Niszczyciel Wakatsuki 1942.pdf

(7011 KB) Pobierz
JAPONIA
Technika morska
BROŃ
Niszczyciele
1942
Niszczyciel typu Akizuki – IJN Wakatsuki
IJN Wakatsuki
(Księżyc w pierwszej kwarcie). Stocznia:
Mitsubishi Zesensho w Nagasaki.
Położenie stępki:
09.03.1942.
Wodowanie:
24.11.1942.
W służbie:
31.05.1943.
Los okrętu: zatopiony
11.11.1944
przez samoloty amery-
kańskie z TF.38 na zachód od Leyte na pozycji 10°50'N, 124°35'E.
Dane taktyczno-techniczne. Wyporność standardowa:
2701 t.
Wyporność pełna:
3700 t.
Długość całkowi-
ta:
134,2 m.
Długość na linii wodnej:
132 m.
Szerokość:
11,6 m.
Zanurzenie:
4,2 m.
Napęd:
2 turbiny parowe o mocy
łącznej 52000 KM, 3 kotły parowe, 2 śruby.
Prędkość maksymalna:
33 węzły.
Zasięg:
8300 mil morskich przy prędkości
18 w.
Zapas paliwa:
1097 t.
Wyposażenie po wejściu do służby:
radar 21 Go.
Uzbrojenie po wejściu do służby:
8
dział uniwersalnych kalibru 100 mm Typ 98 w wieżach dwudziałowych (4 x II), zapas amunicji po 300 na lufę; 4 działka
przeciwlotnicze 25 mm Typ 96 na stanowiskach potrójnych, 4 wyrzutnie torpedowe 610 mm Typ 92 model 4 (1 x IV), za-
pas 8 torped Typ 93; 4 miotacze bomb głębinowych Typ 94, 2 zrzutnie bg (54-72 bomby głębinowe).
Załoga:
od 263 do
335 osób.
Do budowy szóstego nisz-
czyciela typu Akizuki, ostatniego w
ramach programu Maru Yon Keika-
ku, który otrzymał nazwę Wakatsu-
ki przystąpiono w dniu
3 marca
1942
roku w stoczni
Mitsubishi
Zosensho w Nagasaki.
Prace na
pochylni trwały 8 miesięcy i w ich
wyniku
24 listopada 1942
roku
okręt wodowano. Gotowa jednostka
została oficjalnie włączona do służ-
by
31 maja 1943
roku. Dowództwo
niszczyciela objął kmdr por. Y. Su-
zuki.
Po wejściu do służby okręt
znalazł się w składzie
11. Dywizjonu Niszczycieli 1. Floty,
który służył jako miejsce szkolenia i zgrywania załóg nowych
okrętów.
Już 8 czerwca 1943
roku niszczyciel wziął udział w akcji ratowania rozbitków z okrętu liniowego Mutsu, który z
niewyjaśnionych do końca przyczyn wyleciał w powietrze na wodach Zatoki Hiroshima.
W dniu
15 sierpnia
okręt wyszedł na wody południowego Pacyfiku, a jego miejsce przeznaczenia był Truk. We
wrześniu i październiku jednostka uczestniczyła w bezskutecznych poszukiwaniach amerykańskich lotniskowców prowa-
dzonych przez główne siły japońskiej floty. W dniu 1 listopada Wakatsuki osiągnął Rabaul dostarczając do bazy nowy
personel latający.
W tym samym dniu Amerykanie wysadzili desant w Zatoce Cesarzowej Augusty na wyspie Bougainville wypiera-
jąc natychmiast do dżungli garnizon i stwarzając tym samym realne zagrożenie dla japońskiego panowania w tym rejonie.
Stąd też natychmiastową reakcją na powstałe zagrożenie było skierowanie na wody Zatoki jeszcze
1 listopada 1944
roku zespołu dowodzonego przez kontradm. S. Omori, składającego się z 2 ciężkich i 2 lekkich krążowników oraz 6 nisz-
czycieli. Siły kontradm. Omori posuwały się w 3 kolumnach, w składzie prawej znalazł się Wakatsuki. Obecność Japoń-
czyków około godz. 21.20 wykryło lotnictwo amerykańskie, przez co utracono element zaskoczenia. Rejon lądowania de-
santu osłaniały siły zespołu Task Force TF-39 składające się z 4 krążowników i 8 niszczycieli pod dowództwem kontradm.
