BEAGLE 161.pdf
(
161 KB
)
Pobierz
Wzorzec FCI nr 161
/27.01.2011/GB
BEAGLE
Wersja polska luty 2011
Pochodzenie:
Wielka Brytania.
Data publikacji obowiązującego wzorca:
13.10.2010
Użytkowość:
Pies gończy.
Klasyfikacja FCI:
Grupa 6 Psy gończe, posokowce i rasy pokrewne.
Sekcja 1.3. Małe psy gończe.
Obowiązują próby pracy.
KRÓTKI RYS HISTORYCZNY:
Sądzi się,
że
beagle powstał w
drodze selekcjonowania najmniejszych foxhoundów do polowania z
pieszym myśliwym, najczęściej na zająca. Do dzisiaj wykorzystywany
jest do polowań w sforach, często organizowanych przez rozmaite
stowarzyszenia i instytucje. Jest to mały pies pełen energii,
entuzjazmu i wigoru, zawsze gotów do każdego zajęcia. Wszystkie
cechy tego psa powinny składać się na obraz sportowca, a nie ma
piękniejszego widoku niż sfora beagle gnająca za zdobyczą z
głowami przy ziemi i ogonami postawionymi sztywno do góry. W
czasie panowania Henryka VIII i Elżbiety I istniały także beagle
szorstkowłose, niektóre tak małe,
że
mieściły się w kieszeni kurty
myśliwskiej. Z czasem beagle stały się większe, ale do dzisiaj
zdarzają się w miotach osobniki małe, nazywane „kieszonkowymi”.
WRAŻENIE OGÓLNE:
Mocny, zwartej budowy, pies gończy, raczej
szlachetny, nie ociężały.
WAŻNE PROPORCJE:
Długość czaszki od guza potylicznego do
stopu możliwie taka sama jak długość kufy do czubka nosa.
Odległość od podłoża do
łokcia
wynosi ok. połowy wysokości w
kłębie.
ZACHOWANIE - TEMPERAMENT:
Wesoły, odważny, energiczny i
zdecydowany, czujny i inteligentny. Ruchliwy i sympatyczny. Jego
specjalnością
łowiecką
jest gonienie po
śladzie,
głównie zajęcy.
Temperament zrównoważony; nie agresywny ani bojaźliwy.
GŁOWA:
Średniej
długości, mocna, ale nie ciężka, delikatniejsza u
suk, pozbawiona zmarszczek i fałd.
Mózgoczaszka:
Czaszka: Lekko wysklepiona,
średniej
szerokości z nie znacznym
guzem potylicznym.
Stop
wyraźnie zaznaczony, najlepiej, gdy znajduje się w połowie
długości głowy.
Trzewioczaszka:
Nos:
szeroki, pożądany czarny, ale u jasno umarszczonych psów
może być jaśniejszy; nozdrza szerokie.
Kufa:
nie spiczasta.
Wargi:
umiarkowane obwisłe.
Uzębienie:
szczęki mocne, z doskonałym, regularnym zgryzem
nożycowym. Siekacze ustawione pionowo.
Oczy:
ciemno brązowe lub orzechowe, dość duże, nie są osadzone
głęboko, ani wyłupiaste, szeroko rozstawione, o
łagodnym
i miłym
wyrazie.
Uszy:
długie, zza okrąglonymi końcami, osadzone nisko, sięgające w
pozycji wyciągniętej prawie końca nosa, cienkie i zwisające
wdzięcznie blisko policzków.
SZYJA:
Dostatecznie długa, aby umożliwić psu swobodne tropienie,
lekko
łukowata,
z nie wielkim podgardlem.
TUŁÓW:
Dobrze związany, wyważony.
Grzbiet:
prosty i poziomy.
Lędźwie:
krótko związany, harmonijne mocne i giętkie.
Klatka piersiowa:
głęboka, sięga poniżej
łokci.
Żebra:
dobrze wysklepione i zachodzące daleko do tyłu.
Brzuch:
nie nadmiernie podkasany.
OGON:
Mocny,
średniej
długości. Osadzony wysoko, noszony
wesoło, lecz nie zakręcony ani nachylony ponad grzbietem. Dobrze
porośnięty włosem, szczególnie na spodniej stronie.
KOŃCZYNY:
Kończyny przednie
Łopatki:
Skośnie ułożone nieprzeładowane.
Łokcie:
Mocne, niewykręcone na zewnątrz ani niepodstawione pod
tułów.
Przedramię:
Kończyny przednie proste, pionowe o okrągłym Kośćcu.
Śródręcza:
krótkie.
Łapy:
mocne i zwarte, dobrze wysklepione o mocnych opuszkach –
nie zajęcze, pazury krótkie.
Kończyny tylne:
Uda:
muskularne.
Stawy kolanowe:
dobrze kątowane.
Stawy skokowe:
mocne, nisko umieszczone, równoległe.
Łapy:
mocne i zwarte, dobrze wysklepione o mocnych opuszkach –
nie zajęcze, pazury krótkie.
CHODY:
Grzbiet w ruchu mocny i prosty, niekołyszący się. Akcja
frontu swobodna o długim wykroku, równoległe i niska; mocny napęd
kończyn tylnych. Pies nie może poruszać się wąsko tyłem ani plątać
lub zbyt wysoko podnosić kończyn przednich.
SZATA:
Sierść:
Krótka, gęsta, na każdą pogodę.
Maść:
Trójbarwna (czarna, płowa i biała) błękitna, płowa i biała; biała
w
łaty:
borsucze, zajęcze, cytrynowe; cytrynowa z białym, czerwona
z białym, płowa z białym, czarna z białym, jednolicie białym.
Wszystkie wyżej wymienione kolory z wyjątkiem czysto białego mogą
być przesiane.
Żadna
inna maść niedopuszczalna. Koniec ogona
biały.
WYMIARY:
Wysokość w kłębie
(pożądana) - minimalna 33 cm, - maksymalna 40
cm.
WADY:
Wszelkie odstępstwa od powyższego wzorca powinny być
traktowane, jako wady i oceniane w zależności od ich stopnia oraz
wpływu na zdrowie, sprawność i dobre samopoczucie psa i zdolności
do wykonywania pracy, do której był przeznaczony.
WADY DYSKFALIFIKUJĄCE:
Agresja lub wyraźna lękliwość
Psy posiadające wyraźne wady fizyczne lub zaburzenia
charakteru powinny być dyskwalifikowane.
N.B.
Samce muszą mieć dwa normalnie rozwinięte jądra w pełni
wyczuwalne w mosznie.
Plik z chomika:
wspom_nienie
Inne pliki z tego folderu:
DOG KANARYJSKI 346.pdf
(36 KB)
TERIER BRAZYLIJSKI 341.pdf
(199 KB)
OWCZAREK AUSTRALIJSKI 342.pdf
(82 KB)
BLACK AND TAN COONHOUND 300.pdf
(44 KB)
CANAAN DOG 273.pdf
(122 KB)
Inne foldery tego chomika:
Pieski
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin