Cornelia Funke - Atramentowy świat 03 - Atramentowa śmierć.pdf

(3627 KB) Pobierz
Od czasu niezwykłych wydarzeń opisanych w Atramentowej krwi, kiedy to opowieść Atramentowe serce
w czarodziejski sposób wciągnęła Meggie, Mo i Smolipalucha na swoje karty, życie w Atramentowym
Świecie stało się nie do zniesienia. Cień nadziei na odmianę złego losu pojawia się dopiero wtedy, gdy
Mo zawiera niebezpieczny układ ze śmiercią.
...świat wytrzymujący konkurencję ze światem Tolkiena...
– „The Times”
Może to tęsknota wiąże ze sobą wszystkie rzeczy.
Dla Rolfa, zawsze – nie ma lepszej rzeczy niż poślubienie Smolipalucha.
Dla Ileen, doświadczonej w cierpieniu, która była zawsze przy mnie, rozumiejąc i kojąc mój ból.
Dla Andrew, Angie, Antonii, Cama i Jamesa, Caroline, Feliksa, Mikki oraz – nie mniej ważnych Lionela
i Olivera za światło, ciepło i przyjaźń, którymi opromieniali mroczne dni.
A także dla Miasta Aniołów, które karmiło mnie dzikim pięknem i poczuciem, że wreszcie odnalazłam
swój Atramentowy Świat.
A kto jest w nim?
Spis postaci
Atramentowe serce
Meggie
– Córka Mo i Resy; podobnie jak ojciec potrafi, czytając książkę
na głos, ożywiać jej postacie. Od blisko roku Meggie mieszka z rodzicami
u Elinor, ciotki Resy. Od czasu przygód w wiosce Capricorna Meggie pragnie
jednego: pisać tak jak Fenoglio, aby mogła nie tylko sprowadzać do realnego
świata postacie z książek, ale też odsyłać je z powrotem za pomocą odpowiednio
dobranych słów.
Mortimer Folchart, zwany Mo lub Czarodziejski Język
– Introligator,
„lekarz książek”, jak nazywa go córka. Potrafi on, jak mówi Meggie, „samym
tylko głosem malować obrazy w powietrzu”. Mo przywołał z pewnej książki
postacie Capricorna, Basty i Smolipalucha, ale wtedy zniknęła w tej samej
książce jego żona Resa. Od tego czasu unika czytania na głos.
Resa (Teresa)
– Żona Mo, matka Meggie i ulubiona siostrzenica Elinor.
Spędziła wiele lat w Atramentowym Świecie. Dariusz sprowadził ją znów
do naszego świata, ale straciła przy tym głos. Po „powrocie” przez kilka lat była
służącą Mortoli i Capricorna; tam poznała Smolipalucha i nauczyła go czytać
i pisać.
Elinor Loredan
– Ciotka Resy; bibliofilka, zwana też złośliwie pożeraczką
książek. Przez wiele lat wolała towarzystwo książek niż ludzi. Jednak
po przygodach w wiosce Capricorna w jej domu zamieszkali nie tylko Meggie,
Mo i Resa, ale także lektor Dariusz oraz cala gromada wróżek, gnomów
i szklanych ludzików.
Fenoglio
– Poeta i pisarz; to on napisał książkę, wokół której wszystko się
kręci, pod tytułem Atramentowe serce, i stworzył opisany tam Atramentowy
Świat. Z tej właśnie książki pochodzą Basta, Smolipaluch i Capricorn; Fenoglio
napisał również słowa, które zabiły Capricorna i za pomocą których Meggie
sprowadziła z Atramentowego serca Cień. W zamian za to tej samej nocy autor
został przeniesiony do własnej historii.
Smolipaluch
– Zwany także połykaczem ognia, przez dziesięć lat mieszkał
wbrew własnej woli w naszym świecie, kiedy Mo sprowadził go z jego historii.
Trzy długie blizny na twarzy to ślady noża Basty. Smolipaluch nie rozstaje się
z oswojoną kuną imieniem Gwin. Na końcu kradnie Mo egzemplarz
Atramentowego serca, książki, z której pochodzi i do której rozpaczliwie
próbuje powrócić. Aby spełnić swe marzenie, Smolipaluch sprzymierzy! się
nawet z Capricornem, zdradzając Mo i Meggie. Ponadto zataił przed Mo miejsce
pobytu jego żony Resy, jej zaś nie powiedział nic o Meggie i Mo. Uczynił to z
zemsty za to, że Mo wyrwał go z jego ukochanego świata.
Gwin
– Kuna z różkami towarzysząca Smolipaluchowi. W pierwotnej wersji
Atramentowego serca Smolipaluch miał zginąć przy próbie ratowania Gwina
przed ludźmi Capricorna.
Farid
– Tego arabskiego chłopca Mo przez pomyłkę sprowadził z Baśni
z tysiąca i jednej nocy; jest on biegły w podkradaniu się, kradzieżach,
szpiegowaniu, pętaniu więźniów i innych zbójeckich sztuczkach. W naszym
świecie staje się jednak pilnym uczniem Smolipalucha i jest mu ślepo oddany.
Capricorn
– Herszt bandy podpalaczy i szantażystów, którego Mo ożywił,
czytając Atramentowe serce. Przez blisko dziesięć lat polował na Mo, chcąc,
by ten swoją sztuką pomnożył jego potęgę i bogactwo. Postanowił też spalić
wszystkie egzemplarze Atramentowego serca, aby nigdy już żaden lektor nie
mógł go odesłać z powrotem do świata, który opuścił. Uwięził Meggie i zmusił
ją, by sprowadziła Cień – jego dawnego krwiożerczego sługę. Ostatecznie
Capricorn poniósł śmierć za sprawą Cienia, słów Fenoglia i głosu Meggie.
Mortola
– Zwana inaczej Sroką. Matka Capricorna, trucicielka. Resa, matka
Meggie, przez kilka lat była jej służącą. Capricorn utrzymywał, że jest jego
gospodynią, wstydził się bowiem jej (i własnego) niskiego pochodzenia. Mortola
jest inteligentniejsza – a zarazem gorsza – od niejednego łotra na tronie
występującego w tej historii.
Basta
– Jeden z najbardziej oddanych pomocników Capricorna. Bardzo
przesądny i zakochany w swoim nożu, bez którego nie rusza się nawet na krok.
Wiele lat temu Basta pokaleczył nożem twarz Smolipalucha. Właściwie z woli
Capricorna miał zostać zabity przez Cień, gdyż pozwolił umknąć
Smolipaluchowi. Ale śmierć Capricorna uratowała mu życie. Uchronił się nawet
przed słowami Fenoglia, które sprawiły, że wielu ludzi Capricorna zginęło wraz
ze swym panem. Stało się tak być może dlatego, że kiedy Cień siał zniszczenie
wśród podpalaczy, Basta był akurat uwięziony przez swego pana. On sam jednak
twierdzi, że to jego historia zachowała go przy życiu, bo tak bardzo za nim
tęskniła.
Dariusz – Dawny lektor Capricorna, przez Bastę zwany Jąkałą. Pomaga Elinor
w bibliotece. Ponieważ podczas głośnej lektury często bardzo się bał, postacie,
Zgłoś jeśli naruszono regulamin