02 Jan Długosz, Roczniki czyli Kroniki Sławnego Królestwa Polskiego. Księga 3 i 4 (1039-1139).pdf

(20149 KB) Pobierz
słaumego
P O L S K .ie a o
fojięh?
t
j
ig jlg g ^ ^ g r
14 1 H l)łr(I<iC )^Z .-l
kanonika krakowskiego
gorliwego badacza 5^icjbu>
sw ego narodu
jjestawiane
y
największa,
storann ością, i dbałości a,
o prawdę łjisłoruc^ng
KSIĘGA 3 i 4
1 0 3 9 -1 1 3 9
W Y D A W N I C T W O
J OA N N I S D L U GO S S I I
A N N A L E S SEU CRONICAE
INCLITI REGNI POLONIAE
LIBER TER T IU S
LIBER QUATRUS
W YDAW NICTW O NAUKOWE PWN
JANA D Ł U GO S Z A
ROCZNIKI CZYLI KRONIKI
SŁAWNEGO KRÓLESTWA POLSKIEGO
K SIĘGA TRZECIA
K SIĘG A CZWARTA
1039-1139
WARSZAWA 2009
Komitet redakcyjny
ZOFIA KOZŁOWSKA-BUDKOWA, JÓZEF GARBACIK, ADAM KAMIŃSKI,
SYLWIUSZ MIKUCKI, JÓZEF MITKOWSKI, KRYSTYNA PIERADZKA, MARIAN PLEZIA,
BOŻENA MODELSKA-STRZELECKA, WANDA SEMKOWICZ-ZAREMBINA
Opracowanie tekstu łacińskiego
DANUTA TURKOWSKA, MARIA KOWALCZYK
Przekład na język polski
JULIA MRUKÓWNA
Redakcja i komentarz
KRYSTYNA PIERADZKA
Opracowanie graficzne
ANDRZEJ RUDZIŃSKI
Redaktor
IRENA TATARCZUKOWA
Redaktor techniczny
ANDRZEJ ROWICKI
Copyright by Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Warszawa 1969
Copyright © by Wydawnictwo Naukowe PWN SA
W arszawa 2009
ISBN 978-83-01-16069-2
Wydawnictwo Naukowe PWN SA
02-676 W arszawa, ul. Postępu 18
tel. 022 69 54 321; faks 022 69 54 031
e-mail: pwn@pwn.com.pl
www.pwn.pl
Wydawnictwo Naukowe PWN SA
W ydanie II
Arkuszy drukarskich 28
Druk ukończono w sierpniu 2009 r.
Druk i oprawa: Rzeszowskie Zakłady Graficzne SA
36-062 Zaczernię, Milocin 181
P R Z E D M O W A
Do rąk czytelników oddajemy drugi tom wielkiego dzieła Jana Długosza: Roczniki czyli Kroniki
sławnego Królestwa Polskiego (Annales Polordae), księgę I f l i IV — już po śm ierci inicjatora tego
wydawnictwa prof. dr Jana Dąbrowskiego. Dalsze prace nad reedycją prowadzi Komitet Redakcyjny
złożony z badaczy krakowskiego środowiska naukowego oraz szersze grono współpracowników
z placówek naukowych. W 1963 r. Kom itet Badań nad Tysiącleciem Państw a Polskiego zlecił
Katedrze H istorii Powszechnej Średniowiecznej U niw ersytetu Jagiellońskiego, pod kierownictwem
prof. d r Józefa Garbacika, dalsze prowadzenie prac nad wydaniem dzida Długosza. Placówką
współpracującą jest Słownik Łaciny Średniowiecznej PAN pod kierownictwem prof. d r M ariana
Plezi. Prace w stępne, przygotowawcze prowadzono z subwencji otrzymanej przez wymienioną
Katedrę z budżetu Zakładu H istorii N auki i Techniki PAN.
Do współpracy nad niniejszym tom em powołano szerokie grono specjalistów dla konsultacji
i osobnych referatów , zwracano się też o poradę do uczonych z placówek naukowych spoza Krakowa.
Podstawą niniejszego wydania b y ł— jak poprzednio— tekst łaciński (tzw. autograf). Pracowali nad
nim pod kierunkiem prof. d r M ariana Plezi filolog d r D anuta Turkowska oraz historyk dr
M aria Kowalczyk; która prowadziła też poszukiwania w innych rękopisach A nnalium Długosza.
Przekładu dokonała filolog m gr Julia M rukówna przy ścisłej współpracy z doc. d r Krystyną Pieradzką.
Księgi zaw arte w tym tom ie pisane były w dużej m ierze przez współpracownika Długosza stylem
zawikłanym, z długim i okresami niezbyt dobrze wystylizowanych zdań, z dopiskami i w trętam i
dodanymi ręką Długosza. Starano się o jak najw ierniejsze oddanie tekstu. Zachowano n a ogół cha­
rakterystyczny dla tego dzieła praesens historicum , który uległ zatarciu zarówno w poprzednim
przekładzie K. Mecherzyńskiego, jak i częściowo w tom ie I reedycji. Komentarz rzeczowy do tom u II
opracowała doc. K rystyna Pieradzka.
„Autograf” księgi H I i IV , wchodzących w skład tom u H (dzieje Kazimierza Odnowiciela, Bolesła­
wa Śmiałego, W ładysława H erm ana i Bolesława Krzywoustego — 1039— 1139), w znacznej mierze
m a charakter brulionu i nie został przez Długosza przeredagowany, istnieją w nim skreślenia,
przesunięcia itp. Tak np. ustęp o nawróceniu In flan t, wpisany ręką Długosza pod r. 1091, kierując się
chronologią wydarzeń przeniesiono pod r. 1191 do księgi VI, jako oczywistą omyłkę o całe 100 lat.
Kierując się znaczkiem n a m arginesie „autografu” oznaczającym właściwe miejsce ustępu o słupie
konińskim (fundacji Piotra W szeborowica), przeniesiono go z księgi IV pod r. 1124 do księgi V

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin