2014 MON Projektowanie strzelnic krytych - propozycje zmian.pdf

(689 KB) Pobierz
ISSN 1230-3801
Zeszyt 132 nr 4/2014, 75-80
PROPOZYCJE ZMIAN DO WYTYCZNYCH PODSEKRETARZA
STANU W MON Z 29 GRUDNIA 2009 R. W SPRAWIE
PROJEKTOWANIA WOJSKOWYCH STRZELNIC KRYTYCH
Przemysław SIDELNIK, Mikołaj BOGAJCZYK, Bartosz KOZERA, Wiesław STĘPNIAK
Wojskowy Instytut Techniczny Uzbrojenia
Streszczenie.
Artykuł przedstawia przegląd podstawowych zmian proponowanych przez WITU do
wprowadzenia w ramach aktualizacji „Wytycznych podsekretarza stanu w ministerstwie obrony
narodowej do spraw uzbrojenia i modernizacji z dnia 29 grudnia 2009 r. w sprawie projektowania
wojskowych strzelnic krytych”. Zmiany te wynikają w większości ze zmieniającego się sposobu
prowadzenia szkoleń żołnierzy WP, na który wpływ mają doświadczenia zebrane podczas misji
stabilizacyjnych, w których bierzemy udział.
Słowa kluczowe: strzelnica kryta, szkolenie, broń strzelecka, kulochwyt
PROPOSALS OF CHANGES TO MOD STATE UNDERSECRETARY
GUIDELINES ON DESIGNING INDOOR MILITARY SHOOTING
RANGES ISSUED ON 29 DECEMBER, 2009
Mikołaj BOGAJCZYK, Przemysław SIDELNIK, Bartosz KOZERA, Wiesław STĘPNIAK
Military Institute of Armament Technology
Abstract.
Paper presents an overview of basic changes proposed by the Military Institute of
Armament Technology for implementation as an updating to “MoD Armament and Modernization
State Undersecretary Guidelines on Designing Indoor Military Shooting Ranges Issued on 29
December, 2009”. The changes are mostly caused by evolving training and practice methods of
shooting in the Polish Army as the result of experience gained at participating in stabilization
missions.
Keywords: military shooting range, training, small arms, bullet trap
1. Wstęp
Podstawowymi obiektami szkoleniowymi w wojsku są strzelnice, na których żołnierze
uczeni są zasad obsługiwania i użytkowania broni strzeleckiej. To na strzelnicy żołnierz
powinien nauczyć się przyjmowania podstawowych pozycji strzeleckich i celowania podczas
strzelań statycznych oraz dynamicznych.
W strukturze Wojska Polskiego wyszczególnić można trzy typy strzelnic:
- strzelnice garnizonowe - strzelnice otwarte;
- strzelnice kryte;
- strzelnice poligonowe - pasy taktyczne.
76
M. Bogajczyk, B. Kozera, P. Sidelnik, W. Stępniak
W ciągu ostatnich 5 lat oddano do użytku dwie wojskowe strzelnie kryte, a w budowie
znajdują się kolejne obiekty tego typu.
Zgodnie z zapisami zawartymi w „Wytycznych Podsekretarza Stanu w Ministerstwie
Obrony Narodowej do spraw uzbrojenia i modernizacji z 29 grudnia 2009 r w sprawie
projektowania wojskowych strzelnic krytych"[1] wojskowe strzelnice kryte to:
obiekty
budowlane lub ich części, składające się z elementów niezbędnych do prowadzenia szkolenia
strzeleckiego zgodnego z obowiązującym programem strzelań, posiadające zewnętrzne
przegrody o ustalonych wymiarach, odporne na przebicie pociskami ... przeznaczone do
prowadzenia strzelań z małokalibrowej i średniokalibrowej broni osobistej i indywidualnej z
wykorzystaniem amunicji mocy pośredniej o kalibrze nie większym niż 7,62 mm i amunicji
pistoletowejo kalibrze nie większym niż 9 mm wystrzeliwywane z prędkością początkową nie
większą niż 1000 m/s i energią początkową nie większą niż 3800 J.
2. Propozycje zmian do „Wytycznych …”
2.1. Typy broni dopuszczone do użytkowania na strzelnicach krytych
Na początku rozważyć należy przywołany we wstępie zapis, ograniczający typy broni,
jaka może być wykorzystywana na strzelnicy. W tym przypadku ograniczamy możliwość
szkolenia strzelców wyborowych oraz obsługi karabinów maszynowych. W 2014 roku
Inspektorat Uzbrojenia rozpoczął dialog techniczny w sprawie dostarczenia do WP
8,6x70 mm (0,338 cala LM) karabinów wyborowych. W świetle obowiązujących przepisów
na temat wojskowych strzelnic krytych, a także strzelnic garnizonowych, strzelania z karabinu
tego kalibru mogą odbywać się tylko na poligonach. Niemożliwe jest także przystrzeliwanie
broni przed zajęciami. Budowanie 200 m strzelnicy krytej, która w myśl powyższych zapisów
nie pozwala na pełne prowadzenie strzelań z broni strzeleckiej będącej w wyposażeniu WP,
jest trwonieniem pieniędzy oraz możliwości technicznych obiektu.
2.2. Odporność balistyczna elementów strzelnicy
Należy także zastanowić się nad zmianami zapisów odnoszących się do odporności
balistycznej. Aktualny zapis brzmi następująco:
odporność rozumiana jako niespowodowanie
pojawienia się rys, pęknięć lub innych śladów na płaszczyźnie przeciwnej do płaszczyzny ze
śladem wlotowym przy trafieniu pod kątem prostym pociskiem lekkim naboju karabinowego
(nabój kb z pociskiem "L") kalibru 7,62 mm wystrzelonym z odległości 100 m z prędkością
początkową około 820 m/s i energii granicznej 3500 J.
Zasadne wydaje się określanie
odporności balistycznej za pomocą amunicji, jaka będzie użytkowana na danej strzelnicy. W
niektórych przypadkach pozwoli to na znaczne zmniejszenie kosztów budowy strzelnicy (np.
strzelnice wyłącznie pistoletowe). W przypadku stosowania amunicji o wyższej zdolności
penetracji (np. .338 cala lub .408 cala), pozwoli to na dostosowanie odporności konstrukcji
strzelnic do realnego zagrożenia, jakie będzie stwarzała amunicja używana w obiekcie.
Dodatkowo należy zauważyć, że amunicja 7,62x54R mm z pociskiem L została
wycofana z użytkowania w WP i zastąpiła ją amunicja z pociskiem ŁPS.
2.3. Klasyfikacja strzelnic krytych
Kolejnym elementem, którego zmianę należy rozważyć, jest zapis klasyfikujący wojskowe
strzelnice kryte. Wytyczne dopuszczają tylko 2 rodzaje wojskowych strzelnic krytych: SK-25
oraz SK-100. Zgodnie z tymi zapisami żadna z odebranych przez WITU strzelnic nie może być
zakwalifikowana, jako wojskowa strzelnica kryta. Strzelnica w JWK Lubliniec ma 25 m
długości i zakończona jest rotundą z możliwością prowadzenia strzelań z odległości 7 m
Propozycje zmian do wytycznych podsekretarza stanu w MON z 29 grudnia 2009 r. w sprawie …
77
od kulochwytu głównego i o kątowym obszarze strzelań równym 290˚. Strzelania, prowadzone
są z pistoletów oraz karabinków ogniem pojedynczym, krótkimi seriami, oraz ogniem ciągłym.
Strzelnica została kompleksowo sprawdzona pod względem bezpiecznego prowadzenia strzelań
zgodnie z powyższymi wymaganiami i stwierdzono, iż konstrukcja strzelnicy nie zagraża życiu
i zdrowiu ludzi przebywających na jej terenie oraz w jej okolicy. Jednakże strzelnica nie
wpisuje się w żaden z typów strzelnic zawartych w wytycznych Podsekretarza Stanu.
2.4. Rola Jednostki Naukowej w procesie powstawania strzelnicy krytej
Proponując zmiany do Wytycznych należy także wspomnieć o zmianie dotyczącej
Jednostek Naukowych. Już od samego początku formułowania wstępnych wymagań do
zaprojektowania strzelnicy krytej przyszły użytkownik (JW) powinien być w ścisłym kontakcie
z jednostką naukową. Obowiązki jednostki naukowej nie powinny ograniczać się jedynie do
ostatecznego sprawdzenia obiektu i wydania opinii. Niejednokrotnie po przeprowadzeniu
strzelań sprawdzających stwierdza się, że np. żywotność kulochwytu głównego nie zadowala
użytkownika, lecz parametr ten nie został uwzględniony w podstawowych wymaganiach dla
strzelnicy. To właśnie jednostki naukowe w ścisłym porozumieniu z użytkownikiem powinny
dopilnowywać, aby na etapie opracowywania wymagań ujęte zostały wszystkie parametry
techniczne potrzebne do zaprojektowania strzelnicy w taki sposób, że w efekcie końcowym
powstał obiekt spełniający wymagania szkoleniowe stawiane przez użytkownika.
Niedopuszczalnym powinno być oddanie do użytku obiektu tylko, dlatego, iż spełnione są
zapisy powyższych wytycznych, pomimo, że nie spełnia wymagań szkoleniowych stawianych
przez użytkownika.
2.5. Definicja kulochwytu i propozycje jej zmiany
Następnym istotnym zagadnieniem jest definicja kulochwytu głównego, którego
umiejscowienie sugeruje, że na strzelnicy można strzelać tylko w jednym kierunku. Wyklucza
to projektowanie strzelnic wielokierunkowych a co za tym idzie znacząco ogranicza
możliwości szkoleniowe.
Fot. 1. Strzelanie do ściany będącej kulochwytem (w tle widoczny jest kulochwyt główny)[2]
W tym miejscu należy zaznaczyć, że koszt wybudowania strzelnicy krytej jest kilkukrotnie
wyższy niż budowa strzelnicy garnizonowej. Dlaczego więc ograniczać je konstrukcyjnie do
prowadzenia strzelań statycznych? Współczesne działania operacyjne w strefach konfliktu
wymagają od żołnierza prowadzenia strzelań dynamicznych często na bardzo małych
78
M. Bogajczyk, B. Kozera, P. Sidelnik, W. Stępniak
odległościach, a to właśnie strzelnice kryte, dzięki całkowitemu zamknięciu strefy strzelań
(pocisk nie ma możliwości wylecieć poza strefę strzelań) są idealnym miejscem do
prowadzenia ćwiczeń ze strzelectwa dynamicznego. Brak ćwiczeń tego typu w
Programie
strzelań z broni strzeleckiej (PSBS2012)
(jedyne strzelanie, jakie można nazwać
dynamicznym to strzelanie B1 z pistoletu wojskowego), powoduje konieczność improwizacji
(tworzenia własnych programów) przez poszczególne jednostki.
Fot. 2. Strzelania dynamiczne prowadzone na video-strzelnicy w JWK Lubliniec[3]
Wprowadzenie zapisów pozwalających na instalowanie wielu kulochwytów pozwoli na
prowadzenie strzelań w wielu kierunkach, co z kolei znacząco zwiększy możliwości
szkoleniowe obiektów.
Należy także zastanowić się, czy istniejący zapis definiujący pojęcie kulochwytu nie
powinien zostać rozszerzony o treści mówiące o wytrzymałości eksploatacyjnej (żywotności)
kulochwytu, gdyż obecnie definiują one tylko odporność balistyczną kulochwytu. Podczas
prowadzonych odbiorów przedstawiciele Instytutu wielokrotnie spotykali się z kulochwytami,
które po przeprowadzonych strzelaniach sprawdzających wymagały generalnego remontu,
pomimo niedużej (w stosunku do typowego dnia szkoleniowego) liczby strzałów, które
zostały oddane. Niemożliwe jest jednak, w świetle obowiązujących przepisów, negowanie
takiego rozwiązania. Powoduje ono wysokie koszty eksploatacyjne oraz częste przerwy w
funkcjonowaniu strzelnicy wymuszone remontami. Dla zachodnich producentów
kulochwytów najważniejszym parametrem, który ma zachęcić użytkownika do zakupu ich
rozwiązania, jest właśnie „żywotność eksploatacyjna” np. 1500 strzałów w okrąg o średnicy
30 cm amunicją 5,56x45 mm z odległości 3 m. Tak, więc wprowadzenie do Wytycznych
zapisów określających żywotność eksploatacyjną pozwoli przyszłemu użytkownikowi na
wybór produktu, który najbardziej będzie odpowiadał jego oczekiwaniom.
