Test_odpowiedzi.pdf

(42 KB) Pobierz
T
EST KOŃCZĄCY ROK WYKŁADÓW
R
ADIOWO
-I
NTERNETOWEGO
S
TUDIUM
B
IBLIJNEGO
2012/2013
1. Czy teologiczny przekaz dwóch opowiadań o stwórczym dziele Boga w pierwszych rozdziałach
Księgi Rodzaju (Rdz 1-2) różni się w kwestiach istotnych?
Odp.: Istotny przekaz, jaki płynie z tych tekstów jest taki sam:
świat
został stworzony przez Boga, a
więc wszystko, co istnieje jest zależne od swego Stwórcy.
2. Co oznacza,
że
człowiek otrzymał od swojego Stwórcy „tchnienie
życia”?
Odp.: W ten sposób autor natchniony podkreślił zależność ludzi od Boga, którzy sami nie dają sobie
istnienia. Zarówno materialne ciało, jak i
życiodajne
tchnienie są dla człowieka darem Boga.
3. Jakie dążenie legło u podstaw pierwszego, a tym samym każdego grzechu?
Odp.: Każdy grzech jest wyrazem dążenia do tego by być jak Bóg, a stworzenie nie może być Bogiem.
4. Jaką rzeczywistość zapowiadają wody potopu, które pochłaniają ludzką niegodziwość?
Odp.: Pochłaniające ludzką niegodziwość wody potopu są zapowiedzią wód chrztu udzielanego w imię
Jezusa (1P 3,20-21).
5. Jak wczesnochrześcijańscy pisarze (Ojcowie Kościoła) interpretowali obecność trzech przybyszów,
którzy odwiedzili Abrahama, zapowiadając narodziny Izaaka (Rdz 18)?
Odp.: W osobach trzech przybyszów widzieli zapowiedź dotyczącą tajemnicy Trójcy
Świętej.
6. Jaki jest zasadniczy cel biblijnego opowiadania o plagach egipskich?
Odp.: Autor biblijnego opowiadania o plagach przedstawiając tę Bożą interwencję dąży do tego, aby
tak Izraelici, jak i Egipcjanie, a następnie wszyscy ludzie, dowiedzieli się, kim jest Bóg, który objawia
swoją władzę nad całym stworzeniem.
7. Do opisu jakiego wydarzenia nawiązuje biblijny autor mówiąc o pojawieniu się chwały Bożej, która
wypełniła Namiot Spotkania (Wj 40)?
Odp.: Biblijny autor, który opisuje pojawienie się chwały Bożej we wnętrzu wzniesionego przez Izra-
elitów na pustyni Przybytku, wyraźnie nawiązuje do objawienia się Boga na Synaju (Wj 19).
8. Co ukazuje prolog Ewangelii Jana?
Odp.: Prolog Ewangelii według
św.
Jana ukazuje nade wszystko preegzystencję Jezusa.
9. Co w tradycji palestyńskiej oznacza rozbicie na progu domu – namiotu młodej pary – owocu grana-
tu?
Odp.: Rozbicie owocu granatu było symbolicznym
życzeniem
pod adresem młodej pary, by jej potom-
stwo było tak liczne, jak liczne są ziarna owocu granatu.
10. Do jakiego oddziału należał Zachariasz?
Odp.: Zachariasz należał do oddziału Abiasza.
11. Kim w przekazie Ewangelii
św.
Jana był Jan Chrzciciel?
Odp.: Jan był głosem i jako taki
świadczył
o Jezusie. Był on
świadkiem
Słowa, które stało się ciałem,
które zamieszkało między nami i które daje moc tym, którzy Je przyjmują (J 1,1-14).
12. Po opisie zwiastowania
św.
Łukasz przekazuje, iż Maryja udała się do swojej krewnej Elżbiety. Od
jakich słów rozpoczyna
św.
Łukasz tę relację?
Odp.: Następująca po relacji o Zwiastowaniu scena pójścia Maryi do Elżbiety (Łk 1,39-56), zaczyna
się od stwierdzenia
anastasa de Mariam eporeuthe...
– Powstawszy Maryja zaś…
13. Kim byli mędrcy, którzy przybyli do Betlejem?
Odp.: Pierwotnie określenie to odnoszono do kasty perskich kapłanów, później – w czasach helleni-
stycznych, określenie to odnoszono do tych, którzy zajmowali się wschodnią filozofią, teologią i przy-
rodoznawstwem. Trudnili się wróżbiarstwem i wyjaśnieniem snów. W późniejszych czasach słowo
magus
określało kogoś bardziej pospolitego: przepowiadacza, magika i szarlatana. Być może, jak chcą
niektórzy, wywodzili się z plemienia Medów, którzy zamieszkiwali Imperium Perskie. Byli nauczycie-
lami i wychowawcami królów perskich. Uważano ich za ludzi mądrych i
świętych.
W
środowisku
greckim magowie uważani byli zasadniczo za szarlatanów i czarnoksiężników. Zasadniczo jednak lu-
dzie określani tym mianem, byli odbierani pozytywnie, ze względy na powszechne przekonanie, iż byli
ludźmi mądrymi. Judaizm, który zasadniczo był przeciwnikiem wszelkich praktyk czarnoksięskich, nie
mógł się oprzeć istniejącemu w hellenizmie podziwowi i uznaniu dla magów
14. Dlaczego Dz 1,8 nazywamy wersetem programowym Dziejów Apostolskich?
Odp.: Werset ten określa całą treść i budowę Dziejów Apostolskich, a księga ta opowiada o rozprze-
strzenianiu się Słowa Bożego w
świecie
według schematu nakreślonego w tym wersecie: od Jerozoli-
my na krańce ziemi.
15. Jakie znaczenie ma fakt,
że
Zesłanie Ducha
Świętego
odbyło się w czasie
święta
Pięćdziesiątnicy?
Odp.: W Starym Testamencie
święto
Pięćdziesiątnicy było wspomnieniem nadania Prawa na Synaju.
Duch
Święty
zstępuje w ten dzień, gdyż w nowym przymierzu lud Boży nie będzie kierował się pra-
wem wypisanym na kamiennych tablicach, ale prawem Ducha.
16. Jaki ideał Kościoła przedstawiają „summaria” (Dz 2,42-47; 4,32-37; 5,12-16)?
Odp.: Jest to Kościół – idealna wspólnota, skupiona wokół stołu Eucharystii, wspólnej modlitwy oraz
dzielący dobra materialne według potrzeb.
17. Jaka jest reakcja wspólnoty na pierwsze prześladowania w Jerozolimie (Dz 4)?
Odp.: Wobec pierwszych prześladowań wspólnota jerozolimska nie reaguje gniewem czy
żalem
do
Boga, ale modli się, aby to doświadczenie przyczyniło się do szybszego i skuteczniejszego rozprze-
strzeniania się Bożego Słowa w
świecie.
18. Czym zgrzeszyli Ananiasz i Safira (Dz 5)?
Odp.: Ananiasz i Safira zgrzeszyli przede wszystkim nieposłuszeństwem samemu Bogu. Nie tyle waż-
ny jest tu sam fakt ukrycia pieniędzy, co próba „oszukania” samego Boga.
19. Do jakiej posługi zostali przeznaczeni diakoni (Dz 6)?
Odp.: Diakoni zostali przede wszystkim przeznaczeni do posługi opiekowania się ubogimi wspólnoty,
aby apostołowie mogli w całości poświęcić się dziełu głoszenia Słowa. W praktyce jednak widzimy,
że
i diakoni (Szczepan i Filip) głoszą Słowo Boże.
20. Kim był Szymon Mag?
Odp.: Był to mieszkaniec Samarii, który cieszył się szacunkiem ludzi, gdyż zwodził ich magią. Na-
wrócony przez Filipa Ewangelistę porzuca ten proceder. Chce jednak za pieniądze kupić od apostołów
duchową władzę.
21. Dlaczego Roman Brandstaetter tęsknił za Pismem
Świętym?
Odp.: „Tęsknię za Pismem
Świętym,
które utrwaliło się we mnie jako symbol rodzinnego domu, a
mówiąc
ściślej,
dzięki czarodziejskiej sztuce wyobraźni przybrało w mojej
świadomości
kształt domu
dziadka, przestrzeni wprawdzie zamkniętej
ścianami,
ale mimo to rozciągającej się na cały wszech-
świat”.
22. Dlaczego wiara jest konieczna w trakcie czytania Pisma
Świętego?
Odp.: Gdyż dzięki wierze uświadamiamy sobie,
że
w Piśmie
Świętym
mówi do nas Bóg.
23. Z jakiego powodu autorzy natchnieni mieli kłopot ze spisaniem tego, co do nich „mówił” Bóg?
Odp.: Gdyż było to doświadczenie duchowe, wewnętrzne. Tego rodzaju przeżycia nie jest łatwo ująć w
słowa, które w tym wypadku są zbyt ubogie.
24. Kto według Biblii jest mędrcem?
Odp.: Według autorów natchnionych mędrcami są ci, którzy
żyją
według tego, co wiedzą. Jeżeli tego
nie czynią, nie są mędrcami. Mędrcami są ci, którzy zdobyli pewną wiedzę na temat Zbawiciela i wy-
ruszyli, niczym się nie zrażając, na poszukiwanie Oczekiwanego. Kiedy sięgamy po Biblię, nie ocze-
kujmy informacji z dziedziny nauk przyrodniczych czy z innych dziedzin naukowych. Jej autorzy inte-
resuje się bowiem zbawieniem człowieka. Dzięki temu w przeszłości i w naszych czasach wielu wąt-
piących i pytających ludzi doprowadziła do wiary lub ich wiarę umocniła.
25. Czy
Żydzi
mówią o księgach historycznych Biblii? Dlaczego nazywają je prorockimi?
Odp.: Biblii Hebrajskiej nie ma mowy o księgach historycznych. Te księgi, które my nazywamy histo-
rycznymi,
Żydzi
określają jako dzieło proroków wcześniejszych, np. takie księgi, jak: Księga Jozuego,
Sędziów, Samuela i Królewskie. Są one dla nich prorockie nie dlatego,
że
przedstawiają przyszłe wy-
darzenia. Słowo
prorok
oznacza w Biblii tego, kto umie zgłębić – dzięki
światłu
Bożemu – każdą rze-
czywistość, a więc nie tylko przyszłość, ale także teraźniejszość i przeszłość. Dlatego te księgi, które
dla nas są księgami historycznymi, są dla Hebrajczyków księgami prorockimi.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin