01 Jan Długosz, Roczniki czyli Kroniki Sławnego Królestwa Polskiego. Księga 1 i 2 (do1038).pdf

(20553 KB) Pobierz
14 0 1
I.)I.(I(} O S / . 4
kanonika krakowskiego
gorliWgo badacza dziejów
jeslawione
y
największa
shnannoścta i bbatością
o prawdę
Iji^foucycHi,
JOANNIS DLUGOSSII
A N N A L E S SEU C R O N I C A E
INCLITI REGNI P O L O N I A E
LIBER PRIM US
LIBER S E C U N D U S
W YDAW NICTW O
NAUKOWE PWN
JANA DŁ UG O SZ A
R O C Z N I K I C Z Y L I KRONI KI
S Ł A W N E G O K R Ó L E S T W A POLSKI EGO
K SIĘGA PIERW SZA
KSIĘGA DRUGA
do 1 0 3 8
W A R SZAW A 2009
Redagował i wstępem opatrzył
JAN DĄBROWSKI
Tekst łaciński ustaliła i przedmową zaopatrzyła
WANDA SEMKOWICZ-ZAREMBINA
Komentarz do tekstu polskiego opracowały
KRYSTYNA PIERADZKA, BOŻENA MODELSKA-STRZELECKA
N a język polski przełożyli
STANISŁAW GAWĘDA, ZBIGNIEW JABŁOŃSKI,
ANDRZEJ JACHELSON, JULIA RADZISZEWSKA,
KRYSTYNA STACHOWSKA, ANNA STRZELECKA
Przekład polski przejrzał
MARIAN PLEZIA
Opracowanie graficzne
ANDRZEJ RUDZIŃSKI
Redaktor
IRENA TATARCZUKOWA
Redaktor techniczny
TEKLA MALINOWSKA
Copyright by Państwowe W ydawnictwo Naukowe
W arszawa 1962
C opyright © b y W ydaw nictw o N aukow e PW N SA
W arszaw a 2009
ISBN 978-83-01-16068-5
W ydaw nictw o N aukow e PV/N SA
02-676 W arszaw a, ul. Postępu 18
tel. 022 69 54 321; faks 022 69 54 031
e-m ail: pw n @ pw n .com .pl
w w w .pw n.pl
W S T Ę P
M yśl ponownego wydania dzieła Długosza poruszana była od dawna wśród mediewistów polskich,
w szczególności stała się ona żywa w ośrodku, jakim była już przed wojną katedra historii Polski
i historii średniowiecznej powszechnej U .J., a to w związku z wprowadzonymi w niej studiami nad
źródłam i ostatniej części
Annales
Długosza obejm ującej lata 1384— 1480. Jest to bowiem część
najm niej opracowana pod względem podstawy źródłowej i rozpatrywana tylko fragmentarycznie.
Różnym i czasy podejmował również prof. W ł. Semkowicz na swych seminariach prace analityczne
nad Długoszem, w szczególności nad „Chorografią” .
Z biegiem czasu i poczynionych studiów (jak w m ojej próbie rozeznania źródeł Długosza z dzie­
jów bitwy grunwaldzkiej i in. pracach) utrwalało się w środowisku naukowym krakowskim prze­
konanie, że bez gruntownego przebadania rękopisów Długosza nie będzie możliwe należyte prze­
prowadzenie analizy jego źródeł, nie tylko do okresu X V w ., ale i do czasów wcześniejszych, mimo
istnienia fundamentalnego dzida Aleksandra Semkowicza o rozbiorze krytycznym, opartego jednak
w zasadzie na druku, m ianowicie na ostatnim wydaniu A l. Przezdzieckiego. Monumentalne dzieło,
jakim było wydanie historii Długosza w tekście łacińskim i przekładzie polskim K. Mecherzyńskiego,
n ie odpowiada już dziś, po osiemdziesięciu przeszło latach od jego wydania, wym ogom nauki i kry­
tyki historycznej. Dość wspom nieć, że nawet łaciński tekst przygotowywany przez Ż . Paulego
nie oparł się na najważniejszych rękopisach Długosza, zaś tłumaczenie polskie było uzupełnionym
przekładem starego wydania lipskiego, nie dla wszystkich części porównanym z tekstem łacińskim.
Archaizujący styl tłumaczenia Mecherzyńskiego n ie odpowiada też dzisiejszym ujęciom przekładów
starych źródeł historycznych. A przecież na wydawnictwie Przezdzieckiego opierały się w swych
badaniach co najm niej trzy pokolenia historyków, zaś do przekładu polskiego coraz częściej sięgali
studenci, nauczyciele, literaci i publicyści oraz autorzy popularnych wydawnictw historycznych.
W dobie powojennej ukazało się już u nas sporo średniowiecznych źródeł kronikarskich w nowych
wydaniach krytycznych, coraz częściej z przekładem polskim. W iele wydawnictw zagranicznych
Zgłoś jeśli naruszono regulamin