TE DEUM LAUDAMUS - MODLITEWNIK KATOLICKI - POLSKKO - ŁACIŃSKI b.pdf

(12286 KB) Pobierz
T
e
D
eiim
LAUDAM
IJS
M O D L I T E W N I K K A T O L IC K I
W
a r s z a w a
2001
W STĘP
Omnia instaurare in Christo!
Odnowić wszystko w Chrystusie!
Niedaw no beatyfikow any ojciec Pio z Pietrelciny powiedział kie­
dyś, że ludzie „szukają Boga w książkach, ale znajdują Go w modli­
twie” . K siążeczka, którą oddajem y w ręce wiernych, stawia sobie
za cel pom oc w znajdowaniu Boga na modlitwie.
Jest to drugie ju ż wydanie modlitewnika
Te Deum laudamus.
Pierwsze ukazało się w 1999 roku jako wydawnictwo do użytku we­
w nętrznego Bractw a K apłańskiego Św. Piusa X w Polsce. Ponie­
waż zaś poprzednia edycja cieszyła się sporym zainteresowaniem,
postanowiono, po dokonaniu koniecznych poprawek, wznowić tę
niezwykle potrzebną publikację.
M odlitew nik zachow uje w całości układ pierwszego wydania,
składa się zatem z sześciu zasadniczych części:
1
. M odlitw y codzienne wraz z kompletą z niedzieli;
2. M sza Święta:
• m odlitwy przed M szą i Komunią Świętą,
Ordo Missae
w układzie łacińsko-polskim,
• m odlitwy po M szy i Komunii Świętej;
3. Sakram ent Pokuty z rachunkiem sumienia;
4'. Nabożeństw a: litanie, akty, Droga krzyżowa, Gorzke żale, Go­
dzinki, Różaniec i inne;
5. M odlitwy do pryw atnego użytku;
6
. Pieśni: Kyriale M szy I, II, VIII, IX, XI, XVII i XVIII, teksty
wybranych pieśni łacińskich oraz obszerny zbiór tekstów polskich
pieśni kościelnych.
Źródłem tekstów M szy Świętej i towarzyszących jej modlitw oraz
większości nabożeństw je st
Mszał Rzymski
w opracowaniu o. G. Le-
febvre’a OSB, a tłum aczeniu i redakcji polskiej benedyktynów ty­
nieckich, w ydany w 1956 r. W zorując się na tym znakomitym wyda­
niu i mając na uwadze tradycyjny układ modlitewników, umieścili­
śmy na początku
Krótki zbiór zasad życia chrześcijańskiego
w opra­
cowaniu kard. Merciera.
W publikacji m elodii gregoriańskich skorzystano z
Liber usualis.
Teksty pieśni łacińskich m ają swoje źródło w śpiewniku
Cantus se
-
lectu
Teksty pieśni polskich w przew ażającej części zaczerpnięto
z nowszych i starszych w ydań
Śpiewnika kościelnego
ks. J an a Sie­
dleckiego. Przy okazji redagow ania tek stów pieśn i dokonano
w nich drobnych zmian, uw zględniających szeroko rozpow szech ­
nione zwyczaje.
Wyrażamy nadzieję, że to skromne dziełko dopom oże w iernym
w przeżywaniu świętych tajemnic W iary i ułatw i osobistą modlitwę.
R edakcja
Warszawa, grudzień A D . 2000
K R Ó T K I ZB IÓ R ZASAD
ŻY C IA CHRZEŚCIJAŃSKIEGO
ułożony przez Kardynała Merciera
D rodzy B racia!
N ajw ażniejszą dla każdego z nas rzeczą jest zbawienie duszy.
Pragnęlibyśm y nie um ierać nigdy, umrzeć wszakże musimy. Po­
mrzecie, Bracia, w szyscy, a nikt W am powiedzieć nie może, kiedy
ta chw ila nastąpi: za lat
10
czy
20
, jutro lub może nawet i dzisiaj.
Jedyną rzeczą niew ątpliw ą je st to, że nastąpi dzień, w którym każ­
dy z nas przejdzie z czasu do wieczności.
Co się w ów czas z nam i stanie? Będziemy się wiecznie radować
czy też w iecznie cierpieć? W obec tego zagadnienia wszystkie inne
bledną i nikną. Rozw iązanie go od was samych zależy. Przyszłość
wieczna spoczyw a w w aszych rękach. Boski Zbawiciel ostrzegał
nas o tym: «Przychodzi godzina, w której wszyscy, co są w grobach,
usłyszą głos Syna Bożego. I wynijdą, którzy dobrze czynili, na
zm artw ychw stanie żywota, a którzy złe czynili, na zmartwych­
wstanie sądu»*. Potrzeba więc, Bracia, przypominać sobie od czasu
do czasu, w co m am y wierzyć, co mam y czynić, aby zbawić dusze
nasze, oraz ja k ich u żyw ać środków do osiągnięcia zbawienia.
I.
W CO M A M Y W IERZYĆ, AB Y SIĘ ZBAWIĆ?
O bow iązkiem każdego chrześcijanina jest wierzyć we wszystkie
prawdy, które B óg św iatu objawił. Są one zawarte w Piśmie Świę­
tym i Tradycji. Podaje zaś je do wierzenia wiernym, z nakazu Bo­
żego, K ościół rzym skokatolicki.
Pismo święte zawiera Słowo Boże, spisane przez autorów Ksiąg
świętych pod bezpośrednim natchnieniem Ducha Świętego. Księgi
te, zależnie od tego, czy powstały przed czy po Chrystusie, nazywają
się Księgami Starego” lub Nowego Testamentu'” . Oprócz Pisma
Świętego. Objawienie zawiera się jeszcze i w Tradycji. Wyraz ten
oznacza tak czynność przekazywania jakiejś nauki, jak i samą na-
J 5, 2 8-2 9 . " Pism o Święte Starego Testamentu stanowią Księgi: Rodza­
ju, W yjścia, Kapłańska, Liczb, Powtórzonego Prawa, Jozuego, Sędziów, Rut,
Królewskie, Kronik, Ezdrasza, Tobiasza, Judyty, Estery, Hioba, Psalmów,
Przypowieści, Eklezjastes, Pieśni nad Pieśniami, Mądrości i Eklezjastyk; Pro­
roctwa Iząjasza, Jerem iasza, Barucha, Ezechiela, Daniela, 12 Proroków mniej­
szych oraz dwie Księgi Machabejskie.
Pismo Święte Nowego Testamentu
Btanowią: Cztery Ewangelie, Dzieje Apostolskie, Listy Apostołów i Apokalipsa.
ukę przekazywaną. W treści zaś swej Tradycja jest tą częścią Słowa
Bożego, które początkowo było głoszone przez Chrystusa Pana i Apo­
stołów ustnie, a następnie w łonie Kościoła katolickiego jest i będzie
podawane pokoleniom chrześcijańskim aż do końca świata. Wyroko­
wanie o tym, które prawdy są przez Boga objawione lub jakie jest ich
znaczenie, nie należy do wiernych, gdyż Pan nasz, Jezus Chrystus,
w szczególnej trosce o należyte zachowanie i tłumaczenie skarbu
wiary zawartego w Piśmie św. i Tradycji, ustanowił społeczność
o charakterze publicznym, zwaną Kościołem i włożył na nią obowią­
zek strzeżenia i nieomylnego nauczania prawd objawionych.
Ciało nauczające w tej społeczności tworzą następcy Apostołów,
biskupi, na czele z Ojcem Świętym, czyli papieżem, który jest na­
stępcą Księcia Apostołów, świętego Piotra; wierni zaś, wcieleni do
Kościoła przez chrzest, pod karą grzechu ciężkiego i wiecznego po­
tępienia, mają obowiązek przyjmować naukę, którą im podają do
wierzenia papież i biskupi. Dzięki tej szczególnej opiece, którą Bóg
zapewnił swemu Kościołowi, nauka objawiona jest od czasów apo­
stolskich ta sama oraz stanowi zasadnicze źródło świętości w spo­
łeczeństwie chrześcijańskim.
Przebiegnijcie, Bracia moi, świat cały, a z jedności Kościoła rzym­
skokatolickiego, z jego powszechności, apostolskości i świętości prze­
konacie się dziś i rozpoznać będziecie mogli zawsze, że on jest praw­
dziwym Kościołem, założonym przez Pana naszego Jezusa Chrystu­
sa i łatwo go odróżnicie od niezliczonych sekt, które herezja i schi­
zma oderwały od pierwotnego pnia społeczności chrześcijańskiej. Sa­
mo już dwudziestowiekowe istnienie Kościoła pomimo krwawych
prześladowań, mimo herezji i schizmy rozdzierających jego jedność,
mimo upadku własnych dzieci, a niekiedy i słabości zwierzchników,
jest wystarczającym dowodem boskości jego pochodzenia.
Pokolenia mijają, instytucje się starzeją i ulegają zmianom, sto­
warzyszenia się rozpraszają, sekty upadają, miasta, królestwa, ce­
sarstwa się walą, dynastie wygasają, narody i rasy giną albo zle­
wają się ze sobą, jeden tylko Kościół Rzymski, zawsze ten sam, kro­
czy zwycięsko poprzez wieki.
Na początku tej nauki postawiliśmy sobie pytanie, w co mamy
wierzyć. Główne zasady naszej wiary streszcza Skład Apostolski.
SKŁAD APOSTOLSKI
1. Wierzę w Boga Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nie­
ba i ziemi’.
Nie mówimy: Wierzę w Boga Ojca..., ale dla wykazania wiary naszej
w jednego Boga w trzech osobach mówimy. Wierzę w Boga: Ojca... i w Jezusa
Zgłoś jeśli naruszono regulamin