wpływy termiczne w pomiarach pełzania toków szynowych.pdf

(1120 KB) Pobierz
TECHNOLOGIE
Wpływy termiczne
w pomiarach
pełzania toków szyn
Streszczenie: Monitoring toru bezstykowego.
Artykuł obejmuje tematykę prowadzenia
pomiarów i obserwacji miejsc podatnych na pełzanie toków szynowych w torze bezstyko-
wym przy zastosowaniu metody punktów stałych. Szczegółowo przedstawiono w nim wraz
z analizą wyniki pomiarów autorskich pełzania toków szynowych toru bezstykowego prze-
prowadzonych wiosną 2010, 2011 i 2012 roku. Uwzględniono również wyniki pomiarów
geometrii toru przeprowadzonych toromierzem samorejestrującym typu TEC-1435 i opra-
cowanych w aplikacji Track Report 2.0.3.5. W artykule przedstawiono wybrane wnioski
i spostrzeżenia, koncentrujące się wokół monitoringu toru bezstykowego, będącego jednym
z elementów systemu Monitorowania Stanu Infrastruktury Transportu Szynowego.
Abstract: Monitoring of jointless rail track.
The article describes the problems as well as
principles of conducting surveys and observations of creep-susceptible locations of rail co-
urses in a jointless rail track using the method of fixed points. The paper in detail presents
analysis and results of author’s surveys of rail courses creep, which were carried out in the
spring of 2010, 2011 and 2012. The article presents also results of the measurements of
track geometry (horizontal and vertical) conducted with TEC-1435 Trolley and worked out
in application Track Report 2.0.3.5. Multiple measurements performed by the author using
the system enabled an assessment of its advantages and shortcomings using. The system
should necessarily be included in the geodetic and diagnostic monitoring of rail transport
infrastructure state.
się wartość przemieszcze-
nia punktu bazowego (i), jakie nastąpi-
ło w okresie od pierwszego pomiaru do
aktualnego:
Dd
(i)
= d
(i)
– d
0(i)
,
gdzie:
d
(i)
– aktualny pomiar przemieszcze-
nia z uwzględnieniem znaku (kierunku
przemieszczania),
d
0(i)
– pierwszy pomiar położenia
punktu bazowego bezpośrednio po przy-
twierdzeniu szyny do podkładu.
l
wyznacza się wartość przemieszcze-
nia punktu bazowego (i+1), jakie nastą-
piło w okresie od pierwszego pomiaru
do aktualnego:
l
wyznacza
Artykuł recenzowany: Monitoring toru bezstykowego, cz. II
Arkadiusz Kampczyk
l
Przypomnijmy z poprzedniej części ar-
tykułu, że temperatura szyny, przy której
na określonym odcinku toru nieobciążo-
nego ruchem nie występuje siła podłuż-
na, nosi nazwę
temperatury neutralnej.
1. Obliczenia aktualnej temperatu-
ry neutralnej między punktami stały-
mi
przeprowadza się na podstawie wy-
ników pomiarów w następujący sposób
(wyniki odpowiednio dla toku lewego
i prawego toru nr 1 linii 161 pokazano
w tabeli 1):
Sprawdzenie temperatury neutralnej
Dd
(i+1)
= d
(i+1)
– d
0(i+1)
.
2. Na podstawie tych danych sporzą-
dza się wykres pełzania toków szyno-
wych
(toku lewego i prawego) – rys. 1.
3. Wyznacza się zmianę długości od-
cinka między punktami bazowymi
(i, i+1):
DL
(i)
=
Dd
(i)
Dd
(i+1)
,
4. Oblicza się wartość zmiany tempe-
ratury odpowiadającej zmianie sił po-
dłużnych
wywołanych przemieszcze-
niem z uwzględnieniem znaków, które
przy przyjętych wyżej założeniach ozna-
czają: siła ściskająca – znak „+”, siła roz-
ciągająca – znak „–”:
DL
,
Dt
=
aL
gdzie:
L – długość odcinka toru pomiędzy są-
siednimi punktami stałymi [m],
a
– współczynnik rozszerzalności li-
niowej stali szynowej [1,12·10
-5
1/°C],
DL
– wartość zmiany długości odcin-
ka [m].
5. Aktualna temperatura neutralna t
n
na odcinku pomiędzy punktami stały-
mi wynosi:
t
n
= t
0
Dt,
gdzie:
t
0
– temperatura przytwierdzenia szyny.
Warto zaznaczyć, że dla odcinków, na
których założono bazy do pomiaru bezpo-
średniego temperatury neutralnej, nie za-
chodzi potrzeba wykonywania obliczeń.
Możliwa jest automatyczna rejestracja wy-
ników w pamięci przyrządu w celu póź-
niejszego przegrania ich do komputera sta-
cjonarnego do dalszej analizy. Zgodnie
30
MAGAZYN GEOINfOrMACYJNY Nr 12 (211) GrUDZIEŃ 2012
TECHNOLOGIE
Tab. 1. Karta pomiarowa pełzania toków szynowych toru bezstykowego nr 1 linii 161
Dokument dodatkowo zawiera w rubryce uwagi, wyniki pomiarów luzów, długość wstawek oraz zalecenia. S = styk, W = wstawka [m],
S
P
= styk na początku wstawki [mm], S
K
= styk na końcu wstawki [mm], S
P
= spaw, S
PR
= styk na początku rozjazdu [mm],
S
KR
= styk na końcu rozjazdu [mm]. Zalecenia: odnowić pkt stały i pkt kontrolny (wyciąć drzewa i krzaki)
z zaleceniami Warunków Technicznych
Id-1 (D-1) regulację sił podłużnych należy
przeprowadzić, jeżeli różnica temperatur
neutralnych pomiędzy kolejnymi roczny-
mi pomiarami jest większa niż:
l
15°C – przy dobrym stanie podsypki
i pełnym jej oprofilowaniu,
l
10°C – przy przeciętnym stanie pod-
sypki i pełnym jej oprofilowaniu,
l
7°C – w pozostałych stanach podsyp-
ki lub przy brakach w jej oprofilowaniu.
Stan podsypki określony jest według
tzw. kryteriów oceny stanu podsypki
zdefiniowanych w załączniku 14 tabli-
cy 6 Id-1 [4].
Rysunek 2 przedstawia wykresy róż-
nic temperatur neutralnych między ko-
lejnymi rocznymi pomiarami odpowied-
nio dla toku lewego i prawego. Wykresy
zostały opracowane w Microsoft Excel,
skala jest tylko wizualna. Na rysunkach
tych naniesiono trzy lokalizacje będące
liniami poziomymi – granicznymi od-
powiednio dla temperatury 15° C, 10°
i 7°C. Wykresy przedstawiają pracę oby-
dwu toków. Można na nich zauważyć, że
w kilometrze 11,349 różnica temperatur
neutralnych między kolejnymi roczny-
mi pomiarami dla toku lewego dochodzi
do 6,30°C. Wartość ta mieści się w gra-
nicach dopuszczalnych instrukcją i wa-
runkami technicznymi i nie ma potrzeby
wykonywania regulacji sił podłużnych.
Gdyby podjęto decyzję o tzw. regula-
cji sił podłużnych, wówczas do czasu jej
przeprowadzenia należy na tym odcinku
wykonać prace podnoszące stateczność
toru, takie jak:
rys. 1. pełzanie toków szynowych toru bezstykowego nr 1,
tok lewy i prawy, linia nr 161, km 6,642 – 11,579
31
MAGAZYN GEOINfOrMACYJNY Nr 12 (211) GrUDZIEŃ 2012
rys. 2. różnica temperatur neutralnych między kolejnymi rocznymi pomiarami 2011-2012
toku lewego i prawego toru nr 1 linii 161
l
uzupełnienie podsypki ze szczegól-
nym zwróceniem uwagi na obsypanie
czół podkładów do pełnej ich wysokoś-
ci oraz na wykonanie nadsypki na pryz-
mie tłucznia o szerokości nie mniejszej
niż 450 mm,
l
regulacja położenia toru w  płasz-
czyźnie poziomej wraz z jego podbiciem
i zagęszczeniem podsypki w okienkach
i od czół podkładów,
l
dokręcenie śrub stopowych, wymia-
na i uzupełnienie przekładek oraz pier-
ścieni sprężystych lub łapek sprężystych,
ewentualnie założenie opórek przeciw-
pełznych w miejscach występowania jed-
nokierunkowego pełzania szyn.
Stateczność toru bezstykowego
w różnych warunkach termicznych
l
Tor bezstykowy będzie stateczny
w każdych warunkach termicznych i nie
wymaga dodatkowych działań utrzyma-
nia, jeżeli spełnia następujące warunki:
l
konstrukcja toru odpowiada wyma-
ganiom standardu danej klasy toru,
l
w trakcie układania szyn długich,
ich przytwierdzania i zgrzewania (spa-
wania) nie został przekroczony zakres
temperatur od +15°C do +30°C, a wszyst-
kie czynności wykonywane były równo-
legle w obu tokach szynowych,
l
szerokość pryzmy podsypki niezależ-
nie od kategorii linii jest nie mniejsza
niż 0,45 m, licząc od czoła podkładów;
podsypka jest zagęszczona maszynowo
w okienkach i od czoła, a w przypadku
braku takich możliwości – wykonana
nadsypka,
l
tor lub szyny nie wykazują objawów
pełzania,
l
podsypka jest w stanie dobrym,
l
stan przytwierdzeń określony został
jako dobry,
l
podkłady wykazują zużycie małe lub
przeciętne,
l
pomierzone nierówności poziome
i pionowe nie przekraczają dopuszczal-
nych odchyłek eksploatacyjnych (rys. 3),
l
roboty torowe naruszające statecz-
ność toru wykonywano w temperaturach
niższych od dopuszczalnej dla danego
rodzaju robót,
l
ostateczną naprawę pęknięć szyn to-
ru bezstykowego wykonywano w tempe-
raturze neutralnej toku niepękniętego.
Dla toru bezstykowego, który nie speł-
nia wymagań podanych powyżej i w § 33
Id-1 (D-1) [4], można oszacowywać do-
puszczalny wzrost temperatury szyny po-
nad temperaturę neutralną i na tej pod-
stawie podejmować decyzje w zakresie
utrzymania i eksploatacji. Wartości do-
puszczalnego wzrostu temperatury szyn
ponad temperaturę neutralną można wy-
znaczyć z tablic 1-6 podanych w załącz-
niku 7 Id-1 [4], w zależności od stanu
podsypki i nierówności poziomych za-
rejestrowanych drezyną pomiarową EM
120, przy rozróżnieniu: typu szyn, poło-
żeniu toru na prostej lub w łukach oraz
rodzaju podkładów. Pomiary nierówności
toru nr 1 linii 161 wykonano samoreje-
strującym (elektronicznym) toromierzem
typu TeC-1435. Należy tutaj zwrócić uwa-
gę, że w odróżnieniu od drezyny pomia-
rowej EM-120 toromierz ten wykonuje po-
miar nierówności tylko dla jednego toku
szynowego. Jest to tok lewy w stosunku
do kierunku pomiaru. Wyniki pomiarów
geometrii opracowano w aplikacji Track
Report 2.0.3.5, otrzymując również: oce-
nę syntetyczną stanu utrzymania toru J,
wadliwość pięcioparametrową W5, wadli-
wość parametrów, odchylenia standardo-
we, Spm – wskaźnik maksymalnego prze-
kroczenia odchyłek dopuszczalnych, Sp
– wskaźnik średniego przekroczenia pola
tolerancji, Si – wskaźnik wykorzystania
pola tolerancji oraz wartości minimalne,
średnie i maksymalne danego parametru
(uwzględnione na rys. 3).
Korzystając z tablic 1-6 załącznika
7 Id-1 [4], każdego roku wczesną wiosną
przed okresem występowania wysokich
temperatur można ustalać dopuszczalną
eksploatacyjną temperaturę szyny t
eksp
wynoszącą:
t
eksp
= t
n
Dt
max
,
gdzie:
t
n
– wartość temperatury neutralnej,
Dt
max
– wartość dopuszczalnego wzros-
tu temperatury szyny ponad temperaturę
neutralną z uwagi na stan toru.
Wartości dopuszczalnego wzrostu tem-
peratury
Dt
max
odczytuje się z tablic 1-6
i wpisuje do arkusza analizy termicznej
toru bezstykowego sporządzanego jedy-
nie dla tych odcinków toru, dla których
stan podsypki został określony jako prze-
ciętny, zły lub bardzo zły. Pomiar geome-
trii toru nr 1 wykonany 30 maja 2012 r.
toromierzem elektronicznym TEC-1435
wykazał, że występują nierówności po-
ziome i pionowe niemieszczące się w gra-
nicach dopuszczalnych odchyłek eksplo-
atacyjnych. Zgodnie z tzw. wartościami
32
MAGAZYN GEOINfOrMACYJNY Nr 12 (211) GrUDZIEŃ 2012
TECHNOLOGIE
dopuszczalnych odchyłek podstawo-
wych parametrów położenia toru za-
pewniających spokojność jazdy (załącz-
nik 1 Id-14) dla v=70 km/h nierówności
poziome nie powinny być przekroczone
o 20 mm, a pionowe o 21 mm.
W przypadku nierówności poziomych
przekroczenie tego parametru nastąpi-
ło na rozjeździe nr 1 w km 8,135÷8,129,
który jest wbudowany na szlaku i stano-
wi odgałęzienie na bocznicę (rys. 3 zielo-
ny pik). Należy dokonać poprawy układu
geometrycznego rozjazdu w kierunku za-
sadniczym i zwrotnym, a do tego czasu
wprowadzić ograniczenie prędkości jaz-
dy. Usterka ta jest interpretowana według
zaleceń Id-4 (D-6) instrukcji o oględzi-
nach, badaniach technicznych i utrzyma-
niu rozjazdów. Przekroczone nierówności
pionowe w km 7,846÷7,837 charakteryzu-
ją się wartością maksymalną 43,96 mm,
miejscowa sekcja eksploatacji (ISE) po-
winna podjąć działania zmierzające do
poprawy tego parametru, a do czasu li-
kwidacji tej usterki należy wprowadzić
ograniczenie prędkości jazdy.
Rysunek 3 zawiera graficzną interpre-
tację parametrów nierówności toru nr 1
w km 11,693 do 6,466. Linie czerwone
poziome przedstawiają granicę dopusz-
czanych odchyłek podstawowych para-
metrów położenia toru, linie zielone pre-
zentują stan istniejący danego parametru.
Na odcinkach toru, na których osza-
cowana temperatura eksploatacyjna t
eksp
jest mniejsza niż 60° C, należy w okresie
poprzedzającym występowanie
wysokich temperatur przeprowa-
dzić prace zabezpieczające tor bez-
stykowy przed wyboczeniem, a po
ich wykonaniu powtórnie spraw-
dzić wartość dopuszczalnej temp.
eksploatacyjnej. W przypadku nie-
wykonania tych prac lub gdy mi-
mo ich przeprowadzenia oszaco-
wana temperatura eksploatacyjna
jest nadal mniejsza niż 60°C, nale-
ży w okresie występowania tempe-
ratury szyny wyższej od tempera-
tury eksploatacyjnej, wprowadzać
sukcesywnie ograniczenia warun-
ków eksploatacyjnych:
t
n
+
Dt
max
< t
rz
t
n
+
Dt
60
ograniczenie prędkości pojazdów
do 60 km/h,
t
n
+
Dt
60
< t
rz
t
n
+
Dt
30
– ogra-
niczenie prędkości pojazdów do
30 km/h,
t
n
+
Dt
30
< t
rz
– okresowe
wstrzymanie ruchu pociągów na
czas występowania tych tempe-
ratur,
gdzie:
t
rz
– aktualna temperatura szyny,
t
n
– temperatura neutralna,
Dt
max
– wartość dopuszczalnego wzros-
tu temperatury szyny ponad temperaturę
neutralną z uwagi na stan toru,
Dt
60
– wartość przyrostu temperatury
przy ograniczeniu prędkości do 60 km/h,
Dt
30
– wartość przyrostu temperatury
przy ograniczeniu prędkości do 30 km/h.
Jeżeli zakres robót przekracza możli-
wości ich przeprowadzenia przed okre-
sem wysokich temperatur, należy doko-
nać takiej regulacji sił podłużnych, aby
nawet wystąpienie maksymalnej tempe-
ratury nie spowodowało przekroczenia
dopuszczalnych wartości wzrostu tem-
peratury. W przypadku jednak przekro-
czenia przy tej czynności górnej wartoś-
ci temperatur neutralnych konieczne jest
wykonanie powtórnej regulacji sił po-
dłużnych przed okresem zimowym.
prostych przed początkiem i za
końcem łuków o promieniach < 600 m,
l
na odcinkach występowania istot-
nych różnic w oddziaływaniach ter-
micznych na tor, np.: przejście z nasy-
pu w wykop, przejścia przez lasy, przed
i za tunelami,
l
na odcinkach hamowania i rozruchu
pociągów np.: przed semaforami,
l
na pochyleniach większych od 5‰
o długościach większych od długości po-
ciągów towarowych,
l
na odcinkach, gdzie w przeszłości wy-
stępowało pełzanie szyn lub toru [4, 8].
Spółka PKP PLK S.A. jako zarządca na-
rodowej sieci kolejowej powinna przystą-
pić do opracowania jednolitego i spójnego
dla całego kraju oprogramowania służą-
cego do prowadzenia, analizy i oceny to-
ru bezstykowego, łącznie z możliwością
prowadzenia wykresów pełzania toków
szynowych w odpowiednio dobranej ska-
li poziomej i pionowej oraz możliwością
analizy termicznej. Powinna być przy tym
zachowana jednolitość i spójność dla al-
gorytmów sprawdzenia temperatury neu-
tralnej na podstawie badań diagnostycz-
nych, obliczeń aktualnej temperatury
neutralnej pomiędzy punktami stały-
mi.
Oprogramowanie to powinno sta-
nowić integralny załącznik do Id-1 (D-1)
Warunków Technicznych utrzymania
nawierzchni na liniach kolejowych [4].
Wówczas możliwe będzie prowadzenie
prawidłowego i jednolitego monitoringu
miejsc podatnych na pełzanie toków szy-
l
na
l
Przeprowadzone analizy pozwoliły
stwierdzić, że Metryki Toru Bezstykowe-
go nie są na bieżąco uaktualniane. Doty-
czy to, niestety, nie tylko analizowanego
toru nr 1 linii 161, ale ogólnie większo-
ści linii kolejowych. Miejsca, w których
pojawić się może pełzanie szyny lub to-
ru powodujące zmiany w rozkładzie sił
podłużnych, występują głównie:
l
w odległości około 50-100 m przed
i  za miejscami stanowiącymi zmianę
konstrukcji nawierzchni, takimi jak:
przejazdy, pojedyncze rozjazdy wspa-
wane w tor bezstykowy, miejsca zmian
rodzaju podkładów,
Wybrane wnioski autorskie
rys. 3. parametry nierówności poziomych i pionowych,
przechyłki w km 11,693 do 6,466 toru nr 1
Dopuszczalne odchyłki eksploatacyjne dla V
R
= 70 km/h
33
MAGAZYN GEOINfOrMACYJNY Nr 12 (211) GrUDZIEŃ 2012
TECHNOLOGIE
rys. 4. prosta pomiarowa na linii kolejowej 143
tor nr 2
tor nr 1
cyjnych, ale z  kolei
w § 63 pkt 6 ust. 43
napisano: „dotykanie
słupów trakcyjnych,
wieszanie na nich
odzieży, stawianie
przy nich maszyn,
sprzętu i narzędzi pracy jest zabronio-
ne.
Nie wolno również uszkadzać lub od-
rywać od szyn kabli sieci powrotnej oraz
dotykać przewodów uszyniających kon-
strukcje wsporcze sieci jezdnej i budow-
li, pod którymi sieć przebiega”. Oznacza
to brak stosownej jednolitości obowiązu-
jących przepisów.
Wielokrotnie stwierdzono, że służ-
by energetyczne podczas prowadzenia
prac konserwatorskich słupów trakcyj-
nych zamalowują oznaczenia punktów
stałych, a nawet zdarzają się przypadki
zmiany lokalizacji (numeracji) słupów
[7][8]. O wymianie słupów trakcyjnych
nie informują jednostek geodezyjnych,
diagnostycznych czy bezpośredniego
zarządcy infrastruktury. Nie zdają sobie
przy tym sprawy, że na tej właśnie loka-
cie – numeracji słupów – bazują nie tyl-
ko pomiary metodą punktów stałych, ale
również znaki regulacji osi toru (KOG).
Bazy danych punktów stałych, a na-
stępnie wykresy pełzania toków szyno-
wych, analizy itp. są prowadzone przez
IZ (Zakład Linii Kolejowych PKP PLK
S.A.) w postaci analogowej albo w Micro-
soft Excel lub Microsoft Acces.
Ważne jest przyjęcie znaków kierunku
pomiaru. Dla pomiaru w kierunku zgod-
nym z kilometrażem odczyt oznaczany
jest jako „+”, a w kierunku przeciwnym
jako „–”. Na liniach kolejowych wystę-
pują przypadki, w których w zależnoś-
ci od tzw. obsługi pomiarowej zespołów
diagnostyczno-geodezyjnych część li-
nii jest pomierzona zgodnie z tą zasadą,
a część linii – stanowiąca odrębny obiekt
budowlany – odwrotnie.
Stosowanie żyłki jako osi odniesienia
w metodzie punktów stałych wymaga
dopilnowania, aby zawsze była ona za-
czepiana w tych samych punktach, mia-
ła jednakowy naciąg i położenie. Punkty
stałe są z reguły zakładane na słupach
trakcyjnych, które mają różną budowę
(konstrukcję) i wykonane są albo z be-
tonu, albo z żelaza. W zależności od
kształtu słupa przyjmowano następują-
ce rozwiązania (np. na linii kolejowej 143
Kalety–Wrocław):
1.
proste pomiarowe zakładano na
słupach trakcyjnych na powierzchni od
strony malejącej kilometracji (rys. 4),
2.
proste pomiarowe zakładano w mi-
nimalnej wysokości nad główką szyny
gwarantującej brak kontaktu z jakąkol-
wiek przeszkodą (zawsze słup trakcyjny,
nigdy jego fundament; w przypadku pe-
ronów, wysokich fundamentów bramek
lub innych przeszkód punkt domierza-
no pionem),
3.
w zależności od konstrukcji słupa
trakcyjnego stosowano punkty przyło-
żenia pokazane na rys. 5:
4.
punkty wybijano z boku na głów-
ce szyny, poniżej na szyjce znakowano
białą farbą,
5.
znaki odczytu przesunięcia założo-
nego punktu w stosunku do prostej po-
miarowej przyjmowano według zasady:
w kierunku rosnącego kilometrażu „+”,
kilometraż malejący „–”.
Nacięcia na punktach stałych (odnie-
sienia) powodują korozję słupów. W róż-
nych regionach kraju można zauważyć,
albo brak tych nacięć, albo położenie to
jest oznaczone pisakiem olejnym. Wystę-
pują przypadki całkowitego braku ozna-
czenia przyłożenia żyłki w stosunku do
punktu stałego, co oznacza, że powinna
być ona przyłożona w połowie (w środko-
wej części) tego znaku. Stwierdzono rów-
nież rozbieżności między informacjami
w dokumentacji technicznej punktu sta-
łego a jego lokalizacją w terenie.
nowych w torze bezstykowym w całym
kraju oraz zasilanie systemu Monitoro-
wania Stanu Infrastruktury Transportu
Szynowego MSITS [7].
System MSITS powinien w  wersji
wstępnej być narzędziem, które objęłoby
wyniki prac wprowadzenia na obszarze
kraju jednolitych standardów technicz-
nych dla opracowań geodezyjnych, karto-
graficznych, diagnostycznych i krajowego
systemu informacji o terenie w infrastruk-
turze transportu szynowego. Stopniowo
powinien przyczynić się do harmoni-
zacji zbiorów danych, która jest działa-
niem o charakterze prawnym, technicz-
rys. 5. rozbieżności punktów
przyłożenia w zależności od słupa
AGH Akademia Górniczo-Hutnicza,
Wydział Geodezji Górniczej
i Inżynierii Środowiska, Katedra Geodezji
Inżynieryjnej i Budownictwa.
PKP PLK S.A.
recenzent dr hab. rajmund Oruba
AGH w Krakowie
Literatura
l
[1] Czyczuła W.: Tor bezstykowy,
Wydawnictwo Politechniki Krakowskiej,
Kraków 2002;
l
[2] Gołaszewski A., Sancewicz S.: Tor
bezstykowy, Wydawnictwo Komunikacji
i Łączności, Warszawa 1986;
l
[3] Id-14 (D-75) Instrukcja o dokonywaniu
pomiarów, badań i oceny stanu torów,
opracowanie: PKP Polskie Linie Kolejowe S.A.
Biuro Dróg Kolejowych, Warszawa 2005;
l
[4] Id-1 (D-1) Warunki techniczne utrzymania
nawierzchni na liniach kolejowych,
opracowanie: PKP Polskie Linie Kolejowe S.A.
Biuro Dróg Kolejowych, Warszawa 2005;
l
[5] Id-8 Instrukcja diagnostyki nawierzchni
kolejowej, opracowanie: PKP Polskie Linie
Kolejowe S.A. Biuro Dróg Kolejowych,
Warszawa 2005;
l
[6] Id-4 (D-6) Instrukcja o oględzinach,
badaniach technicznych i utrzymaniu rozjazdów,
opracowanie: PKP Polskie Linie Kolejowe S.A.
Biuro Dróg Kolejowych, Warszawa 2005;
l
[7] Kampczyk A.: System geodezyjnego
i diagnostycznego monitorowania stanu
infrastruktury transportu szynowego, rozprawa
doktorska, AGH, recenzenci K. Pyka, M. Sitarz,
Kraków 2012;
l
[8] Kampczyk A., Strach M.: Pomiary miejsc
podatnych na pełzanie przy zastosowaniu
metody punktów stałych w torze bezstykowym.
„Geomatics and Environmental Engineering”
[poprz. „Geodezja oraz Inżynieria
Środowiska”], vol. 4 no. 1/1 s. 125-136,
Wydawnictwo AGH, Kraków 2010.
dr inż. Arkadiusz Kampczyk
nym i organizacyjnym, mającym na celu
doprowadzenie do wzajemnej spójności
tych zbiorów oraz ich przystosowania do
wspólnego i łącznego wykorzystywania.
W Id-1 (D-1) § 35 pkt 3 i 4 znajduje-
my zapis i zalecenie [4] [7]: „Szczegó-
łową lokalizację odcinków, na których
spodziewać się można pełzania szyn,
ustala uprawniony pracownik komórki
diagnostycznej, biorąc głównie pod uwa-
gę zachowanie się toru w latach poprze-
dzających ułożenie toru bezstykowego
lub okres jego poprzedniej eksploatacji,
a także wiek nawierzchni, jej stan i in-
ne czynniki. Na odcinkach tych należy
założyć na zewnątrz toru punkty stałe,
które stanowić będą punkty odniesie-
nia, względem których sprawdzana bę-
dzie stabilność położenia toru bezstyko-
wego wzdłuż jego osi. Na pozostałych
odcinkach toru bezstykowego punkty
stałe należy zakładać w odległościach
co 200 ± 50 m,
zależnie od możliwoś-
ci wykorzystania obiektów (zwłasz-
cza słupów trakcyjnych) jako punktów
stałych”.
Zatem punkty stałe – odniesie-
nia zaleca się zakładać na słupach trak-
34
MAGAZYN GEOINfOrMACYJNY Nr 12 (211) GrUDZIEŃ 2012
Zgłoś jeśli naruszono regulamin