Poole.Sara.Cykl.Francesca.Giordano.Tom.III.Kochanka.2015.POLiSH.eBook-Olbrzym.pdf

(1276 KB) Pobierz
Sara Poole
Kochanka
Tłumaczenie: Jolanta Dąbrowska
Spis treści
Preludium
-1-
-2-
-3-
-4-
-5-
-6-
-7-
-8-
-9-
- 10 -
- 11 -
- 12 -
- 13 -
- 14 -
- 15 -
- 16 -
- 17 -
- 18 -
- 19 -
- 20 -
- 21 -
- 22 -
- 23 -
- 24 -
- 25 -
- 26 -
- 27 -
- 28 -
- 29 -
- 30 -
Przypisy
Preludium
Montségur, Francja
Marzec 1244
H
eleno! Gdzie jesteś? – Głos kobiety zawisł nad murami z surowego kamienia i opadł na
jałową ziemię wewnątrz fortecy stojącej na szczycie skalnego urwiska. Kilka osób spojrzało
na nią, odwracając głowy, ale zignorowała ich i szła dalej, wołając:
– Heleno!
– Tutaj,
maman!
Z wejścia do jednej z wielu grot, jakimi usiana była góra, wyłoniło się dziecko. Uginało się
pod ciężarem wiadra z wodą, którą czerpano ze zbiorników ukrytych w jaskiniach.
Dziewczynkę, niewielką i szczupłą jak na swoje siedem lat, okrywały warstwy znoszonego
wełnianego odzienia, które nie było w stanie ochronić jej przed mroźnym wiatrem. Mimo to
uśmiechnęła się na widok matki.
– Popatrz – powiedziała, wyjmując spod peleryny niewielką piętkę chleba. – Doskonała
Jeanine dała mi go za to, że pomagałam wyciągać wodę.
– Znajdziemy trochę zupy, żebyś mogła go w niej zamoczyć – powiedziała matka. – Ale
najpierw musimy wejść do środka.
Kiedy to mówiła, od zbocza pod fortecą odbiły się echem krzyki. Matka chwyciła rączkę
dziecka i zaczęła szybko biec. Większość osób w zasięgu ich wzroku zrobiła to samo, ale
niektórzy pozostali na miejscu, nie ruszając się. Modlili się tylko cicho z wyrazem uniesienia
na twarzach.
Powietrze przeciął wielki okrągły głaz i uderzył w zewnętrzne mury. Niemal od razu
pojawiły się za nim następne. Jeden z nich rozpadł się na dziedzińcu. Duży odłamek trafił
rozmodloną niewiastę w głowę, z której trysnęła krew. Kobieta przewróciła się i już nie
wstała.
Dziewczynka, biegnąc, wciąż próbowała utrzymać wiadro, ale matka wyrwała je
i odrzuciła. Wpadły razem do piwnicy w chwili, gdy w pobliżu wylądował kolejny kamień. To
trwało ponad godzinę, bez przerwy. Przerażona dziewczynka obserwowała z ukrycia tych,
którzy nie szukali schronienia i zostali zabici przez głazy. Matka przyciągnęła ją do siebie,
przytulając jej główkę do piersi i lekko głaszcząc po włosach.
– Nie bój się,
ma petite.
Wiesz, że należą do Doskonałych,
perfecti.
Śmierć ich nie
przeraża. Przyjmują ją pewni, że na zawsze uwolnią się od cyklu ponownego odradzania się
na tym świecie pełnym zła. Zamiast tego będą podążać ścieżką światła do wiecznego
królestwa prawdziwego Boga Dobra. – Odchyliła się trochę, uśmiechając do dziecka. –
Musimy się tym cieszyć.
– A co z ojcem? Czy on też umrze?
Myśl o ojcu roztrzaskanym przez ogromne kamienie sprawiła, że zachciało jej się płakać,
chociaż wiedziała, że nie powinna. On też był jednym z
perfecti,
przeznaczonych światłu. On
i jemu podobni przywiedli ich do fortecy na szczycie wzgórza wiele miesięcy wcześniej,

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin