Spis treści:
Sny
Rozdział 1. Kwarc i Tygrysie Oko
Rozdział 2. Zbiegowie
Rozdział 3. Zew grzmotu
Rozdział 4. Chłopcy z bliznami
Rozdział 5. Ścigający i ścigani
Rozdział 6. Z tego cię zapamiętają
Rozdział 7. Wszystko jest światłem
Rozdział 8. Historie spisane miłością i poczuciem winy
Rozdział 9. Nikt nie wraca niedraśnięty
Rozdział 10. Sztuka królobójstwa
Rozdział 11. Przekazać sekret
Rozdział 12. Zasadzka przy Zjadaczu Kamieni
Rozdział 13. Zmarli powstają z grobów
Rozdział 14. Dzwon z Pustynnego Złota
Rozdział 15. O lojalności i tchórzostwie psów
Rozdział 16. Ci, którzy strzegą tajemnic
Rozdział 17. Gdybyś tam była
Rozdział 18. Kurczące się morze
Rozdział 19. Dziwne znaki
Rozdział 20. Rzeźnicy
Rozdział 21. Białe równiny
Rozdział 22. Atramentowe wyzwania
Rozdział 23. Raz złamane się nie zrośnie
Rozdział 24. Potem
Rozdział 25. Nim przyjdzie nieuniknione
Rozdział 26. Niedopowiedzenia
Rozdział 27. Bracia
Rozdział 28. Miłość i śmierć
Rozdział 29. Zrodzony, by to robić
Rozdział 30. Skrytobójstwo jest dla cierpliwych
Rozdział 31. Jak czynią głupcy
Rozdział 32. Widział tylko zmarłych
Rozdział 33. Jad na języku
Rozdział 34. Zatoczyć koło
Rozdział 35. Kapitan Czarnej Piękności
Rozdział 36. W ręku wroga
Rozdział 37. Z dala od domu
Rozdział 38. Córka zdrajców
Rozdział 39. Powody, by zostać
Rozdział 40. Dom na wzgórzu z widokiem na morze
Rozdział 41. Jeden z wilczej watahy
Rozdział 42. Niech żyje król
Rozdział 43. Los wielu albo los kilku
Rozdział 44. Co zapisane, musi się wypełnić
Rozdział 45. Na zawsze
Rozdział 46. Przysięgi i przepowiednie
Rozdział 47. Chłopiec z legend
Podziękowania
TO JEST KSIĄŻKA.
WPLECIONO W NIĄ SZYFRY, UKRYTE ZNACZENIA.
ODNAJDŹ JE I BAW SIĘ DOBRZE.
Dla Charlesa, Zacha i Paula,
którzy odeszli przedwcześnie
Czy słuchasz uważnie?
Łucznik znów śnił ten sen, w którym nie miał imienia.
Nie pamiętał, w jaki sposób je utracił; teraz mężczyźni zwracali się do niego per „chłopcze”, „śmieciu” albo wcale.
Stał w kręgu z wielkich kamieni, bladych niczym kość, a stłoczeni wokół ringu mężczyźni i kobiety podjudzali go okrzykami. Rozedrgane światło pochodni zmieniło ich twarze w ohydne maski. Gdy przestępował z nogi na nogę, kawałki żwiru wbijały mu się w podeszwy bosych stóp.
– To jest twój nowy kandydat, Topór? – parsknął mężczyzna o ziemiście bladej cerze i głęboko osadzonych czarnych oczach.
– Parę miesięcy temu zgarnąłem go w Joxoca – odrzekł Topór. – Już go trochę rozruszałem.
Topór – krępy, ogorzały, wiecznie skubiący te swoje niezagojone jeszcze strupy.
Bezimienny chłopiec dotknął szyi, przesunął palcami...
renfri73