Lockheed P-38H Lightning 1943.pdf

(47584 KB) Pobierz
USA
Technika lotnicza
BROŃ
1943
Samolot myśliwski
Lockheed P-38H Lightning
P-38-H. Rozpoczęcie produk-
cji:
05.1943.
Rozpiętość:
15,85 m.
Długość:
11,53 m.
Wysokość:
3,91 m.
Powierzchnia nośna:
30,47 m
2
.
Napęd:
dwa 12-cylindrowe silniki widlaste chło-
dzone cieczą Allison V-1710-89/91 o
mocy 1425 KM (1063 kW) każdy.
Masa
własna:
6214 kg.
Masa w locie:
7802
kg.
Masa startowa maksymalna:
9525
kg.
Prędkość maksymalna:
646 km/h
na wysokości 7600 m.
Prędkość prze-
lotowa:
483 km/h.
Prędkość lądownia:
160 km/h.
Czas wznoszenia:
7,8 minut
na wysokość 6100 m.
Pułap:
13715 m.
Promień bojowy:
560 km.
Zasięg bez
zbiorników dodatkowych:
724 km.
Zasięg maksymalny:
3025 km.
Obciążenie powierzchni:
242,8 km/m
2
.
Uzbrojenie:
jedno działko M-2C Hispano-Suiza
kal. 20 mm z zapasem 150 naboi i cztery kaemy Browning kal. 12,7 mm z zapasem po 300 naboi.
Wyposażenie:
belka
pod centropłatem umożliwiająca podwieszenie 1816 kg bomb lub wymienne zbiorniki paliwa.
Załoga:
pilot.
Silnik V-1710 był przez firmę Allison systema-
tycznie udoskonalany, by uzyskać jak największe
osiągi i niezawodność. Jednocześnie firma General
Electric opracowywała kolejne modele sprężarek do
tych silników. Na początku 1943 roku była dostępna
nowa jednostka napędowa,
V-1710F-17 z turbosprę-
żarką B-33,
jak zwykle w odmianach prawo- i lewo-
skrętnej, oznaczone w wojsku
V-1710-89
i
V-1710-91.
Dzięki nowej sprężarce można było zwiększyć ciśnie-
nie ładowania do 1,80 atm. Moc silnika została dzięki
temu podwyższona do
1425 KM
przy 3000 obr./min,
która to moc była utrzymywana do wysokości 7600 m.
2
Dodatkowo na czas jednej
minuty można było zwiększyć ci-
śnienie ładowania do 2,00 atm.,
dzięki czemu moc silnika wzrastała
do
1600 KM.
Konstruktorom udało
się też podwyższyć moc trwałą silni-
ka, poprzez wprowadzenie elek-
trycznej automatyki sterowania za-
słonkami chłodnicy oleju. Umożliwiło
to dopuszczenie do nieco wyższych
temperatur pracy silnika, których
pilot nie musiał teraz systematycznie
pilnować, by nie doprowadzić do
przekroczenia granicznej temperatu-
ry głowic i zatarcia jego silników.
Przy podwyższonych parametrach
moc trwała osiągnęła 1240 KM.
Uchwyty pod skrzydłami po-
zwalały na podwieszenie ładunku o
łącznej masie 1450 kg. Chłodnice
oleju zostały wyposażone w auto-
matycznie regulowane zasłonki w
zależności od temperatury oleju.
Zewnętrznie wersje P-38F, G, i H,
trudno od siebie odróżnić. Końcowe
samoloty serii P-38H, miały większe
chwyty powietrza do gaźnika. W
oparciu o wersję P-38H-1 wyprodu-
kowano 90 samolotów do zwiadu
fotograficznego, które nosiły ozna-
czenie F-5B-1.
P-38H-1
W
marcu 1943
roku
oblatano
prototyp wersji P-
38H
(42-13559), w której
główną zmianą było zasto-
sowanie silników V-1710-89
i V-1710-91 ze sprężarkami
B-33. Niestety, nie można
było w pełni wykorzystać
znacznego przyrostu mocy
silników, łatwo bowiem było
przekroczyć dopuszczalne
temperatury powietrza łado-
wanego do gaźnika. Pro-
blemem była niska wydaj-
ność chłodnicy powietrza,
tłoczonego przez turbo-
sprężarkę.
Po próbach prototy-
pu zapadła decyzja, by po-
mimo wszystko produkować
nową wersję, ale jedno-
cześnie podjąć prace nad
wersją, w której rozwiązano
by problem zbyt wysokiej
temperatury
powietrza.
Tymczasem od
maja
do
lata 1943
roku wyproduko-
wano
225 myśliwców P-
38H-1
(42-66502 do 42-
66726), a następnie do
października 1943
roku
jeszcze
375 P-38H-5
(42-
66727 do 42-6710), które
były niemal identyczne.
Wraz z egzemplarzem pro-
P-38H-5
totypowym powstało więc
601 P-38H.
3
Zastosowanie nowych
silników to nie jedyna zmiana w
stosunku do P-38G. Inną zna-
czącą zmianą było zastosowa-
nie
działka M2C kal. 20 mm,
ulepszonej odmiany M1, wywo-
dzącego się z konstrukcji fran-
cuskiego Hispano-Suiza 404.
Miało szybkostrzelność zwięk-
szoną z 600 strz./min. do 750
strz./min, ale pozostałe parame-
try nie uległy zmianie. P-38H to
ostatnie Lightningi pierwszej
generacji.
Powstanie i rozwój wer-
sji operacyjnych P-38E, F, G, i
H stanowiło pewien okres dora-
stania, ponieważ zdobyte do-
świadczenie tak pod względem
technicznym jak i taktycznym
pozwoliło doprowadzić go do okresu dojrzałości. Ten okres dorastania okupiony był trudną pracą konstruktorów, o czym
świadczy wiele egzemplarzy eksperymentalnych zbudowanych specjalnie lub przystosowanych do badania nowych roz-
wiązań i poprawienia walorów samolotu. Gdyby się pokusić o wstępne wnioski, zachowując na koniec główną ocenę zalet
i wad tego myśliwca to trzeba powiedzieć, że stanowił on w rękach Amerykanów wspaniałe narzędzie wojny, dające takie
możliwości, jakich nie mógł dać żaden inny jednosilnikowy samolot bojowy.
Z powodu swoich wymiarów i
układu Lockheed P-38 nie mógł oczywi-
ście równać się zwrotnością z angiel-
skim Spitfire czy niemieckim Bf-109, był
za to lepszy pod każdym innym wzglę-
dem jak; prędkość pozioma, prędkość
nurkowania i wznoszenia pułap, uzbro-
jenie, czy zrzucany ładunek. W indywi-
dualnej walce powietrznej P-38 nie
mógł sprostać lekkim myśliwcom w
walce kołowej, w której celowali Japoń-
czycy. Mógł za to dopędzić każdego
przeciwnika, a siła ognia dopełniała
reszty. Duży zasięg pozwalał na eskor-
towanie bombowców i atakowanie bar-
dzo odległych celów naziemnych. Jego
pilotaż wymagał od pilota uwagi i
znacznie wyższego poziomu technicz-
nego niż na klasycznych myśliwcach
jednosilnikowych. Lockheed P38H Li-
ghtning był niezaprzeczalnie maszyną
bardzo udaną i bardzo skuteczną.
4
P-38H
P-38H-1
5
P-38H-5

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin