Wezwanie do skruchy i upamiętania.pdf

(295 KB) Pobierz
Wezwanie do skruchy i upamiętania
Nawoływanie do wszystkich ludzi wszędzie, by byli posłuszni Jaszua
(
עשוהי
), Mesjaszowi przy końcu okresu Mesjasza.
Pismo Święte od 1 Mojżeszowej do Objawienia jest prawdziwe i objawia plan
7000 lat Elohim (Boga).
Pismo Święte zawierające 66 ksiąg (od Księgi Rodzaju do Objawienia), na które składa się
spisana
Tora Mojżesza, Pisma, Prorocy i Księgi Mesjańskie, jest
natchnione
przez Elohim, prawdziwe i bez
błędu w swojej pierwotnej formie.
2 Tym 3:16-17 Każde natchnięte-Bogiem pismo jest pożyteczne do (ustalania) doktryny, do
napominania, do poprawy, do nauki (nauczania) sprawiedliwości, tak aby Boży człowiek
stał się dojrzały (doskonały) i w pełni wyposażony do wydawania wszelkich dobrych
uczynków (w swoim życiu).
Pismo, które przez milenia było pieczołowicie przekazywane, do dziś w wielu różnych językach
perfekcyjnie komunikuje
prawdę o Stwórcy i Jego planie 7000 lat przeznaczone dla stworzenia. Jaszua
(עשוהי), Mesjasz jest synem Elohim – Jahwe w ciele – obrazem niewidzialnego Elohim – Stwórcą
wszechświata. Jahwe Elohim to zjednoczona jedność.
1 Mojż 1:1 Na początku (świat, który był)
Elohim
[תא] stworzył niebo i ziemię.
Jan 1:1-3 Na początku (świat, który był) było
Słowo
[תא], a
Słowo
[תא] było u Elohim, a
Słowo
[תא]
było Elohim.
Ono było na początku u Elohim. Wszystko przez nie powstało, a
bez niego nic nie powstało, co powstało.
Jan 1:14 A
Słowo
[תא]
ciałem się stało
i zamieszkało wśród nas, i ujrzeliśmy chwałę jego,
chwałę, jaką ma jedyny Syn od Ojca, pełne łaski i prawdy.
1 Jana 1:1-4
Co było od początku
(świat, który był), co słyszeliśmy, co oczami naszymi
widzieliśmy, na co patrzyliśmy i czego ręce nasze dotykały, o Słowie żywota – a
żywot
objawiony został,
i widzieliśmy, i świadczymy, i zwiastujemy wam ów żywot wieczny,
który był u Ojca, a nam objawiony został – co widzieliśmy i słyszeliśmy, to i wam
zwiastujemy, abyście i wy społeczność z nami mieli. A społeczność nasza jest
społecznością z Ojcem i z Synem jego, Jaszua (עשוהי), Mesjaszem. A to piszemy, aby
radość nasza była pełna.
Jaszua (
עשוהי
), Mesjasz to Alef Taw [
תא
], które w języku greckim tłumaczone
jest jako Alfa i Omega ΑΩ
Jan zrozumiał, że Jaszua (עשוהי), Mesjasz był manifestacją Elohim i zrozumiał
tajemnicę Alef Taw
[תא].
Zrozumiał, że hebrajskie słowo, które było obok albo
w
słowie
Elohim
w 1 Mojż 1:1, to
Alef Taw
[תא]
– pierwsza i ostatnia litera alfabetu hebrajskiego, które nie są tłumaczone na inne języki (w tym polski).
Nieco więcej o
Alef Taw
[תא] napisał w Objawieniu.
Objawienie 1:4-11 Jan do siedmiu zborów, które są w Azji: Łaska wam i pokój od tego,
który jest i który był, i który ma przyjść, i od siedmiu duchów, które są przed jego tronem, i
od Jaszua (עשוהי), Mesjasza, który jest świadkiem wiernym, pierworodnym z umarłych i
władcą nad królami ziemskimi. Jemu, który miłuje nas i który wyzwolił nas z grzechów
naszych przez krew swoją, i uczynił nas rodem królewskim, kapłanami Elohim i Ojca
swojego, niech będzie chwała i moc na wieki wieków. Amen. Oto przychodzi wśród
obłoków i ujrzy go wszelkie oko, a także ci, którzy go przebili, i będą biadać nad nim
wszystkie plemiona ziemi. Tak jest! Amen. Jam jest
Alef
i
Taw
[תא] (początek i koniec),
mówi Jahwe, Ten, który jest i który był, i który ma przyjść, Wszechmogący. Ja, Jan, brat
wasz i uczestnik w ucisku i w Królestwie, i w cierpliwym wytrwaniu przy Jaszua (עשוהי),
Mesjaszu, byłem na wyspie, zwanej Patmos, z powodu zwiastowania Słowa Elohim i
świadczenia o Jaszua (עשוהי). W dzień Jahwe popadłem w zachwycenie i usłyszałem za
sobą głos potężny, jakby trąby, który mówił: Jam jest
Alef
i
Taw
[תא]. To, co widzisz, zapisz
w księdze i wyślij do siedmiu zborów: do Efezu i do Smyrny, i do Pergamonu, i do Tiatyry,
i do Sardes, i do Filadelfii, i do Laodycei.
Objawienie 21:6-8 I rzekł do mnie: Stało się. Jam jest
Alef
i
Taw
[תא], początek i koniec. Ja
pragnącemu dam darmo ze źródła wody żywota. Zwycięzca odziedziczy to wszystko i będę
mu Elohim, a on będzie mi synem. Udziałem zaś bojaźliwych i niewierzących, i skalanych,
i zabójców, i wszeteczników, i czarowników, i bałwochwalców, i wszystkich kłamców
będzie jezioro płonące ogniem i siarką. To jest śmierć druga.
Objawienie 22:12-15 Oto przyjdę wkrótce, a zapłata moja jest ze mną, by oddać każdemu
według jego uczynku. Jam jest
Alef
i
Taw
[תא], pierwszy i ostatni, początek i koniec.
Błogosławieni, którzy czynią przykazania jego, aby mieli prawo do drzewa żywota i mogli
wejść przez bramy do miasta. Na zewnątrz są psy i czarownicy, i wszetecznicy, i zabójcy, i
bałwochwalcy, i wszyscy, którzy miłują kłamstwo i czynią je.
Mojżesz uczył, że Jahwe (
הוהי
) Elohim ma obraz.
Myśl, że Elohim ma swój
obraz
lub
podobieństwo
pochodzi z 1 Mojż 1:26-28, gdzie Elohim stworzył
człowieka na Swój
obraz
lub
podobieństwo.
1 Mojż 1:26-27 Potem rzekł Elohim: Uczyńmy człowieka na
obraz
nasz,
podobnego
do nas
i niech panuje nad rybami morskimi i nad ptactwem niebios, i nad bydłem, i nad całą
ziemią, i nad wszelkim płazem pełzającym po ziemi. I stworzył Elohim człowieka na
obraz
swój. Na
obraz Elohim
stworzył go. Jako
mężczyznę i niewiastę
stworzył ich.
Chociaż prawdą jest, że
Elohim jest Duchem,
równie wyraźnie widać z Pisma, że
Elohim posiada
obraz
i że człowiek został stworzony na (ten) Jego obraz, jako
mężczyzna i kobieta.
Mojżesz w 1 Mojż
32:24-31 opisuje historię Jakuba walczącego z posłańcem (aniołem). Jakub zwyciężył z posłańcem
(aniołem), który rzekł, że od tego momentu będzie się on zwał Izrael. Jakub zapytał posłańca (anioła) o
imię, lecz nie otrzymał odpowiedzi. Jakub zatem nazwał to miejsce PeniEl – gdyż wierzył, że widział
Elohim
twarzą w twarz.
1 Mojż 32:24-31 Jakub zaś pozostał sam. I mocował się z nim pewien mąż aż do
wzejścia
zorzy.
A gdy widział, że go nie przemoże, uderzył go w staw biodrowy i zwichnął staw
biodrowy Jakuba, gdy się z nim mocował. I rzekł: Puść mnie, bo już wzeszła zorza. Ale on
odpowiedział: Nie puszczę cię, dopóki mi nie pobłogosławisz. Wtedy rzekł do niego: Jakie
jest imię twoje? I odpowiedział: Jakub. Wtedy rzekł: Nie będziesz już nazywał się Jakub,
lecz Izrael, bo walczyłeś z Elohim i z ludźmi, i zwyciężyłeś. A Jakub zapytał, mówiąc:
Powiedz mi, proszę, jakie jest imię twoje? Na to odpowiedział: Dlaczego pytasz o imię
moje? I tam mu błogosławił. I nazwał Jakub to miejsce Peniel, mówiąc:
Oglądałem Elohim
twarzą w twarz, a jednak ocalało życie moje.
A gdy przechodził przez Peniel,
wschodziło
nad nim słońce,
on zaś utykał z powodu biodra swego.
Ozeasz 12:5-6 Walczył z aniołem i odniósł zwycięstwo, płakał i błagał Go o zmiłowanie;
odnalazł Go potem w Betel i tam
On do nas przemówił – to jest Jahwe
(הוהי),
Elohej
Zastępów. Jahwe
(הוהי)
jest Imię Jego!
Jaszua (
עשוהי
), Mesjasz jest obrazem niewidzialnego Elohim.
Według Mojżesza i Ozeasza, Jakub widział Elohim – Jahwe (הוהי) – twarzą w twarz i z tych opowieści
dowiadujemy się, że na długo przedtem, nim Jaszua (עשוהי), Mesjasz pojawił się na świecie,
obraz
Elohim – samo
oblicze
Jahwe (הוהי) – było widziane przez Jakuba. Tuż przed narodzeniem się
Mesjasza, posłaniec (anioł) ukazał się we śnie Józefowi i powiedział mu, że jego narzeczona, Miriam,
będzie miała Syna i że Jego imię będzie
Immanuel – Elohim jest z nami.
Mat 1:18-23 A z narodzeniem Jaszua (עשוהי), Mesjasza było tak: Gdy matka jego, Miriam,
została poślubiona (zaręczona) Józefowi, okazało się, że zanim się zeszli, była brzemienna
z Ducha Świętego. A Józef, mąż jej, będąc prawym i nie chcąc jej zniesławić, miał zamiar
potajemnie ją opuścić (rozwieść się). I gdy nad tym rozmyślał, oto ukazał mu się we śnie
posłaniec (anioł) Jahwe (הוהי) i rzekł: Józefie, synu Dawidowy, nie lękaj się przyjąć
Miriam, żony swej, albowiem to, co się w niej poczęło, jest z Ducha Świętego. A urodzi
syna i nadasz mu imię Jaszua (עשוהי); albowiem On zbawi lud Swój od grzechów jego. A to
wszystko się stało, aby się spełniło słowo Jahwe (הוהי), wypowiedziane przez proroka: Oto
panna pocznie i porodzi syna i nadadzą mu imię
Immanuel,
co się wykłada:
Elohim z nami.
Wiadomość posłańca (anioła) do Józefa we śnie, to w rzeczywistości wypełnienie się proroctwa z
Izajasza 7:14 i Izajasza 9:6-7.
Izajasz 7:14 Dlatego sam Jahwe (הוהי) da wam znak: Oto panna pocznie i porodzi syna, i
nazwie go imieniem
Immanuel.
Izajasz 9:5-6 Albowiem dziecię narodziło się nam, syn jest nam dany i spocznie władza na
jego ramieniu, i nazwą go: Cudowny, Doradca,
Mocny El,
Ojciec Odwieczny, Książę
Pokoju. Potężna będzie władza i pokój bez końca na tronie Dawida i w jego królestwie,
gdyż utrwali ją i oprze na prawie i sprawiedliwości, odtąd aż na wieki. Dokona tego
żarliwość Jahwe (הוהי) Zastępów.
Paweł, w czasach, gdy prześladował tych, którzy byli z Drogi, w czasie podróży do Damaszku przeżył
doświadczenie, w którym z nieba zaświeciło światło i rozległ się głos. Głos przedstawił się jako Jaszua
(עשוהי), którego on prześladował.
Dz. Ap. 9:1-9 Szaweł natomiast wciąż pałał nienawiścią i chęcią mordowania uczniów
Pana. Poszedł więc do najwyższego kapłana i poprosił o listy polecające do synagog w
Damaszku. Chciał bowiem odszukać zwolenników tej Drogi, zarówno mężczyzn, jak i
kobiety, aby ich pojmać i przyprowadzić do Jeruzalem. Był właśnie w podróży i zbliżał się
już do Damaszku, gdy nagle
poraziło go światło z nieba.
Upadł na ziemię i
usłyszał słowa:
Szawle, Szawle! Dlaczego Mnie prześladujesz? A on zapytał: Kim jesteś, Panie? I usłyszał:
Ja jestem Jaszua
(עשוהי),
którego ty prześladujesz.
Trudno ci wierzgać przeciw ościeniowi.
A on drżąc i bojąc się, powiedział: Panie, co chcesz, abym zrobił? A Pan do niego: Wstań i
idź do miasta. Tam dowiesz się, co masz czynić”. A ludzie, którzy z nim podróżowali,
oniemieli ze zdumienia, gdyż słyszeli głos, lecz nikogo nie widzieli. Szaweł podniósł się z
ziemi. Otworzył oczy, ale nic nie widział. Trzymając go za ręce, doprowadzili go do
Damaszku. Tam przez trzy dni nic nie widział. Nie jadł też ani nie pił.
Po tym, jak Paweł zaczął służyć Jaszua (עשוהי), Mesjaszowi, opisał Go jako Jahwe (הוהי), Stworzyciela,
Elohim w
ciele,
który był
w postaci
Elohim i który był
obrazem
niewidzialnego Elohim.
1 Koryntian 8:5-6 Bo chociaż nawet są tak zwani bogowie, czy to na niebie, czy na ziemi, i
dlatego jest wielu bogów i wielu panów, wszakże dla nas istnieje tylko jeden Elohim,
Ojciec, z którego pochodzi wszystko i dla którego istniejemy, i jeden Pan, Jaszua (עשוהי),
Mesjasz,
przez którego wszystko istnieje
i przez którego my także istniejemy.
2 Koryntian 4:3-4 A jeśli nawet ewangelia nasza jest zasłonięta, zasłonięta jest dla tych,
którzy giną, w których bóg świata tego zaślepił umysły niewierzących, aby im nie świeciło
światło ewangelii o chwale Mesjasza, który jest
obrazem Elohim.
Efezjan 3:8-12 Mnie, najmniejszemu ze wszystkich świętych, została okazana ta łaska,
abym zwiastował poganom niezgłębione bogactwo Mesjasza i abym na światło wywiódł
tajemny plan, ukryty od wieków w
Elohim, który wszystko stworzył przez Jaszua
(עשוהי),
Mesjasza,
aby teraz nadziemskie władze i zwierzchności w okręgach niebieskich poznały
przez powołanych wybranych różnorodną mądrość Elohim, według odwiecznego
postanowienia, które wykonał w Mesjaszu, Jaszua (עשוהי), Panu naszym, w którym mamy
swobodę i dostęp do Elohim z ufnością przez wiarę w niego.
1 Tymoteusz 3:16 Bo bezsprzecznie wielka jest tajemnica Elohim:
objawił się On w ciele,
został usprawiedliwiony w Duchu, widziany przez posłańców (aniołów), był zwiastowany
między ludami (poganami), uwierzono w niego na świecie, wzięty został w górę do chwały.
Filipian 2:5-11 Takiego bądźcie względem siebie usposobienia, jakie było w Mesjaszu,
Jaszua (עשוהי), który, chociaż był
w postaci Elohim,
nie upierał się zachłannie przy tym,
aby być równym Elohim, lecz wyparł się samego siebie, przyjął postać sługi i stał się
podobny ludziom; a okazawszy się z postawy człowiekiem, uniżył samego siebie i był
posłuszny aż do śmierci, i to do śmierci krzyżowej. Dlatego też Elohim wielce go
wywyższył i obdarzył go imieniem, które jest ponad wszelkie imię, aby na imię Jaszua (
עשוהי)
zginało się wszelkie kolano na niebie i na ziemi, i pod ziemią, i aby wszelki język
wyznawał, że Jaszua (עשוהי),
Mesjasz jest
Jahwe (הוהי), ku chwale Elohim, Ojca.
Kolosan 1:13-18 Który nas wyrwał z mocy ciemności i przeniósł do Królestwa Syna
swego
umiłowanego,
w którym mamy odkupienie, odpuszczenie grzechów.
On jest obrazem
niewidzialnego Elohim,
pierworodnym wszelkiego stworzenia, ponieważ w nim zostało
stworzone wszystko, co jest na niebie i na ziemi, rzeczy widzialne i niewidzialne, czy to
trony, czy panowania, czy nadziemskie władze, czy zwierzchności; wszystko przez niego i
dla niego zostało stworzone. On też jest przed wszystkimi rzeczami i wszystko na nim jest
ugruntowane, On także jest Głową Ciała, społeczności wybranych; On jest początkiem,
pierworodnym z umarłych, aby we wszystkim był pierwszy.
Kolosan 2:8-10 Baczcie, aby was kto nie sprowadził na manowce filozofią i czczym
urojeniem, opartym na podaniach ludzkich i na żywiołach świata, a nie na Mesjaszu; gdyż
w nim mieszka cieleśnie cała pełnia boskości
i macie pełnię w nim;
On jest głową wszelkiej
nadziemskiej władzy i zwierzchności.
Autor Hebrajczyków podzielał pogląd Pawła, że Jaszua (עשוהי), Mesjasz jest wiernym
obrazem
Elohim.
Hebrajczyków 1:1-4 Wielokrotnie i wieloma sposobami przemawiał Elohim dawnymi
czasy do ojców przez proroków; ostatnio, u kresu tych dni, przemówił do nas przez Syna,
którego ustanowił dziedzicem wszechrzeczy, przez którego także wszechświat stworzył.
On, który jest odblaskiem chwały i odbiciem jego istoty
i podtrzymuje wszystko słowem
swojej mocy, dokonawszy oczyszczenia z grzechów, zasiadł po prawicy majestatu na
wysokościach i stał się o tyle możniejszym od aniołów, o ile znamienitsze od nich
odziedziczył imię.
Jan, który rozumiał tajemnicę
Alef Taw
[תא], zrozumiał też, że Syn Elohim przyszedł, by dać
zrozumienie, po to, aby ci, którzy narodzili się z Elohim, mogli poznać
prawdziwego Elohim – Jaszua
(עשוהי),
Mesjasza.
1 Jan 5:18-21 Wiemy, że żaden z tych, którzy się z Elohim narodzili, nie grzeszy, ale że ten,
który z Elohim został zrodzony, strzeże go i zły nie może go tknąć. My wiemy, że jesteśmy
z Elohim, a cały świat tkwi w złem. Wiemy też, że Syn Elohim przyszedł i dał nam rozum,
abyśmy poznali tego, który jest prawdziwy.
My jesteśmy w tym, który jest prawdziwy – w
Synu jego, Jaszua
(עשוהי),
Mesjaszu. On jest tym prawdziwym Elohim
i życiem wiecznym.
Dzieci, wystrzegajcie się fałszywych bogów.
Sam Jaszua (עשוהי), Mesjasz prorokował, że Jerozolima Go nie zobaczy, dopóki dzieci Izraela nie będą
wołać:
Błogosławiony ten, który przychodzi w imieniu Jahwe
(הוהי)!
Łuk 13:34-35 Jeruzalem, Jeruzalem, które zabijasz proroków i kamienujesz tych, którzy do
ciebie byli posłani, ileż to razy chciałem zgromadzić dzieci twoje, jak kokosz zgromadza
pisklęta swoje pod skrzydła, a nie chcieliście. Oto wasz dom pusty wam zostanie.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin