Irydologia polega na studiowaniu tęczówki oka, aby z jej wyglądu wnioskować o aktualnych i... przyszłych chorobach człowieka. Zwana też irydologią lub iryskopią jest częstą praktyką wśród kręgarzy, homeopatów, akupunkturzystów i znachorów.
Badanie dna oka (a nie tęczówki czy białkówki) za pomocą oftalmoskopu pomaga wykryć m.in. wysokie ciśnienie krwi, objawy cukrzycy. Jednakże zmiany w samej tęczówce nic dają podstawy do diagnozy innych chorób poza chorobami gałki ocznej. Tymczasem zwolennicy irydologii koncentrują się właśnie na tęczówce. Uważają, że powierzchnia tęczówki, niczym ekran monitora, informuje o zdrowiu wszystkich organów ciała. Prawa tęczówka według irydologów ukazuje stan organów po prawej stronic ciała, a lewa po lewej. Jej górna część obrazuje rzekomo głowę, dolna stopy, a pomiędzy nimi rozciągają się pozostałe organy ciała.
Za wynalazcę irydologii uchodzi XIX-wicczny węgierski le¬karz Ignacy von Peczely. Kiedy miał 12 lat, zaatakowała go w lesie duża sowa, gdyż podszedł zbyt blisko jej gniazda. Chłopak złamał sowie nogę, aby ratować się przed jej atakiem. W tym momencie, jak mu się wydało, na tęczówce sowy pojawiła się ciemna linia, z czego wywnioskował, że złamanie nogi znalazło odbicie na tęczówce jej oka. Wydarzenie to stało się podstawą dla późniejszej teorii irydologicznej, choć badania nie potwierdziły, aby złamana noga zostawiała jakiś ślad na tęczówce sowy czy kogokolwiek innego. Niewykluczone, że zestresowany chłopak źle zinterpretował ciemną otoczkę widoczną na górnej powierzchni tęczówki sowy.
Irydolodzy posługują się terminami, które na laikach mogą sprawić wrażenie, że chodzi o dziedzinę naukową, choć tak nie jest. Twierdzą na przykład, że połączenie tęczówki z centralnym systemem nerwowym pozwala reszcie ciała przekazywać szczegółowe informacje do tęczówki, czego badania neuroanatomiczne oka i centralnego systemu nerwowego nie potwierdziły.
Kurt Butler w książce pt. Przewodnik alternatywnej medycyny dla konsumenta napisał: „Niektórzy irydolodzy wyznają dziwaczny pogląd, że jedynie niebieskie oczy są normalne. Mówią, że zielone czy brązowe oczy są faktycznie niebieskimi oczami skażonymi toksynami. Jeśli urodziłeś się z oczami o innym kolorze niż niebieski, to znaczy, że twoja matka przekazała ci zanieczyszczenia i toksyny. Ale jeśli pójdziesz za radami swego irydologa, wówczas twoje oczy staną się z czasem niebieskie. No pewnie...".
Dopatrywanie się w tęczówce oka obrazu całego ciała nie jest czymś nowym. Już średniowieczny okultysta Paracelsus uważał oko za mikrokosmos człowieka. Oko jest dla wielu irydologów podobnym środkiem mediumistycznym, jak dla niektórych akupunkturzystów ucho, dla refleksologów stopy, a dla chiromantów dłonie.
Tęczówka służy irydologom do przepowiadania przyszłości pacjenta. Wróżą z niej, tak jak astrolodzy z gwiazd. Przepowiadają symptomy i schorzenia. Twierdzą, że potrafią rozpoznać przeszłe i przyszłe wydarzenia w życiu pacjenta, nawet to czy popełni samobójstwo albo na jaką chorobę zmarł ktoś z jego bliskich.
Niektórzy z nich czynią to za pośrednictwem kontaktu z duchami przewodnimi, przed czym Biblia przestrzega, że za nimi kryją się demony (Pwt 18:10-12). Dr Kurt Koch, ekspert w dziedzinie okultyzmu, w swej książce Alfabet diabła napisał: „Wielu uzdrowicieli okultystycznych posługuje się diagnozą oka mediumistycznie... Interesują się tęczówką wyłącznie jako medium. Oko ludzkie służy psychotronicznym celom, podobnie jak linie papilarne, których wróżbiarz używa jako medium do wróżenia. Kiedy to ma miejsce, diagnoza oka staje się formą jasnowidzenia".
Zdaniem Kocha trafne diagnozy irydolodzy zawdzięczają ingerencji inteligentnych sił duchowych. Wydaje się, że są to te same moce, które wykorzystują takie media jak deskę do wywoływania duchów, aby komunikować się z ludźmi. Bez ich udziału sama analiza tęczówki jest bez wartości, czego dowodzą naukowe badania. W przypadku irydologii mamy więc do czynienia z formą wróżenia, raczej niż z diagnozą medyczną.
Journal of the American Medical Association opublikował badania przeprowadzone na uniwersytecie stanowym w San Diego z udziałem trzech irydologów. Dwóch z nich praktykowało irydologię od 40 lat. Mieli do dyspozycji zdjęcia tęczówki 143 pacjentów, z których 48 cierpiało z powodu poważnego niedomagania nerki. Zawiedli totalnie. Ilość błędnych odpowiedzi, które polegały na przypisaniu zdrowym ludziom nieistniejących chorób oraz uznaniu chorych za zdrowych była przerażająca. Według rachunku prawdopodobieństwa mieliby więcej trafnych odpowiedzi, gdyby zdali się na przypadek!
Irydolodzy często parają się sprzedażą różnych produktów, które nie muszą być korzystne dla zdrowia, zwłaszcza kiedy są przyjmowane w rezultacie błędnej diagnozy. Niektórzy z nich stosują okultystyczne praktyki, dlatego kontakt z takimi osobami może nieść duchowe niebezpieczeństwa.
DOBRY__PASTERZ