Aktualizując zapisy związane z kulochwytem należy także wspomnieć o obszarze
roboczym kulochwytu. Obszarem roboczym w przypadku kulochwytu ziemnego będzie cała
powierzchnia kulochwytu od podstawy do wysokości 1 m poniżej korony kulochwytu. W
przypadku kulochwytów lamelowych jest to obszar, w którym występują płyty łapacza kul.
Mylne rozumienie konstrukcji kulochwytu powoduje niejednokrotnie oddawanie strzałów
bezpośrednich poza jego obszar roboczy, co w następstwie powoduje nadmierne niszczenie
infrastruktury strzelnicy. Powtarzającym się problemem jest projektowanie zbyt niskich
kulochwytów, co podczas strzelania do górnej części tarczy o wysokości 1,5 m powoduje
trafienie pocisku ponad obszarem roboczym kulochwytu w tak zwaną osłonę dodatkową.
Propozycje zmian do wytycznych podsekretarza stanu w MON z 29 grudnia 2009 r. w sprawie …
79
Fot. 3. Kulochwyt specjalny po ostrzale amunicją 5,56 mm w liczbie 1500 szt.[4]
Jej zadaniem jest wychwytywanie strzałów przypadkowych (np. spowodowanych
podrzutem broni). Konstrukcje tych osłon nie pozwalają na łatwe sprawdzanie ich stanu, co
powoduje pomijanie ich podczas obligatoryjnych przeglądów kulochwytu. Dodatkowo należy
nadmienić, iż z zasady są to elementy trudno wymienialne (ze względu na rozmiar) i wyma-
gają rozmontowania całego kulochwytu. Dlatego też proponujemy, aby w Wytycznych
zawrzeć zapisy wymuszające na projektantach projektowanie kulochwytu tak, aby
niemożliwe było oddanie strzału bezpośredniego poza jego obszar roboczy - wynika to ściśle
z odległości, na jakiej ustawiana jest tarcza przed kulochwytem, wysokości tarczy, odległości
strzelca od kulochwytu oraz postawy strzeleckiej.
2.6. Propozycje zmian dotyczących Linii Otwarcia Ognia i Linii Celów
Projektowanie wojskowych strzelnic krytych, jako obiektów przystosowanych do
prowadzenia strzelań dynamicznych powoduje potrzebę zmiany zapisów określających linie
otwarcia ognia oraz linię celów. W przypadku prowadzenia strzelań dynamicznych
należałoby wyznaczyć strefę, w obrębie, której możliwe jest oddanie strzału oraz strefę
w obrębie, której można ustawiać tarcze. Położenie tych stref względem siebie będzie
znacząco wpływało na konstrukcję kulochwytu (obszar roboczy kulochwytu). Określanie
obszaru, a nie linii celów, pozwoli na swobodne dostosowywanie pola tarczowego do ćwiczeń
strzeleckich i znacząco zwiększy możliwości szkoleniowe strzelnicy.
2.7. Wymogi dotyczące wentylacji
Kolejnym zapisem wartym przeanalizowania jest określenie wymagań, jakie są stawiane
wentylacji na krytych strzelnicach wojskowych. Lakoniczne stwierdzenia określające, że
system wentylacji powinien zapewniać odpowiednią jakość środowiska wewnętrznego, nie
pozwalając na przekroczenie dopuszczalnego poziomu stężenia gazów prochowych i
środowiska zewnętrznego, nie dopuszczając do jego zanieczyszczenia szkodliwymi
substancjami
nie ma realnego odniesienia do poziomu zanieczyszczeń w powietrzu podczas
odbioru końcowego strzelnicy. Jednostka naukowa przeprowadzająca strzelanie sprawdzające
nie jest kompetentna (nie posiada wiedzy z tej dziedziny) do określania jakości powietrza.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin