e-grafika-inżynierska-BJ.pdf

(5457 KB) Pobierz
1
Wydano za zgodą Rektora
Materiały pomocnicze do zajęć
z przedmiotu „geometria i grafika inŜynierska”
dla studentów kierunku
budownictwo
nierecenzowane
W procesie wydawniczym pominięto
etap opracowania językowego.
Wersja elektroniczna materiałów
została przygotowana przez Autora.
rzutowanie, rzut cechowany
metoda Monge’a, aksonometria
geometria powierzchni
rysunek techniczny
rysunki architektoniczno-budowlane
rysunki konstrukcyjne
rysunki instalacyjne
Wszelkie prawa zastrzeŜone.
śaden
fragment publikacji nie moŜe być powielany
w jakiejkolwiek formie.
ISBN 978-83-7199-832-5
Oficyna Wydawnicza Politechniki Rzeszowskiej
al. Powstańców Warszawy 12, 35-959 Rzeszów
e-mail: oficyna1@prz.rzeszow.pl
2
SPIS TREŚCI
Część I ........................................................................................................
Część II .......................................................................................................
5
6
3
4
GEOMETRIA I GRAFIKA INśYNIERSKA
PRZEWODNIK
CZĘŚĆ I
Literatura
źródłowa
[1] Januszewski B.: Geometryczne podstawy grafiki inŜynierskiej. Część I, Oficyna
Wydawnicza Politechniki Rzeszowskiej, Rzeszów 2010
[2] Januszewski B., Bieniasz J.: Geometryczne podstawy grafiki inŜynierskiej. Część II,
Oficyna Wydawnicza Politechniki Rzeszowskiej, Rzeszów 2010
W projektowaniu, wykonawstwie i eksploatacji obiektów inŜynierskich, w tym
budowlanych, konieczne jest uwzględnienie wielu informacji dotyczących róŜnego rodzaju
cech identyfikujących rozpatrywane obiekty. Wśród tych cech istotą rolę odgrywają
właściwości geometryczne, ustalające postać geometryczną (kształt) oraz wymiary obiektu,
o ile jest on wykonywany z materiałów stałych
Wzmiankowane właściwości są precyzowane na etapie projektowania obiektu, a
informacje o nich muszą zostać zanotowane w sposób jednoznacznie zrozumiały zarówno dla
projektanta, jak i dla wytwórców czy uŜytkowników. UŜycie do przekazu tego rodzaju
informacji tradycyjnych opisów słownych nie jest optymalnym rozwiązaniem. Stąd obserwuje
się tendencje do tworzenia specjalistycznych metod formułowania i utrwalania informacji,
których typowym przykładem jest tak zwany
rysunek techniczny,
za pomocą którego
utrwala się i przekazuje poprzez zapis wykreślny przede wszystkim geometryczne cechy
obiektów inŜynierskich. Obowiązujące w rysunku technicznym teoretyczne
zasady
sporządzania i odczytywania graficznych zapisów geometrycznych właściwości obiektów
inŜynierskich są przedmiotem zainteresowania tzw.
nauki o rzutach,
której podstawy
wykładane są w pierwszym semestrze studiów w ramach przedmiotu „geometria i grafika
inŜynierska”.
Chcąc zastosować zasady geometrii do sporządzania graficznej dokumentacji technicznej
konkretnego obiektu fizycznego, naleŜy przypisać temu obiektowi równowaŜną z nim na
gruncie geometrii figurę zwaną
modelem geometrycznym
tego obiektu. Model ten jest
figurą trójwymiarową przestrzeni euklidesowej
E
3
, określoną z dokładnością do izometrii
parzystej przez odpowiedni zbiór właściwości geometrycznych rozwaŜanego obiektu.
Prawidłowe kształtowanie takiego modelu wymaga dobrej znajomości geometrii elementarnej
trójwymiarowej przestrzeni euklidesowej
E
3
, traktowanej tutaj jako zbiór punktów, którego
podzbiory będące zbiorem pustym, punktami, prostymi, płaszczyznami i całą przestrzenią
nazywane są
podprzestrzeniami przestrzeni
E
3
i oznaczane ogólnie przez
A, B, C,....
Poszczególne rodzaje podprzestrzeni róŜnicuje się za pomocą tak zwanych w y m i a r ó w
oraz swoistych oznaczeń podawanych w poniŜszym zestawieniu.
Podprzestrzeń
wymiar
-1
0
1
2
3
Nazwa
Zbiór pusty
Punkty
Proste
Płaszczyzny
Przestrzeń
0
/
A, B, C,...
lub
I, II, III,...
a, b, c,...
lub
1, 2, 3,...
α, β
,
γ
,...
E
3
oznaczenie
Do szczególnie waŜnych informacji o przestrzeni
E
3
zalicza się znajomość przekształceń tej
przestrzeni, związków niemiarowych i miarowych zachodzących między jej
5

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin