03 AMERYKAŃSKIE KRĄŻOWNIKI TYPU NORTHAMPTON.PDF

(22216 KB) Pobierz
Geneza-powstania
krążowników
typu NORTH
Dla
okrętów
PTON
W
latach
1921-1922
w
Waszyngtonie
odbyła się
konferencja
rozbrojeniowa, której
głównym
celem
było
.
.
.
.
,
ogran1czen1e
rozpoczynaJącego się
wys-
cigu
zbrojeń
morskich. Na mocy zawartych
tam
postanowień każde
z
pięciu państw
sygnatariuszy (Wielka Brytania, Stany
Zjednoczone, Japonia, Francja,
Włochy)
zobowiązywało się przestrzegać
przy
budowie nowych
okrętów
narzuconych im
limitów
tonażowych
oraz
jakościowych.
Ograniczenia w
tonażu dotyczyły
przede
wszystkim pancerników i
krążowników
liniowych (tzw. ,,capital ships''). W prak-
tyce
oznaczało
to wstrzymanie budowy
jednostek tych klas i nastanie okresu
,,wakacji pancerników''
.
mniejszych, o
wyporności
nie
przekraczającej
10000 ton
standardowych z
działami
o kalibrze do
203 mm, nie przewidziano
ograniczeń iloś­
ciowych. Nie
mając
innej
możliwości
wzmocnienia swoich flot
większość państw
przystąpiła
do projektowania takich
właśnie okrętów,
do których z czasem
przylgnęła
nazwa
,,krążowników
waszyng-
tońskich''. Według założeń
konstruk-
cyjnych
miały
one w pewnym stopniu
zastąpić
kosztowne
w
budowie pancerniki.
Duży zasięg
i dobre
właściwości
morskie
pozwalały
im
na wykonywanie samodziel-
nych operacji oraz odbywanie dalekich
oceanicznych
podróży.
W
większości
marynarek
krążowniki waszyngtońskie
Fot. 1. USS NORTHAMPTON w 1940 roku.
Widać
niebieskie pasy na dziobowych
wieżach
artyleryjskich
i
niebieskie
koło
na
wieży
ruf
owej.
Były
to oznaczenia
używane
podczas
ćwiczeń
Floty
Pacyfiku.
3
miały również pełnić funkcję okrętów
zwiadowczych
-
,,dalekich oczu floty''.
W roku 1924 na
świecie
przystąpiono
do budowy pierwszych jed-
nostek tej klasy, które w
pełni
wykorzysty-
wały
traktatowe limity. W dniu 15
września
Brytyjczycy
położyli stępkę
pod pierwszy
z siedmiu
krążowników
typu KENT. W
ślad
za nimi
budowę okrętów
tej klasy
rozpoczęły
kolejne
państwa
- Japonia
(cztery jednostki z typu MYOKO), Francja
(dwie jednostki typu DUQUESNE) i
Włochy
(dwie jednostki typu TERENTO).
Kongres Stanów Zjednoczonych
dość długo opierał się
przed wyasyg-
nowaniem
środków
fmansowych na nowe
okręty
wojenne, ale ostatecznie w roku
-
1924 zatwierdzono
budowę ośmiu
pier-
wszych
amerykańskich krążowników
waszyngtońskich
(przy czym fundusze
zostały
zarezerwowane jedynie dla dwóch
okrętów).
Po dwóch latach
rozpoczęto
prace nad dwiema pierwszymi jednostka-
mi.
Były
to USS PENSACOLA
i
USS
SALT LAKE CITY.
W obliczu na nowo
nabierającego
tempa
wyścigu zbrojeń
morskich w latach
1926-1927 przyznano
środki
fmansowe na
Rada
Główna
US
Navy (General Board)
postanowiła
jednak o zamówieniu nowych
okrętów
(pierwotnie
miały
to
być
jednostki
typu PENSACOLA). Biuro Konstrukcyjne
(Bureau of Construction
&
Repair) przed-
stawiło
dwa projekty oparte na dwóch
różnych
wariantach rozmieszczenia arty-
lerii
głównej,
z których ostatecznie wybra-
no
okręt
z trzema
trzydziałowymi wieżami
(cztery
dwudziałowe wieże
alternatywnego
projektu
zajmowały
zbyt wiele przestrzeni,
nie
dając
przy
tym
żadnych oszczędności
ciężarowych).
kolejnych
sześć
krążowników.
nad wszystkimi
sześcioma
krążownikami rozpoczęto
w 1928 roku,
jeszcze przed zwodowaniem dwóch pier-
wszych
okrętów
z typu PENSACOLA
(!).
W rok
później
kongres
autoryzował
budowę
kolejnych 15
krążowników.
Liczba
ta
została
ograniczona do
1O
postanowieni-
ami
londyńskiej
konferencji rozbroje-
niowej z
1930 roku. Ostatecznie
zaniechano jednak budowy dalszych jed-
nostek tego typu
i
dwa kolejne
krążowniki
(USS
PORTLAND
i
USS
INDIANAPOLIS),
powstały według
zmodyfikowanych planów.
Pracę
Projekt
i
konstrukcja
W 1928 roku
sześciu
okrętów
okrętów
uNORT
PTON
rozpoczęto budowę
klasy
NORTAHAMPTON, których konstrukcja
była
rozwinięciem
krążowników
z
poprzedniego typu PENSACOLA. Mimo
wielu
podobieństw
projekt nowych
okrętów wprowadzał
wiele istotnych zmian
- do najistotniejszych
należało
zmniejsze-
nie
ilości dział głównego
kalibru.
Uzyskane w ten sposób
oszczędności
ciężarowe miały zostać spożytkowane
na
lepsze opancerzenie nowych jednostek.
Opracowano dwie koncepcje oparte na
dwóch
różnych
ustawieniach artylerii
Pierwotnie
specjaliści
z Biura
Konstrukcyjnego (Bureau of Construction
&
Repair)
skłaniali się
ku
okrętowi
uzbro-
jonemu w osiem armat l1mieszczonych w
czterech
wieżach
- takie
rozwiązanie
preferowane
było
w
większości
marynarek
europejskich. Jednak barbety czterech
wież
zbyt mocno
ograniczały przestrzeń
użytkową,
nie
dając
przy tym
żadnych
oszczędności ciężarowych.
głównej.
Wszystko to, wraz z
większym
ciężarem
salwy burtowej
krążownika
dziewięciodziałowego, zdecydowało
o
wyborze
właśnie
tego projektu. Armaty
4
', „
ł
Fot. 2.
zostały
Ciężki krążownik
USS AUGUSTA (CA-31)
na
początku
lat trzydziestych.
jedynie na staranniejszym rozplanowaniu
opancerzenia oraz lepszej ochronie przeci-
wtorpedowej.
Drugą istotną zmianą różniącą
umieszczone w trzech
wieżach
po
trzy
działa
w
każdej,
z których dwie
stanęły
w superpozycji na dziobie, a trzecia na
rufie
okrętu.
-
Rezygnacja z jednego
działa
poz-
woliła
na
obciążenie kadłuba około
220
tonami dodatkowego
ciężaru.
Pierwotnie
miał być
to pancerz,
ponieważ
jednak
krążowniki
NORTHAMPTON
zostały
zaprojektowane
jako
okręty
flagowe, to
prawie
cały
ten
ciężar został
wykorzystany
na
kwatery dla dodatkowego personelu.
Resztę pochłonęła
budowa hangarów dla
wodnosamolotów. W tej sytuacji
zwiększe­
nie
własności
obronnych
okrętów polegało
od poprzedników
był
kształt kadłuba.
Jego
długość
na linii wod-
nej
wynosiła
177 ,4 metra.
Dzięki
mocno
wysuniętemu
kliprowemu
dziobowi
długość całkowita wzrastała
do 183
metrów.' Przy
pełnej wyporności kadłub
okrętów zanurzał się
na blisko 6,5 metra,
a
jego maksymalna
szerokość osiągała
20,14
metra.
O ile wymiary
zewnętrzne
pozostawały zbliżone
do jednostek typu
nowe
krążowniki
Fot.
3. USS LOUISVILLE
(CA-28) w tym
samym
okresie co
AUGUSTA.
Widać
wnęki
mieszczące
wyrzutnie
torpedowe, które kilka lat
później
zdjęto
z
okrętów tęgo
typu.
5
Fot. 4. USS LOUISVILLE
podczas budowy.
"'
...
-
· ~~-
··
.
·.
-
-
. . . .A
I
'
I
Zgłoś jeśli naruszono regulamin