1.2 Spawanie gazowe.docx

(298 KB) Pobierz

1.2. Spawanie gazowe

 

Zasada metody:

              - stopienie brzegów przy pomocy płomienia powstającego ze spalania gazu palnego w atmosferze tlenu,

              - może być prowadzone z użyciem spoiwa lub bez (spawanie spoin brzeżnych lub grzbietowych),

              - gazami palnymi może być: acetylen, propan-butan, metan oraz wodór,

              - najczęściej stosowanym płomieniem w spawaniu gazowym jest płomień tlenowo-acetylenowy.

 

Zastosowanie metody:

              - spawanie stali niestopowych i niskostopowych,

              - spawanie stali niskostopowych do prac w podwyższonych temperaturach,

              - spawanie żeliwa,

              - spawanie mosiądzu,

              - spawanie przede wszystkim podczas prac remontowych.

 

Właściwości gazów palnych stosowanych do spawania gazowego:

Ø      acetylen – C2H2 (temperatura spalania 31000C)

- niebezpieczeństwo wybuchu powyżej ciśnienia 0,15 MPa oraz powyżej 1000C

- tworzy mieszaniny wybuchowe z powietrzem i tlenem (2,3% do 82%)

- tworzy acetylenki wybuchowe z miedzią i srebrem (armatura o zawartości max 70%Cu lub 25%Ag)

- usypiający

Ø      butan – C4H10 (temperatura spalania 25300C) oraz propan – C3H8 (temperatura spalania 24500C)

- cięższy od powietrza, brak możliwości składowania poniżej poziomu pracy

- tworzy mieszaniny wybuchowe z powietrzem i tlenem (1,5% do 9%)

Ø      metan – CH4 (temperatura spalania 22500C)

- tworzy mieszaniny wybuchowe z powietrzem i tlenem (5% do 15%)

Ø      wodór – H2 (temperatura spalania 25200C)

- tworzy mieszaniny wybuchowe z powietrzem i tlenem (4% do 75%)

- duża zdolność przenikania przez małe pory lub szczeliny

 

Różnice pomiędzy stosowaniem płomienia tlenowo-acetylenowego a płomieniami z innymi gazami palnymi:

              - znacznie wyższe zużycie tlenu,

              - niższy zakres temperatur maksymalnych,

              - właściwości utleniające płomienia,

              - brak wyraźnie zarysowanych stref spalania.

 

Strefy spalania, położenie strefy roboczej oraz procesy zachodzące w płomieniu tlenowo-acetylenowym:



 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Acetylen    +    Tlen    +    Tlen    -->    Dwutlenek węgla    +    Para wodna

                                             1C2H2      +     1O2    +   1,5O2   -->                2CO2               +          H2O

 

                                                           z palnika         z powietrza

 

Możliwość regulacji płomienia w zależności od stosunku tlen-acetylen oraz jego wpływ na stal i inne materiały:

- płomień nawęglający (O2/C2H2 < 1) – jąderko duże o niewyraźnych kształtach, kita wydłużona, pojawia się

wolny węgiel. Powoduje wzrost twardości stali, wskazany do spawania aluminium.

              - płomień normalny (1 < O2/C2H2 < 1,2) – wskazany do spawania stali, żeliwa oraz miedzi.

- płomień utleniający (O2/C2H2 > 1,2) – jąderko wyraźnie stożkowe, ostro zakończone, słychać

charakterystyczne syczenie oraz widoczne iskrzenie. Wpływa na tworzenie się tlenków dla stali, wskazany do spawania mosiądzu.

 

Rozróżnić płomień miękki i twardy po prędkości wypływu mieszanki tlenowo-acetylenowej oraz zachowanie się płomienia dla różnych prędkości wypływu:

Płomień miękki – prędkość wypływu mała, wkład energii niski, strefa robocza ok 2mm. Przy zbyt małej prędkości wypływu może zaistnieć przenikanie płomienia do wnętrza kanału nasadki, tzw. cofnięcie się płomienia.

Płomień średni – prędkość wypływu średnia, wkład energii średni, strefa robocza ok 3mm. Dla średniej prędkości płomień zachowuje się właściwie.

Płomień twardy – prędkość wypływu duża, wkład energii wysoki, strefa robocza ok 4mm. Przy zbyt dużej prędkości wypływu występuje urywanie się płomienia.

 

Wyposażenie stosowane przy spawaniu gazowym:

              - wytwornica – służy do wytwarzania acetylenu

              - butla – służy do przechowywania tlenu lub gazów palnych

              - bezpiecznik – służy do ochrony przed cofnięciem się płomienia. Rozróżniamy bezpieczniki: wodne i suche

- reduktor – służy do redukcji ciśnienia oraz podtrzymywania go w trakcie spawania na stałym poziomie. Reduktory do acetylenu mocowane są na zaworze za pomocą jarzma, reduktory do tlenu za pomocą króćca    z gwintem prawym, zaś reduktory do innych gazów palnych za pomocą króćca z gwintem lewym.

              - wąż,

              - palnik – rozróżniamy dwa typy palników: smoczkowy (inżektorowy) oraz bezinżektorowy.

 

Sposób działania i podział wytwornic acetylenu:

              Wytwornice acetylenu wytwarzają acetylen z karbidu i wody.

Rozróżniamy wytwornice:

- średniego i niskiego ciśnienia,

- wsypowe, dopływowe i wyporowe,

- przenośne i stałe.

 

Budowa butli do acetylenu rozpuszczonego oraz zadanie masy porowatej:

              Butla do acetylenu jest zbiornikiem stalowym, ciągnionym bez szwu, wypełnionym masą porowatą oraz rozpuszczalnikiem (najczęściej acetonem), w którym rozpuszcza się acetylen.

Masa porowata ma za zadanie:

                            - uniemożliwić wybuchowy rozpad acetylenu przy ciśnieniu powyżej 0,15MPa,

                            - wchłonąć i równomiernie wypełnić butlę rozpuszczalnikiem.

 

Dopuszczalne zużycie acetylenu z butli:

              Dopuszczalny możliwy pobór acetylenu z butli wynosi 1000l/h, ale z powodu nadmiernego zużycia acetonu ogranicza się pobór do 500l/h. W celu zwiększenia możliwości poboru należy łączyć butle w baterie. Zabrania się używania butli z acetylenem w pozycji poziomej.

             

Oznaczanie butli acetylenowych:

Acetylen rozpuszczony PN-C-84905 – N 18

 

gdzie: N 18 -> 98% C2H2 ; N 185 -> 98,5% C2H2 ; N 20 -> 99% C2H2 ; N25  -> 99,5% C2H2

 

Oznaczenie kielicha butli – kolor kasztanowy

 

Budowa butli tlenowych:

              Butla do tlenu jest zbiornikiem stalowym, ciągnionym, bez szwu, w której znajduje się tlen sprężony pod ciśnieniem 15MPa. Butla do tlenu składa się z:

              - korpusu,

              - stopy,

              - głowicy,

              - otworu stożkowego,

              - zaworu,

              - pierścienia stalowego,

              - pokrętła do otwierania i zamykania zaworu,

              - kołpaka ochronnego

 

BHP oraz sposób użytkowania butli z tlenem:

              Zabrania się smarowania butli smarami, tłuszczami ani dotykania zatłuszczonymi rękami, szmatami lub narzędziami butli z tlenem. Groźba samozapłonu.

              Maksymalny pobór tlenu z butli to nawet 10000l/h. Mogą być używane w pozycji leżącej.

 

Oznaczanie butli z tlenem:

PN-C-84910T – N 25

 

gdzie: N 20 -> 99% O2 ; N 25 -> 99,5% O2 ; N 27 -> 99,7% O2 ; T-do celów technicznych ; M-medyczny ; S-spożywczy

 

Oznaczenie kielicha butli – kolor biały

 

Warunki składowania butli do gazów:

              - butli nie wolno rzucać, przewracać ani uderzać o nie innymi przedmiotami,

- butle należy chronić przed bezpośrednim działaniem ognia oraz ogrzaniem do temperatury powyżej 350C,

              - butle należy chronić przed opadami atmosferycznymi, wilgocią oraz bezpośrednim słońcem,

              - naprawy butli tylko w zakładach z uprawnieniami UDT,

              - butle przechowywać albo w pomieszczeniach zamkniętych albo pod dachem na otwartym powietrzu,

              - nie przechowywać razem butli z tlenem z butlami z gazami palnymi oraz karbidem,

              - butle pełne przechowywać w pozycji pionowej, opróżnione – osobno w pozycji poziomej,

- składy butli powinny być parterowe, ognioodporne, wyposażone w piorunochrony, wentylację oraz instalację elektryczną jak dla pomieszczeń o zagrożeniu wybuchowym,

- w pobliżu składu butli nie wolno przechowywać materiałów łatwopalnych ani wykonywać robót z zastosowaniem płomienia otwartego,

- odległość pomiędzy składem butli a budynkami o przeznaczeniu publicznym powinna wynosić powyżej 100m.

 

Złącza do spawania gazowego:

              - spoina jednostronna czołowa (brzeżna, na I, na V)

- spoina jednostronna pachwinowa (w złączu teowym-niekorzystna, w złączu nakładkowym, w złączu narożnym),

- spoina dwustronna pachwinowa (w złączu narożnym z odstępem lub bez, w złączu teowym).

 

Spawanie gazowe techniką „w lewo”:

              Stosuje się głównie do spawania blach o grubości 1 ÷ 4mm. Sposób poruszania się palnika oraz spoiwa zależy od pozycji przestrzennej spawania. Podczas spawania w pozycji podolnej palnik przesuwa się wzdłuż złącza równomiernie, bez ruchów zakosowych. Spoiwo wykonuje małe ruchy posuwisto-zwrotne.



Zalety:

              - gładka lub lekko łuskowata powierzchnia

              ściegu,

              - niski wkład energii,

              ...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin