Avro Lancaster Mk VII 1945.pdf

(7720 KB) Pobierz
WIELKA BRYTANIA
Technika lotnicza
BROŃ
1945
Ciężki samolot bombowy
Avro 683 Lancaster Mk VII
Dane taktyczno-techniczne
Avro Lancaster Mk VII. Typ:
ciężki samolot bombo-
wy dzienny.
Produkcja:
180 egzemplarzy (Austin Motors
Ltd).
Rozpiętość:
31,09 m.
Długość:
21,18 m.
Wysokość:
6,25 m.
Powierzchnia nośna:
120,49 m
2
.
Masa własna:
16700 kg.
Masa startowa:
27920 kg.
Maksymalna masa
startowa:
32700 kg.
Napęd:
4 widlaste silniki 12-cylindrowe
Rolls-Royce Merlin XX Iub Merlin 22 o mocy 1300 KM każdy
albo Merlin 24 o mocy 1645 KM każdy, śmigła trójłopatowe
De Havilland samonastawne.
Prędkość maksymalna:
462
km/h.
Prędkość przelotowa:
338 km/h.
Pułap operacyjny:
5790 m.
Wznoszenie:
149 m/min.
Zasięg:
2784 km z ładun-
kiem 5443 kg (12000 funtów) bomb.
Rozbieg:
1417 m.
Uzbrojenie:
trzy wieże obrotowe wytwórni Frazer & Nash:
przednia wieża obrotowa FN-5 z 2 karabinami maszynowymi Browning kal. 7,69 mm, górna wieża obrotowa Martin 250
CE 23A z 2 karabinami maszynowymi Browning kal. 12,7 mm i tylna FN-82 z 4 karabinami maszynowymi Browning kal.
7,69 mm; do 6350 kg bomb w komorze bombowej.
Załoga:
7 osób.
Oznaczenie to nadano wyprodukowanym
przez
Austin Aero 180
Lancasterom serii NX i RT,
które były przeznaczone dla sił lotniczych na Dale-
kim Wschodzie. Główną modyfikacją była zamiana
FN-50 na amerykańskie, obracane przez silniki
elektryczne i uzbrojone w 2 kaemy Browning 12,7
mm
wieżyczki Martin 250 CE 23A.
Ponieważ były
one cięższe, dla zachowania środka ciężkości było
konieczne przesunięcie ich o 2,2 m do przodu,
bliżej krawędzi spływu. Opóźnienie w dostawie z
USA sprawiło, że NX548-589 i NX603-610 otrzy-
mały standardowe FN-50, ale już w nowym miejscu (nieoficjalnie samoloty te oznaczano
Mk I Interim).
Większość z
przebudowanych
180
samolotów wykonano w
wersji tropikalnej
z oznaczeniem
Lancaster B Mk VII
(FE), uwzględ-
niając specyficzne warunki eksploatacyjne i pilotażowe w tej strefie klimatycznej.
W odmianie VII FE na większości Lancasterów wybrzuszenie drzwi komory bombowej w tylnej ich części nie bie-
gło ku górze, zlewając się łagodnie z linią kadłuba, lecz szło nadal prosto i urywało się (tym samym pod wieżyczką górną
powstał ząbek ku dołowi). Wieżyczką tylną była z reguły FN-82. Przy maksymalnej masie startowej około 32700 osiągi
Mk VII były zbliżone do osiągów Mk I. Pod kadłubem był umieszczony radar H2S.
2
Zgłoś jeśli naruszono regulamin