Owoce Ducha Swietego.pdf

(1903 KB) Pobierz
G
iuseppe
D ’A
more
O
woce
D
ucha świętego
Duch Święty jest najbardziej tajemniczą z O sób Trójcy Świętej - a na­
uka o Nim to bardzo obszerna gałąź teologii chrześcijańskiej. Jak jednak
korzystać z darów Ducha Świętego na co dzień? Jak rozpoznawać Jego
obecność w Kościele i osobistym życiu modlitwy?
Duch Święty to Dusza Kościoła, Twórca Jedności, a także Rozdający
Dary. D o darów duchowych zsyłanych przez Parakleta należą między
innymi cierpliwość, radość, pokój, wierność i opanowanie. A utor książ­
ki, Giuseppe D ’Am ore, w przystępny sposób przybliża charakterystykę
każdego z nich, objaśniając, w jaki sposób ich posiadanie prowadzi duszę
chrześcijanina d o doskonałości moralnej. Jak podkreśla, wszystkie dary
Ducha składają się na największy z nich: ow oc Ducha Świętego, którym
jest miłość chrześcijańska
(agape).
„M iłość daje barwę i smak wszystkim
ow ocom . Każdy z owoców to ta sama miłość, posiadająca odpowiednią
jakość, nadającą jej szczególny koloryt” - mówi autor, porównując
agape
d o diamentu mieniącego się niezliczonymi barwami.
Jednakże owoce Ducha Świętego to nie tylko dary, o które możemy
prosić w modlitwie - ich osiągnięcie i praktykowanie jest prawdziwym
duchowym wyzwaniem. Autor podpowiada, w jaki sposób możemy
współpracować z Duchem Świętym, dążąc do duchowej pełni i osobiście
przyczyniając się d o budowania jedności Kościoła, Ciała Chrystusowego.
O
c
bn
W
hd
W
O
woce
D
ucha świętego
u
o
*
m
§
O
*
o
w
C
n
n
S
>
GCh
www.esprit.com.pl
ISBN 978-83-61989-23-3
9
788361
989233
ctt
H
W
O
O
w
Cena 24,90 zł
'f
200
O
woce
D
ucha
Ś
więtego
O
woce
dotyczące nas samych
201
powściągliwość: daj, co nakazujesz i nakaż, czego chcesz
(Wyznania,
VI, 11; X, 29)25.
Książęta ziemscy, mówi Chryzostom, niewielu osobom
udzielają audiencji, Bóg natomiast udziela jej każdemu
0 nią proszącemu. Rozważmy następnie konieczność m o­
dlitwy. Jan Chryzostom powiada: podobnie jako ciało
umiera, gdy się je pozbawi duszy, tak też dusza jest mar­
twa bez modlitwy. Mówi też, że jak woda jest niezbędna
roślinom i bez niej schną, tak nam potrzebna jest modli­
twa, byśmy nie zginęli.
Ojcowie Kościoła nalegają na konieczność modlitwy
1 twierdzą, że bez modlitwy chrześcijanin nie może się
zbawić.
Pismo Święte nie pozostawia tu wątpliwości: trzeba za­
wsze się modlić, żeby nie ulec pokusie (zob. Łk 12, 40).
Dlatego modlitwa ma podstawowe znaczenie dla wzra­
stania w życiu chrześcijańskim, a szczególnie konieczna
jest do uzyskania cnoty powściągliwości. Faktem jest,
że tylko z pomocą modlitwy możemy oddalić od siebie
wszystkie pokusy i ugasić żar namiętności.
Nasze życie powinno więc być nieustającą modlitwą.
Nasza myśl powinna zawsze wznosić się ku Bogu, powin­
niśmy stale żyć w Jego obecności - kiedy pracujemy czy
jemy, kiedy się trudzimy czy odpoczywamy. Tak postępu­
jąc, zdołamy oddalić od siebie wszystko, co nieczyste.
A my wiemy już, że w ten sposób rzeczywiście osiągnął
czystość.
W Starym i Nowym Testamencie Bóg przyrzeka, że wy­
słucha naszych próśb:
Wzywaj Mnie w dniu utrapienia: Ja cię uwolnię, a ty Mnie
uwielbisz (Ps 50,15).
Jeżeli we Mnie trwać będziecie, a słowa moje w was, popro­
ście, o cokolwiek chcecie, a to wam się spełni (J 15, 7).
Jeśli zaś komuś z was brakuje mądrości, niech prosi o nią
Boga, który daje wszystkim chętnie i nie wymawiając;
a na pewno ją otrzyma (Jk 1, 5).
Święty Bernard powiada, że kiedy się modlimy, Pan
albo da nam tę łaskę, o którą prosimy, albo inną nam po­
trzebną. A święty Jakub mówi, że kiedy Pana o coś pro­
simy, wtedy szeroko otwiera ręce i daje nam więcej, niż
się Go prosi. Święta Maria Magdalena Pazzi mówiła, że
Bóg czuje się jakby zobowiązany wobec tej duszy, która
Go o coś prosi, która otwiera Mu drogę do zaspokojenia
pragnienia samego Pana udzielenia nam łask.
Mamy Boga, który aż nazbyt nas miłuje, który troszczy
się o nasze zbawienie i dlatego zawsze jest gotów wysłu­
chać tego, kto Go prosi.
Zakończenie
Z dotychczasowych rozważań jasno wynika, że zawarte
w Ewangelii pouczenia Pana dotyczące cnoty czystości
wskazują na potrzebę autentycznej przejrzystości serca
2 Cyt. za: Św. Augustyn,
Wyznania,
tłum. J. Czuj, Warszawa 1955,
5
s. 115, 223.
jako warunku „widzenia Boga”, czyli osiągnięcia pełni
Zgłoś jeśli naruszono regulamin