Aarona S. Merill. Znając japońską taktykę kontradm. Merill zamknął swymi okrętami wejście do zatoki, planując przyjęcie
decydującego boju artyleryjskiego poza efektywnym zasięgiem szalenie niebezpiecznych torped nieprzyjaciela. Bitwa
rozpoczęta około godz. 02.47 trwała praktycznie do rana, a w jej wyniku Japończycy stracili krążownik Sendai i niszczy-
ciel Hatsukaze. Z licznych wystrzelonych w trakcie bitwy japońskich torped cel osiągnęła tylko jedna powodując uszko-
dzenie niszczyciela Foote. Siły obu stron rozeszły się przed świtem, przy czym Wakatsuki zdołał szczęśliwie uniknąć
uszkodzeń w czasie starcia. Rankiem
5 listopada 1943
roku w czasie nalotu na Rabaul lotnictwa zespołu Task Force TF-
38 kontradm. Fredericka C. Sherman, niszczyciel został jedynie nieznacznie uszkodzony w wyniku bliskich upadków
bomb.
2
11 listopada 1943
roku Wakatsuki eskortował na Truk okręt-bazę jednostek podwodnych Taigei, a następnie
odprowadził ją do Kure, które osiągnięto
25
tego miesiąca. W Japonii niszczyciel został poddany remontowi przeprowa-
dzonemu w stoczni w Yokosuka.
W miesiącach
luty-kwiecień 1944
roku Wakatsuki eskortował lotniskowce zbierające się na kotwicowisku Lingga
w rejonie Singapuru, by następnie w maju przejść do Tawi Tawi. W dniu 6 czerwca w czasie eskortowania konwoju zbior-
nikowców do Balikpapan jednostka uratowała 45 rozbitków z niszczyciela Minazuki zatopionego przez amerykański okręt
podwodny Harder.
W czasie bitwy na Morzu Filipińskim Wakatsuki wchodził w skład zespołu uderzeniowego wiceadm. Ozawa, co
więcej w dniu
19 czerwca 1944 roku,
gdy tonął flagowy lotniskowiec
Taiho,
to właśnie niszczyciel podjął dowodzącego
wraz ze sztabem i dostarczył go na pokład krążownika Haguro.
Po powrocie do metropolii jednostka wzięła udział w operacji przerzutu sił japońskiej floty do Lingga w dniach 8-
20 lipca by następnie trasą przez Manilę powrócić 19 września do Kure. W dniu 16 października niszczyciel pomógł do-
trzeć do Kure storpedowanemu bliźniakowi Suzutsuki. W czasie bitwy kolo przylądka Engano Wakatsuki wchodził w skład
tzw. Północnej Grupy, jednak zdołał się oderwać od sil kontradm. DuBose i bezpiecznie powrócić do Japonii.
Walki o Leyte zastały niszczyciel na wodach fi-
lipińskich, a jego nowym głównym zadaniem stało się
zapewnienie dowozu z Manili uzupełnień dla walczą-
cych na południu oddziałów lądowych. W dniu
8 listo-
pada 1944
roku okręt opuścił Manilę w składzie dowo-
dzonej przez kontradm. M. Kimura liczącej 6 niszczy-
cieli eskorty konwoju TA Nr 4 zmierzającego do portu
Ormoc. Z uwagi na złe warunki atmosferyczne konwój
bez strat osiągnął miejsce przeznaczenia wieczorem 9
listopada, jednak od razu stał się celem intensywnych
ataków lotniczych. W toku nalotów konwój utracił 2
szybkie transportowce, co spowodowało, że opuścił
Ormoc. W nocy z 10/11 listopada doszło do spotkania
powracającego konwoju TA Nr 4 z konwojem TA Nr 3
idącym dopiero do Ormoc. Aby wzmocnić eskortę
konwoju TA Nr 3, którą dowodził kontradm. M. Hay-
akawa, dołączyły do niej 3 niszczyciele, wśród których
znalazł się także Wakatsuki.
Amerykanie spodziewali się rychłego przybycia
konwoju TA Nr 3 wobec czego zgotowali mu „gorące
przyjęcie", którego podstawowym element stanowiło 350 samolotów pokładowych z lotniskowców TF-38, którymi dowo-
dził kontradm. Sherman. Rankiem 11 listopada mimo zaciekłej obrony rozpoczęły się systematyczne ataki, które dopro-
wadziły wpierw do zniszczenia transportowców, a następnie przetrzebienia okrętów eskorty. Wakatsuki został zatopiony
w wyniku ataku lotniczego w dniu
11 listopada 1944
roku około godz. 11.30 w odległości 55 Mm na północ od Cebu w
punkcie o współrzędnych 10°50'N i 124°35'E. Wraz z okrętem zginął kmdr por. Suzuki i większość załogi. Liczba ofiar jest
nieznana, uratowano łącznie 131 osób z Shimakaze i Wakatsuki.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin