Manifest Komunistyczny_całość.pdf

(343 KB) Pobierz
Manifest Komunistyczny
Karl Marx, Friedrich Engels
Biblioteka Ludowa, Warszawa, 1907
Pobrano z Wikiźródeł dnia 08.04.2016
Karol Marx i Fr. Engels.
Manifest
K o m u n i s t y c z n y.
 WARSZAWA.  1907.
NAKŁAD BI BLI OTEKI
L U D O W E J.
Manifest komunistyczny.
 Straszne
widmo zawisło nad Europą — widmo komunizmu
Wszystkie potęgi starego społeczeństwa: papież i car,
Metternich i Guizot
[1]
, francuskie radykały i niemieckie
szpiegi.... wzięły się za ręce w świętej za niem pogoni.
 Gdzież
jest partya opozycyjna, którejby dzierżący władzę
jej przeciwnicy nie czynili zarzutów komunistyczności? Czy
znajdziesz dalej chociażby jedno opozycyjne stronnictwo, coby
nie próbowało obalić zarówno radykalniejszych od siebie
opozycyonistów, jak i reakcyonistów, piętnującym zarzutem
komunizmu?
 Fakt
ten rodzi dwie konsekwencye.
 Po
pierwsze: komunizm uznany zostaje jako siła przez
wszystkie prawie potęgi Europy.
 Po
drugie: czas już wielki komunistom zasady swoje,
dążenia i cele światu całemu ogłosić; czas już wielki przeciw
bajkom o widmie komunizmu z Manifestem samej partyi
wystąpić.
 W
tym właśnie celu komuniści rozmaitych narodowości,
zjechawszy się w Londynie, ułożyli następujący Manifest dla
ogłoszenia go po angielsku, francuzku, niemiecku, włosku,
flamandzku i duńsku.
I.
Burżuazya a Proletaryat.
 Historya
wszystkich dotychczasowych społeczeństw jest
historyą walk klasowych.
 Wolny
i niewolnik, patrycyusz i plebejusz, pan i poddany,
cechowy majster i czeladnik, ciemięzca i uciśniony —
pozostawali w wiecznym antagonizmie, prowadząc skrycie lub
jawnie ustawiczną przeciw sobie walkę dopóty, aż się ona
kończyła rewolucyjnem przetworzeniem całego społeczeństwa
lub też wspólną zgubą walczących klas.
 W
dawnych okresach historycznych napotykamy prawie
wszędzie wyraźny podział społeczeństwa na rozmaite stany,
które tworzą całą drabinę przeróżnych stanowisk społecznych.
W starożytnym Rzymie widzimy patrycyuszów, rycerzy,
plebejuszów, niewolników; w wiekach średnich mamy panów
feodalnych, wasalów, majstrów cechowych, czeladź,
poddanych, a oprócz tego w każdym prawie z tych stanów
istnieje jeszcze specyalne stopniowanie.
 Z
upadku feodalnego (średniowiecznego) ustroju
wyrastająca
współczesna
społeczność
mieszczańska
(burżuazyjna) nie zniosła antagonizmu klas. Owszem,
wysunęła tylko na jego miejsce nowe klasy, nowe warunki
ciemięztwa, nowe formy walki społecznej.
 Zawsze
jednak czasy nasze — czasy panowania burżuazyi
— uprościły o wiele antagonizmy klas. Cała społeczność coraz
wyraźniej łamie się na dwa wielkie a wrogie obozy, na dwie
wielkie bezpośrednio występujące do walki klasy:
burżuazyę
i
proletaryat.
 Z
poddanych średniowiecznych powstaje mieszczaństwo
pierwszych miast, a z mieszczaństwa tego wyłaniają się
pierwsze elementy burżuazyi. Odkrycie zaś Ameryki,
opłynięcie Afryki stwarza nowe warunki dla dalszego jej
powstawania. Rynek azyatycki (Indye, Chiny), kolonizacya
Ameryki, handel wymienny z koloniami, zbogacenie się
w środki wymiany i wogóle wzrost masy towarów —
przyczyniają się do niesłychanych dotychczas postępów
handlu, żeglugi, przemysłu, a tem samem przyspieszają rozwój
rewolucyjnego żywiołu w upadającem społeczeństwie
feodalnem.
 Ówczesny
feodalny czyli cechowy system produkcyi nie
Zgłoś jeśli naruszono regulamin