rehabilitacja.docx

(38 KB) Pobierz

1Najczęstrze p/wskazania fizykoterapii odp: ciąża, choroba nowotworowa do 5 lat, niewydolność krążenia, nietolerancja zabiegów, czynna gruźlica  płuc, świeży zawał, padaczka, odleżyny, ostra infekcja
 

2Terapia ułożeniowa przy endoprotezie biodra odp: nogi w odwiedzeniu, stosowanie klinu, szeroko nogi zapobiega to przewodzeniu, zaopatrzenie w kule, wózki 
 

3Wymienić pomoce do chodzenia odp: wózki, balkoniki, kule
 

4Prewencja ch. zwyrodnieniowej odp: odpowiednie wkładki, gimnastyka, aktywność fizyczna, dieta odpowiednia
 

5 Czym sie charakteryzuje Polski Model Rehabilitacji odp
:kompleksowy(zwraca się uwagę na całe życie pacjenta bierze się pod uwagę przy leczeni możliwość wystąpienia odleżyn, nawadnianie), powszechny, ciągły, wczesny(szybko po operacji zaczyna się rehabilitacja)
 

6.Gdzie najczęściej odleżyny odp: k.ogonowa, miednica łokcie pięty stopy
 

7 Rodzaje profilaktyki: odp: pierwotna i wtórna pierwotna- żeby nie było choroby wtórna- zahamowanie rozwoju choroby.

Rehabilitacja kartkówka od mgr Kunikowskiej

1.       Co to jest odleżyna? ODP: Są miejscowymi obszarami martwicy komórkowej, na ogół prowadzą one do powstania otwartych ran w miejscu martwicy tkanek, następującej w skutek ucisku z zewnątrz.

2.       Wszystkie opisać stopnie odleżyn ODP: Odleżyny można podzielić na 5 stopni.

STOPIEŃ I - Blednące zaczerwienienie, rumień, skóra nie jest uszkodzona. Lekki ucisk palca powoduje zblednięcie tego

zaczerwienienia, co wskazuje, że mikrokrążenie nie jest jeszcze zatrzymane i uszkodzone.

STOPIEŃ II – Nieblednące, powiększające się zaczerwienienie, powierzchowna nadżerka, tkanka twarda w dotyku.

Po zakończeniu ucisku rumień nie ustępuje, może pojawić się powierzchniowy obrzęk, otarcie, przerwanie ciągłości naskórka

i pęcherze, zwykle towarzyszy temu ból.

STOPIEŃ III - Głębokie uszkodzenie pełnej grubości skóry do granicy z tkanką podskórną. Widoczne głębokie ubytki tkanki,

rana otoczona jest rumieniem i obrzękiem, brzegi rany są dobrze odgraniczone, dno rany może być wypełnione żółtymi masami

rozpadających się tkanek lub czerwoną ziarniną. Uszkodzone tkanki znajdują się poniżej zakończeń nerwowych, stąd zwykle

nie są bolesne.

STOPIEŃ IV - Uszkodzenie rozpościera się w stronę tłuszczowej tkanki podskórnej, dochodzi do kości, występuje martwica*

z odczynem zapalnym kości i odczynowym zapaleniem stawów, widoczna obumarła tkanka. Brzeg odleżyny jest raczej dobrze

odgraniczony, lecz martwica obejmuje także otaczające ją warstwy skóry, dno może być pokryte czarną martwicą.

STOPIEŃ V - Zaawansowana martwica rozpościera się w stronę powięzi i mięśni - stan ogólnego zakażenia - sepsa*. W ranie

są rozpadające się masy tkanek i czarna martwica.

*sepsa - (zatrucie krwi) spowodowane jest zakażeniem całego organizmu, zaczyna się wysoką gorączką, bólami rąk i nóg,

osłabieniem. W szybkim tempie dochodzi do zakażenia całego organizmu

* martwica - miejscowa śmierć narządu, jego fragmentu lub tkanki w żywym organizmie

 

Profilaktyka odleżyn PROFILAKTYKA

- myjemy skórę ciepłą wodą, stosując delikatne środki i mydła,

- zapobiegamy nadmiernemu wysuszeniu skóry,

- unikamy silnych kosmetyków,

- unikamy łącznego stosowania środków natłuszczających i pudru,

- w sposób szczególny dbamy o higienę i czystość miejsc intymnych,

- codziennie sprawdzamy swoje ciało - oglądamy narażone na powstanie odleżyn miejsca, a w miejscach źle widocznych

pomagamy sobie lusterkiem,

- unikamy stosowania spirytusu,

- chronimy ciało przed urazami mechanicznymi,

- nie lekceważymy nawet małych zaczerwienień, drobnych otarć naskórka lub skaleczeń.

 

 

4. Czynniki wew i zew wpływające na odleżyny :               Ucisk, działanie sił stycznych, tarcie, nadmierna wilgotność , T, wew: sposób dystrybucji tkanki tłuszczowej, stan krążenia, wadliwy metabolizm kolagenu, heterotopowe ogniska kostnienia, niedokrwistość, zły stan odżywiania,

 

schorzenia kręgosłupa pielęgnacja pacjenta : 1. Kontrola stanu skóry – pozwala na    szybką  interwencję  w  przypadku stwierdzenia zmian mogących prowadzić do powstania odleżyn lub odparzeń.

2. Odciążanie uciskanych okolic ciała poprzez :

                     częste zmiany  pozycji  ciała chorego zależne od schorzeń kregosłupa  ( raz na 2 godziny )

                     zapewnienie choremu ruchu (w przypadku tetraplegików – biernego)

                     odpowiednie układanie chorego

                     wyposażenie chorego w  udogodnienia

                     przestrzeganie zasad używania sprzętu medycznego         i innego pomocniczego

                     zapewnienie komfortu  i higieny ciała i otoczenia poprzez wyposażenie chorego w wygodne łóżko z materacem przeciwodleżynowym,  częstą zmianę pościeli i inne

 

3. Odpowiednia pielęgnacja skóry pacjenta

                     codzienne, dokładne  wykonywanie zabiegów higienicznych

    Model postępowania z chorym po operacji:

1 doba – ćwiczenia: oddechowe, czynne stóp, napięcia izometryczne mięśni pośladkowych i czworogłowego. Operowana kończyna ułożona jest w zgięciu biodra około 20 stopni i zgięciu kolana około 20 stopni.

2 doba – ćwiczenia oddechowe, czynne stóp i napięcia izometryczne mięśni jak w pierwszej dobie. Włączamy ćwiczenia bierne operowanego biodra w osi kończyny, pozycji pośredniej i odwiedzeniu. Kończyna ułożona jest w bucie derotacyjnym. Pacjent siada w łóżku.

3 doba – ćwiczenia i ułożenie kończyny jak w drugiej dobie. Pacjenta pionizujemy w balkoniku, z pełnym odciążeniem operowanej kończyny.

4 doba – ćwiczenia i ułożenie kończyny jak w drugiej dobie. Pacjent chodzi z pomocą balkonika i pełnym odciążeniem kończyny. Wyrównanie obcasem ewentualnej różnicy w długości kończyn.

5-14 doba – ćwiczenia czynno-bierne, samowspomagane i czynne przyłóżkowe, w pozycji siedzącej i leżącej. Nauka chodzenia z pomocą 2 kul łokciowych.

Od 14 doby – doskonalenie chodu, zwiększanie dystansu. Pacjent wykonuje napięcie izometryczne mięśni pośladkowych i brzucha wielokrotnie w ciągu dnia. Rozpoczynamy ćwiczenia w systemie bloczkowo-ciężarkowym: na plecach, w płaszczyźnie czołowej – odwiedzenie, nie przekraczając linii pośrodkowej ciała, oraz na boku nieoperowanym, w płaszczyźnie strzałkowej – zginanie i prostowanie.

Po operacji implantacji endoprotezy stawu biodrowego pacjent może przyjmować następujące pozycje w łóżku:

n                     leżenie na plecach – kończyna operowana w odwiedzeniu i pozycji pośredniej (bez rotacji),

n                     leżenie na boku nieoperowanym – jest możliwe po usunięciu drenów, a kończyna operowana musi być w odwiedzeniu na wysokości uda i goleni,

n                     leżenie na boku operowanym – po 2 miesiącach po operacji, jedynie za zgodą operatora.

Pacjent po założeniu endoprotezy biodra rozpoczyna chodzenie z pomocą 2 kul łokciowych i pełnym odciążeniu operowanej kończyny. Stopniowo, od 4 tygodnia po operacji, może obciążać kończynę wówczas, gdy uzyskaliśmy dobry ruch w stawie i nie występuje ból.

Dwie kule łokciowe używane są przez pacjenta do 1,5 miesiąca po założeniu endoprotezy cementowej, a do 3 miesięcy po założeniu endoprotezy bezcementowe. Jedną kulę łokciową, po stronie nieoperowanej, pacjent używa od 1,5 do 3 miesięcy po założeniu endoprotezy cementowej, od 3 do 6 miesięcy po założeniu endoprotezy bezcementowej.

Chory może chodzić bez kuli wówczas, gdy nie występuje ból przy obciążaniu operowanej kończyny, siła mięśni jest dobra (nie ma objawu Trendelenburga), oraz ma prawidłowy stereotyp ruchu.

Nieodłącznym elementem w rehabilitacji, po założeniu endoprotezy biodra, jest nauka chodzenia po schodach, którą rozpoczynamy wówczas, gdy jest dobra siła mięśnia czworogłowego, który stabilizuje od przodu kolano, a czynne zgięcie biodra wynosi co najmniej 90 stopni.

Chodzenie po schodach z pomocą dwóch kul:

n                     wchodzenie: na stopniu wyżej postawić kończynę nieoperowaną i prostując ją w kolanie dostawić kończynę nieoperowaną wraz z kulami,

n                     schodzenie: na stopniu niżej postawić kończynę operowaną wraz z kulami, dostawić kończynę nieoperowaną.

Chodzenie po schodach z pomocą jednej kuli. Kula po stronie operowanej kończyny, pacjent trzyma się poręczy po stronie nieoperowanej:

n                     wchodzenie: kończynę nieoperowaną postawić na stopniu wyżej, prostując kolano dostawić wraz z kulą kończynę operowaną,

n                     schodzenie: na stopniu niżej postawić kończynę operowaną wraz z kulą, dostawić kończynę zdrową.

Pacjent po wypisie ze szpitala powinien wykonywać ćwiczenia wyuczone w oddziale, których celem jest utrzymanie prawidłowego zakresu ruchów i siły mięśniowej operowanego stawu. Przy zaburzeniach równowagi lub dysfunkcji innych stawów, używać jednej lub dwóch kul łokciowych przy pokonywaniu dalszych dystansów. Ważne jest zapobieganie nadwadze.

Uświadomienie choremu zagrożeń, oraz instruktaż dotyczący zachowań związanych z czynnościami życia codziennego, pozwoli na prawidłową ochronę implantowanej totalnej endoprotezy biodra.

Pacjentowi z endoprotezą biodra nie wolno wykonać gwałtownych ruchów pochylania na boki i do przodu, skręcać stóp na zewnątrz i do wewnątrz, długo stać oraz zakładać nogi na nogę w pozycji siedzącej. Wykonywanie zajęć związanych z ryzykiem upadku takich jak jazda na rowerze, wchodzenie po drabinie, praca z wyciągniętymi rękami jest szczególnie przeciwwskazana u osób zaawansowanych wiekiem.

W domu chorego powinny być udogodnienia takie jak:

n          ...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin