Materiałoznawstwo.pdf

(515 KB) Pobierz
Grupa A.
MECHANIKA, WYTRZYMAŁOŚĆ MATERIAŁÓW, MATERIAŁOZNAWSTWO
26.
Podstawowe grupy materiałów inżynierskich i rodzaje występujących wiązań
międzyatomowych.
Podstawowe materiały inżynierskie:
metale i ich stopy
ceramika i szkło
tworzywa sztuczne
materiały kompozytowe
materiały naturalne
Rodzaje wiązań:
• jonowe
• duża różnica elektroujemności
• dążenie do osiągnięcia oktetu elektronowego
• przezniesienie elektronów walencyjnych z metalu do
niemetalu
• twardość materiału zależy od sił działających między
atomami
• wysokie siłyzapewniają wysoką temperaturę topnienia
• duża twardość - wysoka kruchość, oraz wysoka temeratura topnienia
• brak przewodności elektrycznej
• kowalencyjne
• tworzy się pomiędzy niemetalami o niewielkiej różnicy elektroujemności
• uwspólnienie par elektronowych
• kowalencyjne spolaryzowanie gry taka sama elektroujemność
• im więcej “mostków”
łączących
atomy tym mocniejsze wiązania
, n - grupa z układu okresowego
• ilość mostków =
• wiązania ukierunkowane i bardzo silne - duża twrdość i brak plastyczności
• metaliczne
• nieznaczna różnica elektroujemności
• tylko między metalami
• chmura elektronowa
• elektrony walencyjne
łatwo
ulegają oderwaniu
• po oddaniu elektronu metal staje się kationem
wraz ze wzrostem temperatury wzrasta opór elektryczny oddziaływania Van der Walsa
wiązania międzycząsteczkowe
słabe oddziaływania
występują zawsze obok wiązania pierwotnego
dodatni biegun dipola przyciągany jest przez ujemny biegun dipola sąsiedniego
1
27.
Defekty punktowe w kryształach metali, rodzaje, powstawanie i zanikanie, wpływ na
właściwości.
Rodzaje:
Wakansy, atomy międzycząsteczkowe, atomy
domieszek (substytucyjne i międzywęzłowe), defekty
złożone (np: diwakancja)
Wp
ł
yw na w
ł
a
ś
ciwo
ś
ci:
Pole napr
ęż
e
ń
ma
symetrię kulistą, której centrum znajduje się w
środku
defektu.
Mogą wpływać na przewodnictwo metalu (zwiększając
lub zmniejszać jego opór)
Mogą wpływać na kolor kryształu (absorbują
światło
o
innej długości fali)
Powstawanie i zanikanie:
1. wakanse: w wyniku nieobsadzenia węzła sieci krystalicznej przez atom
2. atom międzycząsteczkowy: w sieci zbudowanej z identycznych atomów jeden z
atomów osnowy znajduje się między węzłami sieci
3. atomy domieszek: dodane w sposób niezamierzony związany najczęściej z
charakterystyką procesu obróbki materiału
28.
Dyslokacje, rodzaje, wpływ na własności wytrzymałościowe metali i charakteryzujące je
wielkości.
Rodzaje:
Krawędziowe,
śrubowe
lub mieszane, jednostowe lub cząstkowe, poślizgowe lub osiadłe
Wpływ na właściwości:
Naprężenie poślizgu wynosi poniżej 1MPa, odgrywają zasadniczą rolą w
procesie odkształcenia plastycznego metali oraz umacniania się materiału. Są dodatkowo
ośrodkami nagromadzenia energii odkształcenia. Odgrywają rolę w dyfuzji, przemianach
fazowych, korozji i innych procesach
Charakteryzujące je wielkośći: (wektor
burgersa, oś dyslokacji, kąt dezorientacji)
29.
Krystalizacja wlewka, Przebieg procesu. Strefy krystaliczne
1. Przy powierzchni formy na skutek szybkiego ochłodzenia powstaje strafa kryształów
zmrożonych (drobnoziarniste, przypadkowa orientacja ziaren i duża jednorodność chemiczna,
dobre własności mechaniczne i technologiczne)
2. Pod strefą  kryszt. zmrożonych powstaje strefa kryształów kolumnowych, które
mogą sięgać nawet do
środka
wlewka (transkrystalizacja). Są to ziarna wydłużone, ustawione
równolegle do kierunku odprowadzania ciepła. (gruboziarniste, stosunkowo czyste, o niższych
własnościach mechanicznych niże strefa wyższa, mogą powstawać pęcherze gazowe)
3. Strefa dendrytów równoosiowych (o przypadkowej orientacji) - efekt dużego przechłodzenia
stężeniowego tej strefy wywołanej wzbogaceniem jej w zanieczyszczenia (gruboziarniste, o
najniższych właściwościach
4. Jama skurczowa - wynik skurczu metalu - dla
żelaza
ok 3% - gromadzenie się wypływających
ku powierzchni wtrąceń niemetalicznych
2
Transkrystalizacja:
zjawisko występujące w odlewach, polegające na nie występowaniu
kryształów równoosiowych, prowadzące do zetknięcia się kryształów słupkowych
30.
Przemiany zachodzące podczas grzania metali zgniecionych, zmiany własności.
zgniot
- zmiana własności fizycznych i mechanicznych
metalu lub stopu wywołane jego odkształceniem
plastycznym na zimo. (poniżej ok 0,4 temperatury
topnienia) Zmiany wywołane zgniotem nasilają  się  ze
wzrostem wielkości odkształcenia. Zmiany strukruralne
związane są z wprowadzeniem defektów sieci (głównie
punktowych i liniowych). Związane jest z tym umocnienie.
Zgniot zwiększa twartość i wytrzymałosć na rozciąganie
oraz granicę  plastyczności, a zmniejsza własności
plastyczne - wydłużenie oraz przewężenie. Zmniejsza
także przewodność elektryczną.
Rozróżnia się 3 okresy powrotu metalu odkształconego do stanu
równowagi:
zdrowienie
- pierwsze statium przemian materiału poddanego
zgniotowi. Zachodzi poniżej temperatury rekrystalizacji.
Obejmuje zanik defektów punktowych i naprężeń.
rekrystalizacja
- rozróżniamy pierwotną oraz wtórną:
pierwotna - jej istotą  jest zarodkowanie w zgniecionym materiale nowych, nieodkształconych
ziaren i ich rozrost aż  do całkowitego pochłoni^ęcia obszarów zdefektowanych. Własności
materiału po rekrystalizacji są w przybliżeniu takie same jak przed zgniotem.
wtórna - zachodzi po zakończeniu pierwotnej. Polega na rozrastaniu się ziaren materiału.
rozrost ziaren
3
31.
Rortwory stale, rodzaje rortworów stałych, wpływ rozpuszczonego składnika na
własności.
Roztwór stały:
Mieszanina atomów róznych
składników o całkowicie przypadkowym
rozmieszczeniu w węzłach sieci występująca w
stanie stałym
Rodzaje:
Różnowęzłowe i międzywęzłowe (budowa)
Ciągłe i graniczne
Pierwotne i wtórne
Uporządkowane i nieuporządkowane
Wpływ rozpuszczonego składnika na własności:
Ilość rozpuszczonych atomów drugiego składnika wpływa na własności mechaniczne oraz fizyczne
roztworu. Przykładowy wykres wpływu zawartości Ni na roztwór stały:
32.
Wykres Fe-Fe3C, występujące fazy i struktury oraz ich właściwości.
4
Przemiany w układzie
żelazo
cementyt:
perytektyczna:
eutektoidalna:
eutektyczna:
(1495
o
C)
(727
o
C)
(1148
o
C)
Fazy występujące w układzie Fe3C:
Żelazo
cementyt
roztwór ciekły L
ferryt
����
- roztwór stały węgla w
żelazie
����
ferryt
����
- roztwór stały węgla w
żelazie
����
austenit
����
- roztwór stały węgla w
żelazie
����
Składniki strukturalne:
ledeburyt
- mieszanina eutektyczna austenitu z cementytem
ledeburyt przemieniony
- mieszanina perlitu z cementytem
perlit
- mieszanina eutektoidalna ferrytu
����
z cementytem
Własności:
ferryt
bardzo mała zawartość węgla (ok 0,02%). Na zgładach widoczny jako jasny
-
składnik
austenit
zawartość węgla w
żelazie
do 2,11% C. W warunkach równowagi nie możę
-
istnieć poniżej temperatury A
1
(727
o
C)
perlit
- powstaje z austenitu i jest zbudowany z płytek ferrytu i cementytu. Jego własnośći
mechaniczne zależą od dyspersji płytek - wytrzymałość i twartość rosną
w miarę rozdrabniania struktury
ledeburyt
- Powstaje z roztworu ciekłego 4,3%C, jest składnikiem surówek białych. Twardy i
kruchy
cementyt
- Zawiera 6,67% C (masowo) znaczny udział wiązań metalicznych sprawia,
że
ma
własności metaliczne. Twardy i kruchy, może rysować szkło. Nie jest trwały, ma tendencję
do rozpadu (w wysokich temperaturach) na ferryt i grafit w procesie grafityzacji
Rm [MPa]
ferryt
����
austenit
perlit
cementyt
300
750
800
-
Re [MPa]
150
300
400
-
twardość [HB]
90
180-200
200-260
800
A
10
[%]
40
40-60
8
-
udarność
[J/cm
2
]
260
200-300
40
-
5
Zgłoś jeśli naruszono regulamin