Jonathan Stroud - Oko Golema.pdf

(2123 KB) Pobierz

Bartimaeus

Prolog

Praga, 1868 rok.

O zmierzchu, jedno po drugim, zapaliły się ognisk w obozie wroga, a było

ich więcej niż jakiejkolwiek poprzedniej nocy. Światła iskrzyły się jak

płomienne klejnoty na zielonej równinie, tak liczne, że zdawało się, iż

zaczarowane miasto wyłoniło się spod ziemi. Ale w obrębie naszych murów

domy miały pozamykane okiennice, a światła zaciemniono. To była dziwna

zamiana ról – sama Praga stała się ciemna i martwa, a krajobraz wokół niej

rozbłyskiwał światłem i tętnił życiem. Wkrótce potem wiatr zaczął

przycichać. Od wielu godzin wiał mocno od zachodu, niosąc wieści

o ruchach najeźdźców – grzechotanie maszyn oblężniczych, krzyki żołnierzy

i głosy zwierząt, westchnienia nieszczęsnych jeńców i aurę zaklęć. Teraz

nienaturalnie szybko zamarł i powietrze wypełniła cisza. Szybowałem

wysoko nad klasztorem na Strahovie, przy wspaniałych murach miejskich,

które zbudowałem trzysta lat temu. Moje skórzane skrzydła wykonywały

powolne, silne ruchy; oczy przeczesywały siedem planów aż po horyzont .

Nie było to łatwe. Brytyjskie wojsko pokryte było Ukryciem, ale

rozchodzące się od zaklęcia drobne fale mocy już pluskały o podnóże

wzgórza zamkowego. W mroku widać było aury ogromnego kontyngentu

duchów; z każdą minutą kolejne krótkie drżenia na planach sygnalizowały

przybycie nowych batalionów. Oddziały żołnierzyludzi przemieszczały się

planowo po mrocznym terenie. Pośrodku stała grupa wielkich, białych

namiotów, sklepionych jak skalne jaja, a wokół nich Tarcze i inne zaklęcia

wisiały gęsto jak pajęczyna .

Uniosłem wzrok ku pociemniałemu niebu. Było wściekłą, czarną

plątaniną chmur przetykaną od zachodu smugami żółci. Wysoko, ledwie

widoczny w gasnącym świetle, szpiegowałem sześć małych plamek

krążących daleko poza zasięgiem Detonacji. Poruszały się powoli, kreśląc

plany naszych murów, szacując siłę obrony.

Skoro o tym mowa... Musiałem zrobić to samo.

Przy Bramie Strahovskiej, najdalej wysuniętym i najbardziej narażonym

na działania nieprzyjaciela fragmencie murów, wzniesiono i umocniono

wieżę. Stare drzwi zabezpieczono potrójnym zaklęciem i mnóstwem