O MSZACH ŚWIĘTYCH WIECZYSTYCH
Czym są Msze Święte wieczyste? Są to Msze zbiorowe (jedna lub więcej) odprawiane codziennie (lub kilka razy w miesiącu lub w roku) po wieczne czasy (lub dopóki istnieje dane zgromadzenie zakonne lub jego prowincja) za rodziny, za żyjących i zmarłych, aby nieść im duchową pomoc oraz wyjednywać łaski dla żyjących, a zmarłym spieszyć z pomocą miłosierdzia Bożego, pomagając im w ten sposób szybciej wydostać się z czyśćca.
Przy niektórych parafiach działają tak zwane Związki Mszy Świętych Wieczystych (tak jest przy sanktuarium Matki Bożej Cudownego Medalika w Zakopanem-Olczy), gdzie zgłoszonych członków żyjących i zmarłych zapisuje się na odrębne listy modlitw. W wielu zgromadzeniach zakonnych (zwłaszcza misyjnych) osoby polecane we Mszy Świętej wieczystej wpisywane są do specjalnej Księgi Intencji (tak jest w Stowarzyszeniu Misji Afrykańskich) lub Księgi Mszy Świętej Wieczystej. Na stronie Stowarzyszenia Misji Afrykańskich czytamy: „Wpis do Księgi Intencji Mszy Świętych wieczystych może być okazją do wyrażenia pamięci o osobie zmarłej. Dyplom informujący o wpisie może być również cennym prezentem w różnych momentach życia: narodzin, chrztu, Pierwszej Komunii Świętej, kolejnych urodzin, zawarcia związku małżeńskiego, ważnych rocznic i jubileuszy, przyjęcia święceń kapłańskich, otrzymania dyplomu ukończenia studiów, obchodzonych świąt i uroczystości, jak również pociechą i wsparciem dla przeżywających choroby, kryzysy i kłopoty. Taki certyfikat można podarować tym, w intencji których sprawowana jest Msza Święta wieczysta lub rodzinie zmarłej osoby, jako dowód pamięci i znak objęcia codzienną modlitwą przez polskich Misjonarzy SMA”.
Msze Święte wieczyste można zmówić w intencji osoby żyjącej lub zmarłej, a także w konkretnej intencji (o błogosławieństwo Boże, uzdrowienie, wyzwolenie z nałogu, nawrócenie itd.).
* * *
Msze Święte wieczyste odprawiane są – za specjalną zgodą hierarchów Kościoła – między innymi w sanktuarium Matki Bożej Cudownego Medalika w Zakopanem-Olczy, sanktuarium Matki Bożej Kalwaryjskiej przy klasztorze Bernardynów w Kalwarii Zebrzydowskiej, w sanktuariach na Jasnej Górze, w Skępem, w Czernej, w sanktuarium w Gietrzwałdzie (12 Mszy Świętych w ciągu roku), w świątyni Opatrzności Bożej w Warszawie oraz przez zgromadzenia zakonne (zwłaszcza misyjne): księży werbistów, misjonarzy Krwi Chrystusa, pallotynów, salwatorianów, sercanów, karmelitów bosych, paulinów, filipinów, chrystusowców itp.
***
„Pozwólcież, abym was na kolanach ze złożonymi rękami błagał, abyście, czytając, nie zamykali tej książki póki nie uczynicie mocnego postanowienia, odtąd nadal słuchania i dawania na Msze Święte stosownie do waszego stanu i zamożności, i to nie tylko za dusze zmarłych, ale i za was samych. Dwa są nadzwyczaj ważne ku temu powody. Pierwszym jest otrzymanie dobrej i świątobliwej śmierci; wszyscy bowiem doktorowie Kościoła zgadzają się na to, że Msza Święta jest najskuteczniejszym środkiem otrzymania łaski dobrej śmierci. Sam Pan nasz, Jezus Chrystus objawił to św. Matyldzie, mówiąc że ten, który w ciągu swego życia będzie słuchał nabożnie Mszy Świętej, w chwili zgonu będzie pocieszony od aniołów i świętych patronów swoich, którzy go obronią od wszelkich sideł szatańskich. O, jakże piękną zatem będzie śmierć wasza, jeżeli w ciągu życia będziecie się starali, o ile możności, słuchać Mszy Świętej. Drugim powodem jest szybkie wyjście z czyśćca i przejście do wiekuistej chwały w niebie. Dla skrócenia bowiem czasu pokuty w czyśćcu, a nawet otrzymania najwyższej, najdroższej łaski, przejścia z tej ziemi wprost do Nieba, nie ma skuteczniejszego środka nad Msze Święte i odpusty".
/Św. Leonard z Porto Maurizio, dz. cyt., str. 41-42./
O jakże nieszczęśliwi ci, którzy nie umieją cenić wartości Mszy Świętej, lub zmniejszają jej skuteczność przez oziębłość, brak skupienia w jej słuchaniu. O, gdybym mógł wznieść się tak wysoko, aby głos mój usłyszał świat cały, wołałbym do wszystkich ludzi: co czynicie? dlaczego nie biegniecie upaść do nóg waszego Zbawiciela? czemu nie spieszycie słuchać Mszy Świętej? czemu nie naśladujecie aniołów, którzy, jak mówi św. Jan Złotousty, zstępują tłumnie z niebieskich przybytków podczas Mszy Świętej, a zakrywając przez uszanowanie twarz skrzydłami swemi, wyczekują szczęśliwej chwili zstąpienia na ołtarz Boga, aby tem skuteczniej wstawiać się za nami? Wiedzą oni dobrze, że to chwila najważniejsza, pora najsposobniejsza dla wyjednania nam łask, szczęście nasze doczesne i wieczne zapewniające. Zapłońcie zatem wstydem i upokórzcie [się], jeżeli dotąd nie umieliście cenić ważności Mszy Świętej; żeście byli niewdzięcznymi Bogu za dar ten nieoszacowany, mówiąc: «jedna Msza Święta więcej lub mniej, co to znaczy»
APTEKA_DUCHOWA_2