Young Moira_Kroniki czerwonej pustyni_03_Gniewna gwiazda.rtf

(27556 KB) Pobierz
Young Moira_Kroniki czerwonej pustyni_03_Gniewna gwiazda

Znalezione obrazy dla zapytania Young Moira Gniewna gwiazda



Spis treści:

 

 

Podziękowania

 

Rozdział pierwszy. Wschodnia Przełęcz

Rozdział drugi. Noc siódma

Rozdział trzeci. Noc szósta

Rozdział czwarty. Noc piąta

Rozdział piąty. Noc czwarta

Rozdział szósty. Noc trzecia

Rozdział siódmy. Noc druga

Rozdział ósmy. Później

Rozdział dziewiąty. Nowy Eden


Pamięci drogiego

Johna Elgina Starka

marzyciela, twórcy, nauczyciela


Podziękowania

 

 

Sophie McKenzie, Melanie Edge, Gaby Halberstam i Julie Mackenzie moim przyjaciółkom i towarzyszkom podróży składam podziękowania i wyrazy dozgonnej wdzięczności.

Dziękuję wspaniałym wydawcom Kronik Czerwonej Pustyni: Helen Thomas ze Scholastic Childrens Books, Karen Wojtyle z Margaret K McElderry Books oraz Marion Lloyd. Dziękuję wydawnictwu Doubleday Canada za cudowne wsparcie i doping, a także wydawnictwom Gallimard Jeunesse, S Fischer Verlag, Otava, Gyldendal Norsk i Raben & Sjögren oraz wszystkim z Aitken Alexander.

Specjalne podziękowania należą się Gillie Russell i Andrew Beachamowi.

ug wdzięczności mam t wobec Johna McLaya, Gill McLay i Julii Green za to, że popchnęli mnie do przodu, gdy tego najbardziej potrzebowałam.

Przede wszystkim zaś dziękuję Paulowi Stansallowi. Za wszystko. Zawsze.


Śniła mi się moja zmarła dawno temu matka.

Gdy miałam dziewięć, dziesięć lat, śniła mi się co noc.

Wykrwawiła się na śmierć, rodząc Emmi.

Tak strasznie było patrzeć na rozpacz taty.

Zbudował jej stos pogrzebowy.

na nim, a jego onie wiły,

że o mu serce.

Bez końca opłakiwał ją, całował

jej twarz, usta, osy.

Nie umieraj, nie zostawiaj mnie, odka Allis, nie odchodź.

Moja ota piękności. Moje życie.

Potem rozpalił ogień, aby odesł ją,

swą ukochaną, z powrotem do gwiazd.

To, co było w nas najlepsze, obróciło się w popiół.

Chodziła w moich snach, moja oneczna matka,

noc w noc, przez pierwsze dwa lata.

Tak samo u Lugh.

Lugh i ja widzieliśmy to samo.

Dodawało nam to chyba otuchy.

Mrok w nas narastał, a jej twarz blakła, w końcu

zniknęła z moich snów.

A teraz znów jest.

W ciemności moich snów

znów żyje.


ROZDZIAŁ PIERWSZY

WSCHODNIA PRZEŁĘCZ

 

 

Biegniemy. Przez białą noc. Nas pięcioro. Przez lasy Nowego Edenu. Lugh i Tommo, Ash, Creed i ja. Nas pięcioro. Biegniemy.

Warstwa suchych liści miękko wyściela ziemię. umi...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin