EWiP- odpowiedzi moje.docx

(167 KB) Pobierz

Opracowane pytania edukacja wczesnoszkolna i przedszkolna

 

 

1. Cele i zadania edukacji przedszkolnej

Przedszkole realizuje cele i zadania określane w Ustawie o Systemie Oświaty oraz przepisach wydanych na jej podstawie, a w szczególności podstawie programowej wychowania przedszkolnego, koncentrując się na realizacji obszarów edukacyjnych poprzez sprecyzowane treści nauczania i umiejętności nabytych przez dziecko:

-wspomaganie dzieci w rozwijaniu indywidualnych uzdolnień;

-budowanie systemu wartości, w tym wychowywanie dzieci tak, żeby lepiej orientowały się w tym co jest dobre, a co złe;

-kształtowanie u dzieci odporności emocjonalnej koniecznej do racjonalnego radzenia sobie w nowych i trudnych sytuacjach, w tym także do łagodnego znoszenia stresów i porażek;

-rozwijanie umiejętności społecznych dzieci, które są niezbędne w poprawnych relacjach z dziećmi i dorosłymi;

-stwarzanie warunków sprzyjających wspólnej zabawie dzieci o zróżnicowanych możliwościach fizycznych i intelektualnych;

-troska o zdrowie dzieci i ich sprawność fizyczną; zachęcanie do uczestnictwa w zabawach i grach sportowych;

-budowanie dziecięcej wiedzy o świecie społecznym, przyrodniczym i technicznym oraz rozwijanie umiejętności prezentowania swoich przemyśleń w sposób zrozumiały dla innych;

-wprowadzenie dzieci w świat wartości estetycznych i rozwijanie umiejętności wypowiadania się poprzez muzykę, małe formy teatralne oraz sztuki plastyczne;

-kształtowanie u dzieci poczucia przynależności społecznej (do rodziny, grupy rówieśniczej i wspólnoty) oraz postawy patriotycznej;

-zapewnienie dzieciom rozwoju poprzez wspieranie ich ciekawości, aktywności i samodzielności, a także kształtowanie tych wiadomości i umiejętności, które są istotne w dalszych etapach kształcenia. 

Cele edukacyjne są realizowane we wszystkich obszarach działalności przedszkola.

 

2. Sylwetka rozwojowa dziecka w wieku przedszkolnym

FAZY ROZWOJU DZIECKA

W obrębie okresu przedszkolnego możemy wyróżnić trzy fazy:

1) Faza pierwsza (wczesna) obejmuje wiek od 3 do 4 lat.

2) Faza druga (średnia) obejmuje wiek od 4 do 5,5 roku.

3)Faza trzecia (późna) obejmuje wiek od 5,5 do 7 lat.

ROZWÓJ DZIECKA W WIEKU PRZEDSZKOLNYM

Wiek przedszkolny to nazwa okresu w życiu dziecka poprzedzającego rozpoczęcie obowiązkowej nauki szkolnej. W Polsce przypada on na wiek dziecka pomiędzy 3 a 7 rokiem życia. W rozwoju dziecka następują wówczas typowe zmiany.

J. Bruner podkreśla, że w tym okresie dziecko zdobywa umiejętności wewnętrznego przedstawiania większych wycinków otaczającego go świata za pomocą odtwórczych wyobrażeń. Poznawanie sprowadza się do bardziej refleksyjnego działania.

Najważniejsze osiągnięcia tego okresu – zdaniem M. Tyszkowej, to:

·         dążenie do samodzielnego i odpowiedzialnego podejmowania różnych działań wynikających z odczuwanie siebie samego jako podmiotu własnych działań i przeżyć,

·         odkrywanie świata zewnętrznego innych ludzi,

·         zdobywanie znacznego zasobu wiedzy o świecie,

·         pojawienie się obok zabawy początków świadomego uczenia się i pracy.

ROZWÓJ FIZYCZNY

Pojęcie „rozwój fizyczny” obejmuje całokształt biologicznych, biochemicznych i biofizycznych zmian, zachodzących w organizmie. Procesy te warunkują rozrastanie się i dojrzewanie organizmu. Okres od 4 do 7 roku życia nie należy do okresów o wybitnie nasilonych procesach rozrostu organizmu.

·      Szybkość procesów rozwojowych maleje w porównaniu z okresem wcześniejszym.

·      Wraz ze wzrostem wzmożonej aktywności ruchowej następuje szybki rozwój kośćca, powstaje cały szereg punktów kostnienia.

·      Przejawem poprawnie przebiegających procesów kostnienia jest wymiana zębów mlecznych na stałe.

·      Równocześnie z rozwojem kośćca intensywnie rozwija się układ mięśniowy.

·      Zmianie też ulegają wysokość i ciężar ciała, które na przełomie 6-7 roku życia są tak intensywne, że dla swego charakteru zostały nazwane „skokiem” szkolnym.

·      Znacznym zmianom ulegają też proporcje ciała. Stabilizuje się „postawa ciała”.

·      Wraz z dojrzewaniem układu nerwowego oraz narządów ruchu, następuje rozwój sprawności ruchowych.

·      Zachodzące w rozwoju fizycznym dziecka zmiany pomiędzy trzecim a siódmym rokiem życia charakteryzują się zwiększoną wydolnością całego organizmu oraz poszczególnych jego organów.

ROZWÓJ PSYCHICZNY

Rozwój procesów poznawczych

         Charakterystyczny dla wieku przedszkolnego rozwój percepcji jest ściśle powiązany z działaniem podejmowanym przez dziecko.

         Poprzez rozwój spostrzeżeń dziecko uzyskuje lepszą orientację w otaczającym go świecie.

         Następuje doskonalenie zdolności do dokonywania analizy i syntezy spostrzeżeniowej.

         Rozwój percepcji wzrokowej i słuchowej.

         W okresie przedszkolnym dzięki wrażliwości zmysłów, zwłaszcza wzroku i słuchu, wzrasta u dziecka reakcja na bodźce złożone.

         Uwaga jest mimowolna i skoncentrowana przede wszystkim na silnych bodźcach.

         Powoli kształtuje się spostrzeganie całościowe, którym kieruje nowość.

         Pamięć przez prawie cały okres przedszkolny ma charakter mimowolny.

         Około szóstego roku życia zaczynają się pojawiać początki pamięci dowolnej, która umożliwia nabywanie doświadczeń, przechowywanie ich, a następnie wykorzystanie.

         Rozwój pamięci umożliwia rozwój myślenia. Dziecko zaczyna myśleć kategoriami ogólnych wyobrażeń, liczy się z obiektywnymi cechami przedmiotów i zjawisk.

         Wyobrażenia są ściśle powiązane z aktywnością zmysłowo – ruchową.

         Nowe sytuacje stają się przedmiotem jego umysłowych czynności np.: porównywanie faktów, związanie ich ze sobą, wysnuwanie domysłów, prostego wnioskowania.

         Wzrost doświadczeń dziecka powoduje, że jego działanie staje się bardziej celowe i wyzwala chęć sprawdzenia spostrzeżeń, wyobrażeń i domysłów.

         Dziecko w wieku 3-5 lat dokonuje uogólnień na podstawie mało istotnych szczegółów.

         Około 6 roku życia zaczyna się kształtować u dziecka myślenie pojęciowe. Obrazy zaczynają pozostawać w pamięci w oderwaniu od konkretu.

         Dziecko w wieku przedszkolnym przejawia silne i rozległe potrzeby poznawcze.

         Bardzo intensywny rozwój zdolności do symbolicznego ujmowania rzeczywistości pozwala dziecku stosować różnego rodzaju oznaczenia i używać ich w zabawie symbolicznej i doskonaleniu orientacji w świecie.

         Procesy poznawcze dziecka przedszkolnego charakteryzuje: animizm (ożywianie przedmiotów martwych) i antropomorfizm (nadawanie przedmiotom cech ludzkich).

         W okresie przedszkolnym pojawia się u dziecka tendencja do myślenia krytycznego.

         Wraz z rozwojem myślenia pojęciowego pojawia się spontaniczne podejmowanie prób samodzielnego czytania.

ROZWÓJ SPOŁECZNO – EMOCJONALNY

         Wiek przedszkolny cechuje wzbogacanie i różnicowanie życia uczuciowego.

         Dziecko w tym wieku nie potrafi jeszcze stłumić i opanować swoich emocji i uczuć do tego stopnia, aby nie zaważyło to na ich wyrazie zewnętrznym.

         Wiele czynności dziecka ma charakter ekspresyjny, to znaczy służą one właśnie wyrażaniu przeżyć emocjonalnych, których dziecko nie umie maskować.

         W zachowaniu dziecka bardzo wyraźnie odzwierciedlają się afekty, tj. uczucia silne, gwałtowne i krótkotrwałe. Dziecko nie tylko łatwo przejawia afekty, ale też łatwo one u niego powstają i wybuchają.                      

         Tę właściwość uczuć nazywamy impulsywnością.

         Dziecko w wieku przedszkolnym jest nie tylko impulsywne, skłonne do wyładowywania swoich afektów, lecz także zmienne w swoich uczuciach i nastrojach.

         Jego emocje szybko się wytwarzają, ale też szybko gasną, a raczej przeradzają się w inne, nawet krańcowo odmienne.

         W ostatniej fazie okresu przedszkolnego, około połowy szóstego roku życia, dzieci dojrzewają emocjonalnie.

         Uczą się opanowywać swe afekty i ich przejawy zewnętrzne, ruchowe i słowne.

         U tych dzieci obserwuje się wydatny rozwój uczuć wyższych intelektualnych, społecznych, moralnych i estetycznych. 

         Uczucia wyższe, są skierowane na określone obiekty w sposób bardziej trwały niż przy doznawaniu chwilowych emocji, pryzmat własnych potrzeb i zainteresowań.

         Wraz z nawiązywaniem coraz szerszych kontaktów społecznych dziecko zaczyna dostrzegać potrzeby innych oraz liczyć się z nimi.

         Zainteresowania dziecka 5, 6-letniego wykraczają poza najbliższe otoczenie.

         Dziecko 5-letnie przenosi swoje zainteresowania na pogranicze fikcji i rzeczywistości, a dziecko 6-letnie bardziej interesuje się rzeczywistością.

 

3.Funkcje współczesnego przedszkola

Na podstawie wykładu u Katarzyna Jemioło – Rabiega „Pedagogika przedszkolna z metodyką”

Wg J. Karbowniczek:

·         opiekuńczo-zdrowotna (opieka nad dzieckiem, czuwanie nad jego zdrowiem i bezpieczeństwem),

·         stymulująca (pobudzającą i ukierunkowująca procesy rozwojowe przedszkolaka),

·         profilaktyczna (zapobiegającą i przeciwdziałającą zagrożeniom dla zdrowia i rozwoju osobowości dziecka),

·         korektywna (korygowanie wad rozwojowych, zaburzeń parcjalnych, wyrównywanie braków),

·         kompensacyjna (korekta stanu zastanego, usuwanie nie tylko przyczyn zjawiska, ale   i samych trudności z nim związanych),

·         dydaktyczna (wyposażenie wychowanków w odpowiedni zasób wiadomości, umiejętności i nawyków, przygotowujących ich do roli ucznia oraz zapewniających dobry start szkolny),

·         socjalizacyjna (...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin