególnie P. serrulata ‘Kanzan’, dobrze rosną także w środowisku miejskim.

Większość wiśni szczepiona jest na czereśni ptasiej (P. avium), trzeba zwracać uwagę na pędy podkładki wyrastające poniżej miejsca szczepienia. Pędy takie należy niezwłocznie usuwać, bo pozostawione mogą szybko zdominować odmianę szlachetną.

Cecha charakterystyczną tych roślin jest to, że źle znoszą silniejsze cięcie, gdyż łatwo ulegają infekcjom. Dlatego zabieg ten należy ograniczać do minimum, usuwając praktycznie pędy martwe i chore. Najlepiej jest właściwie formować już młodą roślinę, usuwając niewłaściwe, silnie krzyżujące się pędy tak, by uzyskać typowy dla danej odmiany pokrój i aby później cięcie starszych roślin nie było konieczne. Jeśli jednak z różnych względów musimy wiśnie ozdobne przyciąć, to najlepszą porą na to jest późne lato. Rany po cięciu należy bezwzględnie zabezpieczać. •

 

Walory dekoracyjne i zastosowanie

Walorami dekoracyjnymi ozdobnych wiśni są oczywiście kwiaty, głównie w różnych odcieniach różu -od niemal białych do ciemno-różowych. Kwiaty te często w miarę przekwitania zmieniają kolor na jaśniejszy. Jednak większość z tych roślin równie ciekawie wygląda jesienią, gdy przebarwiają liście na odcienie pomarańczowoczerwone, zwłaszcza w słoneczne i ciepłe dni. Odmiany słabiej rosnące doskonale sprawdzają się na działkach, w mniejszych ogrodach czy przedogródkach, natomiast większe wymagają nieco więcej przestrzeni, by zaprezentować swój wdzięk. Odmiany o zwisających pędach pięknie wyglądają także w sąsiedztwie zbiorników wodnych. Dla najlepszego wyeksponowania ich walorów zdobniczych posadźmy je na tle roślin zimozielonych, z podszytem z barwinka lub na trawniku szczególnie dobrze będzie wyglądać na tle ściany w szarym lub ciemniejszym kolorze.

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin