Biologiczny-Żyd-czyli-pasożyt-ludzkości1.pdf

(2056 KB) Pobierz
Biologiczny Żyd
Źródło:
https://archive.org/details/Mullinseustace-TheBiologicalJew1967Incl.Biblio.pdf
Tłum. Ola Gordon.
Wstęp
Przez 20 lat badałem ludzkie niepowodzenia jak i degenerację i upadek wielkich imperiów.
Zjawisko to istnieje od 5.000 lat, kiedy człowiek zapisywał swoją historię. W ciągu
pierwszych 20 lat, które poświęciłem na to badanie, zgromadziłem ogromne pliki informacji
na temat różnych cywilizacji. Porównałem te fakty żeby znaleźć wspólny mianownik, który
mógłby doprowadzić do rozwiązania tego problemu. Wziąłem też pod uwagę takie czynniki
jak wpływ środowiska, charakter człowieka i utrzymywanie się pewnych wzorców w jego
zachowaniu.
To doprowadziło mnie do wnikliwego badania królestwa zwierząt i kompilacji tych
czynników które były wspólne z królestwem roślin. Około 5 lat temu odkryłem wspólny
mianownik ludzkiej cywilizacji. Doszedłem do niego prosto z moich badań biologicznych, bo
ten wspólny mianownik znajduje się w całym królestwie roślin i zwierząt.
Ponieważ było to zjawisko naturalne, i stanowiło taką wszechobecną, zwyczajną i
akceptowaną część życia roślin i zwierząt, żaden uczony wcześniej nie pomyślał by zbadać ten
czynnik jako główną przyczynę degeneracji i upadku imperiów.
Tym czynnikiem było pasożytnictwo. Wśród wielkich osiągnięć medycyny w ciągu ostatnich
100 lat, jednym z najbardziej imponujących była szybko rozwijająca się dziedzina
parazytologii. Okazało się, że wiele z najpoważniejszych chorób u człowieka wywoływały
pasożyty. Po tych badaniach była tylko kwestia czasu, zanim naukowcy będą mogli
wydedukować, że podobna sytuacja może wystąpić między cywilizacjami, i że to może
również być przyczyną choroby i śmierci. Do przewidzenia było to, że z ich autopsji
pochowanych imperiów, uczeni wywnioskują, że ta sytuacja, pasożytnictwo, była
decydującym czynnikiem śmiertelnych chorób które dotknęły ludzkie cywilizacje.
Ale żaden badacz nie doszedł do tego wniosku. W całej Bibliotece Kongresu nie znalazłem
ani jednej pracy, która zajmowałaby się analogicznymi skutkami społecznymi pasożytnictwa
w ludzkiej cywilizacji. Są setki prac zajmujących się medycznymi aspektami pasożytnictwa,
ale ani jednej o równie groźnych jego skutkach społeczno-ekonomicznych. Dlaczego tak jest?
Dlaczego tysiące badaczy z tej dziedziny, szukający desperacko jakiegoś tematu dla swojej
dysertacji doktorskiej, nie dostrzegło zjawiska jakim był widoczny destrukcyjny wpływ grup
pasożytniczych na cywilizacje?
Pokażmy najprostsze wyjaśnienie, bo takie jest zwykle poprawne. Pasożytnicza grupa w
cywilizacji ustanowiła swoją dominację nad światem akademickim i naukowym. Nie
tolerowała żadnego badania naukowego, które zagrażałoby jej dalszej dominacji. Czy to
przesadny wniosek? To poszukajmy lepszego, a jeśli nie będziemy mogli go znaleźć, to
zbadajmy kilka akceptowanych czynników. Po pierwsze, wiemy iż wśród ludzi występuje
pasożytnictwo.
Po drugie, grupa pasożytnicza jest gatunkiem dobrze zorganizowanym i zarządzanym. Po
trzecie, pasożyt dla utrzymania swojej pozycji musi sprawować pewien rodzaj kontroli nad
swoim żywicielem, ponieważ żaden z nich z własnej woli nie toleruje obecności pasożyta.
Jedna oczywista forma kontroli polega na kontrolowaniu wszystkiego co żywiciel myśli, czyta
i ogląda jako rozrywkę, edukację i wiadomości.
Badania parazytologii rozwinęły się tak fantastycznie w XX wieku, że nie mogę przypisać
sobie specjalnego osiągnięcia by sformułować społeczną teorię grupy pasożytniczej w
cywilizacji, bo ta teoria była bardzo widoczna przez co najmniej dwa ostatnie pokolenia. Ale
to zjawisko było tak zaciemnione, że poświęciłem 5 lat badań na sformułowanie tej teorii.
Zdaję sobie sprawę z tego, że nawet teraz tylko nieco uchylam drzwi dla wielu przyszłych
badaczy, którzy będą mogli zastosować moją teorię w badaniach, które rzucą więcej światła
na ten ludzki problem, niż byłem w stanie zrobić w stosunkowo krótkim czasie.
Jak tylko było możliwe, starałem się by ta praca nie była techniczna, na ile pozwalał charakter
teorii, by badacze z innych dziedzin mogli wykorzystać ją w swojej pracy. Konsekwencje tej
teorii pokazują, że może być od razu użyteczna i opłacalna, w dziedzinie socjologii,
administracji i historii, zarówno dla profesjonalnego badacza jak i dla laika.
Eustace Mullins
25 września 1967, Waszyngton DC
ROZDZIAŁ 1
PASOŻYT
Większość z nas myśli o pasożycie jako o czymś nieprzyjemnym, którego życiowa rola polega
na żywieniu się kosztem kogoś innego. Dlatego kiedy ten termin zastosujemy do ludzi –
zawsze brzmi pejoratywnie. Również w świecie roślinnym i zwierzęcym termin ten jest
powszechnie nielubiany. Oto jakie definicje pasożyta można znaleźć w The Oxford English
Dictionary (1933):
"Pasożyt - 1.
Ten kto je przy stole, albo żywi się cudzym kosztem
2.
Biologia: Zwierzę lub roślina żyjąca w / na innym organizmie (zwanym żywicielem) i
pobiera z niego pokarm.
3.
Osoba, której rola lub działanie przypomina pasożyta zwierzęcego".
W ten sposób widzimy, że pasożyt jest czymś nieprzyjemnym, żyje w lub na innym
organizmie, zwanym żywicielem. Określenie to stosuje się również w odniesieniu do osoby,
która żyje według klasycznego wzorca pasożyta.
W badaniu ludzkości odkrywamy, że istnieje pewna grupa, albo klasa osób, która ciągle
pojawia się w źródłach dotyczących wielkich cywilizacji. Grupa ta jest powszechnie
znienawidzona, ale zawsze żyje pośród społeczeństwa, które jej nie lubi, i jeśli się ją wyrzuci,
uparcie wraca na stare miejsce, nie zważając na tego cenę. Widzimy również, że zawsze udaje
jej się prowadzić pasożytniczy tryb życia kosztem innych.
Encyclopaedia Britannica tak określa pasożytnictwo:
"Pasożytnictwo - jednostronny karmicielski związek między dwu organizmami różnych
gatunków, związek, który jest mniej lub bardziej szkodliwy, zwykle nie jest śmiertelny dla
żywiciela, co więcej, który zwalnia pasożyta z większości działań lub walki, które zwykle
wiążą się ze zdobywaniem pożywienia, i dlatego ma tendencję do faworyzowania lub
powodowania pewnego stopnia osłabiania lub degeneracji".
W historii różnych cywilizacji widzimy, że występowanie grupy pasożytniczej w wielu
przypadkach jest fatalne dla narodu-gospodarza, bo wywołuje fundamentalne zmiany w
sposobie życia tego narodu, i przestawia swoje główne energie na karmienie pasożytów. Ta
zmiana zawsze wpływa na każdą dziedzinę egzystencji narodu-gospodarza, i nieuchronnie
osłabia go do punktu kiedy ulega zniszczeniu. Skoro Encyclopaedia Britannica – powyżej –
odnosi się do choroby pasożytniczej w królestwie zwierząt i roślin, to prawdą jest, że relacje
pasożytnicze mogą ranić nie wywołując zgonu, w pewnym okresie, ale nawet w tych
przypadkach widzimy wiele przykładów roślin i zwierząt zabijanych przez pasożyty, czego
nie zauważył mądry uczony, który napisał artykuł w Encyclopaedia Britannica o tej chorobie.
Odkryliśmy także, że grupy pasożytnicze w społeczeństwie stale oskarżane są przez bardziej
moralne jednostki narodu-gospodarza, ponieważ te grupy ulegają wszystkim znanym
rodzajom degeneracji.
Powody tego są oczywiste. Jak pokazuje Encyclopedia Brittanica, pasożytniczy tryb życia
prowadzi do degeneracji. Ponieważ pasożyt nie wysila się by aktywnie zdobywać pokarm, ma
mnóstwo czasu i energii żeby poświęcić się najbardziej ohydnym działaniom, i
demoralizowaniu członków narodu-gospodarza.
Encyclopedia Brittanica pisze również o czynniku w tym badaniu, ulokowaniu się pasożyta w
organizmie żywiciela. Artykuł ten mówi, że "Pasożyty często zagnieżdżają się w żywicielu w
specyficznym miejscu".
Ponieważ pasożyt zredukował swoje cele do jednego, utrzymania się w żywicielu i żywienia
się jego kosztem, musi więc znaleźć takie miejsce gdzie jest to możliwe. Miejsce musi być
takie, skąd gospodarz nie będzie go mógł łatwo usunąć, i musi pozwalać pasożytowi bez
trudności się karmić. Dlatego pasożyt zwykle lokuje się w miejscu w lub w pobliżu organów
reprodukcyjnych albo wydalniczych żywiciela.
W większości przypadków to oznacza osiedlanie się w wielkich miastach gospodarza, zaś w
krajach głównie rolniczych pasożytnicza grupa zdołała rozproszyć się w wioskach. Webster’s
Third International Dictionary określa pasożyta jako "2a – organizm żyjący w lub na żywym
organizmie, zdobywający z niego część albo wszelki pokarm organiczny, i powszechnie
wykazuje zwykle pewien stopień modyfikacji strukturalnych".
Zdolność do modyfikacji
Ta właściwość jest ważną cechą grupy pasożytniczej w historii ludzkości. Wykazywała ona
zadziwiającą zdolność do zmian lub modyfikacji by osiągnąć pasożytniczy cel. Wypracowała
niezwykle wyrafinowane i skomplikowane techniki pozwalające jej pozostawać przy
gospodarzu i żywić się jego kosztem. Przyjęła wiele masek i wykazała niesamowite zdolności
adaptacyjne przejawiające się w różnych formach, żeby pozostać w określonym miejscu.
W Webster’s Third International Dictionary czytamy dalej:
“Pasożyt 3. w społeczeństwie przypomina pasożyta biologicznego w uzależnieniu swojej
egzystencji od kogoś innego, bez użytecznego i odpowiedniego uczestniczenia w wysiłkach
utrzymania się (takim pasożytem na całym kraju jest wielkie miasto - Francois Bondy).
Jest to ostatni ważny czynnik w rozwiązaniu naszego problemu, upadku cywilizacji. Istnienie
pasożyta zależy od czegoś innego, nie dając w zamian nic pożytecznego czy odpowiedniego.
Studiując historię odkryliśmy, że grupa pasożytnicza nigdy nie dokłada się i nie wykazuje
żadnej wdzięczności za pokarm swojemu gospodarzowi. Motto pasożyta to "zawsze bierz".
Czy możemy się więc dziwić, że to motto faktycznie pojawia się w literaturze znanej grupy
pasożytniczej?
Teraz pytamy czytelników - jaka to grupa pojawia się ciągle w jednej cywilizacji po drugiej?
Jaka to grupa zawsze była nielubiana przez naród-gospodarza? Jaka to grupa odegrała
decydującą rolę w upadku jednej cywilizacji po drugiej? Jaka to grupa ulega ciągle
różnorakim formom degeneracji? Jaka to grupa zwykle lokuje się na określonych pozycjach
wśród ludności narodu-gospodarza? I jaka to grupa ciągle odmawia spełniania konstruktywnej
roli w każdej cywilizacji, a zamiast tego postępuje według zasady “zawsze bierz”,
jednocześnie odmawiając pożytecznego czy odpowiedniego wkładu w życie gospodarza?
Znani jako Żydzi
Grupa ta, jak czytelnik może już domyślić się z własnych badań, jest znana w całej historii
jako Żydzi. Przed obecnym badaniem, osoby lub grupy ludzi żyjące kosztem innych, często
nazywano pasożytami, ale terminu tego używano wyłącznie w sensie socjologicznym, bez
biologicznego punktu odniesienia. Właścicieli plantacji uważano za pasożyty, bo żyli na koszt
swoich niewolników, arystokratów uważano za pasożyty, bo żyli kosztem mas, a armie
uważano za pasożyty, bo żyły kosztem robotników.
Ale w każdym przypadku rzekome pasożyty wykonywały pewne czynności i realizowały
pewne obowiązki w społeczeństwie. Dlatego okazuje się, że w czysto socjologicznym sensie
można wymienić wiele grup jak pasożytnicze, takie jak dzieci i ci którzy są za starzy do pracy.
Oni na pewno żyją kosztem innych, nie wykonując żadnej pożytecznej pracy, i nie mają
odpowiedniego udziału. Ale te grupy albo wykonywały użyteczną pracę w przeszłości, albo
oczekuje się iż będą ją wykonywać w przyszłości. A zatem, oni nie mieszczą się w
uznawanych ramach biologicznej definicji pasożyta. W tej pracy dowiemy się, że biologiczne
definicje do zdumiewającego stopnia są właściwe w ustaleniu dziejów i obecności grupy
pasożytniczej, i że w każdym przypadku historia Żydów pokazuje, że oni spełniali rolę
biologicznych pasożytów.
Inne aspekty biologiczne
W przyrodzie zauważamy, że pasożyt często próbuje zamaskować swój pasożytniczy cykl
życia, i udawać zwykłe rośliny i zwierzęta. Stąd nazwa rośliny biologicznej 'krameria' w
"Chorobach pasożytniczych roślin" [The Conditions of Parasitism in Plants, D T Macdougal i
W A. Cannon, Carnegie Institute of Washington, 1910):
"Występująca na pustynnych obszarach zachodniej Ameryki krameria pasożytuje na wielu
drzewach-żywicielach. Na pierwszy rzut oka krameria nie wygląda na pasożyta, bo nie
wyrasta bezpośrednio z żywiciela, a jej korzenie sięgają pod ziemię i dotykają korzeni
żywiciela, wyciągając z nich pokarm. Jej ulubionym żywicielem jest
Covillea tridentata
[krzew kreozotowy], mimo że jest także pasożytem drzewa akacjowego i wielu innych roślin.
Jej pasożytnictwo odkryli naukowcy kiedy zdziwili się, że nie ma głębokich korzeni. Jest
szarawym krzewem produkującym w pewnych porach roku owoce i liście".
W naturze dla pasożyta często wygodne jest ukrywanie się i swoich celów, i przekonanie
innych, że jest czymś innym, żeby realizować swoją pasożytniczą misję. Pasożyt nie jest więc
gatunkiem a formą życia, która żeruje na innych gatunkach. W tym sensie Żyd jako istota
biologiczna nie jest oddzielną rasą, ale gatunkiem ludzkim, który żeruje na wszystkich innych
ludzkich rasach.
Geoffrey LaPage w książce
Zwierzęta pasożytnicze
[Parasitic Animals, Cambridge University
Press, 1951, s. 1] podaje następującą definicję pasożyta:
"Pasożyt zwierzęcy nie jest jakimś
oddzielnym gatunkiem zwierzęcia, a zwierzęciem, które przystosowało się do określonego
trybu życia”.
Tak jak w przypadku kramerii i jej braku głębokich korzeni dotykowych, które nie są

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin