model_komunikacji_handout.doc

ODKODOWYWANIE, INTENCJA I INFERENCJA W KOMUNIKACJI WERBALNEJ

Model kodowy (matematyczny) komunikacji werbalnej /Shannona i Weaver/:

zalety:                                                                                                                                      wady:

eksplikatywny charakter Þ wypowiedzi skutecznie komunikują myśli                    nieadekwatność deskryptywna Þ zrozumienie  

                                                                                                                                    wypowiedzi to więcej niż odkodowanie znaku językowego

                                                                                                                                           zjawisko niedookreślenia językowego: „pierwotne znaczenie większości wypowiedzi komunikacyjnych wykracza poza konwencjonalne znaczenie wypowiedzianych form językowych. Innymi słowy, (...) to, co nadawca mówi w odróżnieniu od tego, co konwersacyjnie implikuje jest językowo niedookreślone”

                                                                                                                                     implikatura jako wynik złamania zasady kooperacji /H.P.Grice/

                                zasada kooperacji: 1. maksyma ilości, 2. maksyma jakości, 3. maksyma relewancji, 4. maksyma sposobu                                                

                                                                                                                                       teoria relewancji Dana Sperbera i Deirdre Wilson:

Komunikacja jest udana nie wtedy, gdy odbiorcy rozumieją znaczenie zdań w danym języku, lecz gdy na drodze INFERENCJI (wnioskowanie quasi-logiczne) dochodzą do znaczenia zamierzonego przez nadawcę

                                                                                                                 Model ostensywno-inferencyjny komunikacji werbalnej

LITERATURA:

Grice H.P., 1975, Logic and conversation, [in:] Cole, P., J.L. Morgan (eds.), Syntax and Semantics: Speech Acts, New York, pp. 41–58/ Г.П.Грайс, Логика и речевое общение/kant.narod.ru/grice.htm

Sperber D., Wilson D., 1986/1995, Relevance: Communication and Cognition, Oxford/ Relewancja: komunikacja i poznanie, Kraków: Tertium 2011

Е.В. Клюев, Речевая коммуникация. Успешность речевого взаимодействия, Москва 2002