DZIAŁANIE NA SYGNAŁY.doc

(61 KB) Pobierz
Poznań, dnia ……………

Poznań, dnia 06.02.2015r.

          ZATWIERDZAM

 

          dowódca 2 plutonu

 

wz. plut. Daniel STASZEWSKI

 

 

PLAN PRACY
INSTRUKTORA NA PUNKCIE NAUCZANIA

 

 

I. ZAGADNIENIE: Działanie żołnierza na sygnały alarmowania.

 

II. CEL:

-        Uczyć praktycznego działania po sygnałach alarmowania,

 

III. CZAS: 30 min.

 

IV. MIEJSCE: PĆT/ Las Okrągły.

 

V.  LITERATURA:

-        „Podręcznik walk pododdziałów wojsk zmechanizowanych (pluton, drużyna)” Warszawa 2000;

-                      „Regulamin działań wojsk lądowych” - DWLąd wewn. 115/2008;

-                      „Regulamin działań taktycznych pododdziałów wojsk pancernych i zmechanizowanych.”- DWLąd. 134/09;

-                      „Poradnik dowódcy plutonu”. - DWLąd. 185/2011;

-        „Program szkolenia podstawowego Sił Zbrojnych RP” – Szkol. 866/2013;

-        „Instrukcja o działalności szkoleniowo – metodycznej” – Szkol. 816/2009.

-        Program szkolenia podstawowego SZ RP, Szkol 866/2013.

 

VI. ZABEZPIECZENIE MATERIAŁOWO - TECHNICZNE:

        ISOPS (MP-4,OP-1)                                                                       na stan;

        chorągiewki sygnalizacyjne                                                        1 kpl.;

        odrzutniki do strzelania amunicją ślepą                              wg potrzeb;

        ubiór słuchaczy                                                                                     polowy.

 

VII. WARUNKI BEZPIECZEŃSTWA:

W czasie trwania zajęć wykonywać te czynności które zostały nakazane przez instruktora lub wynikają z treści otrzymanego zadania.

Zwracać uwagę na zachowanie ostrożności podczas przemieszczanie się w terenie.

Wszystkie czynności wykonywać szybko, sprawnie, lecz z zachowaniem środków ostrożności przewidując następstwa swego działania lub zaniechania działania.

Nie podnosić i nie dotykać przedmiotów niewiadomego pochodzenia mogących spowodować zagrożenie życia, fakt ich znalezienia meldować natychmiast kierownikowi zajęć.

Nie oddalać się samowolnie z rejonu zajęć.

Każdorazowo meldować o wszystkich urazach, kontuzjach oraz uszkodzeniach sprzętu

 

PRZEBIEG ZAJĘĆ:

 

Lp.

CZYNNOŚCI INSTRUKTORA

CZYNNOŚCI SZKOLONYCH

1.      

Podanie treści zagadnienia Działanie żołnierza na sygnały alarmowania.

Stoją na zbiórce
i słuchają.

2.      

Określenie celu zagadnienia – uczyć praktycznego działania na sygnały alarmowania.

Stoją na zbiórce
i słuchają.

3.      

Wprowadzenie w sytuację taktyczną – drużyna znajduje się w rejonie wyjściowym batalionu. Naszym zadaniem jest ubezpieczenie bezpośrednie tego rejonu przed ewentualnym zagrożeniem ze strony przeciwnika jak i przed grupami dywersyjnymi, które mogą wystąpić w tym terenie.

Stoją na zbiórce
i słuchają.

4.      

Podanie komendy, na jaką się wykonuję te czynność – żołnierze pododdziału na sygnały alarmowania i  powiadamiania np.:

 

LOTNIK - przed wykonaniem szczeliny plot, na dany sygnał drużyny zajmuje miejsca w BWP; po wykonaniu szczeliny zajmują miejsca w  niej. Dyżurny środek plot przystępuje do zwalczania celów powietrznych.

 

MGŁA - drużyna zajmuje miejsca w BWP, zakładają maski pgaz zamykają  drzwi, włazy, otwory strzelnicze, włączają urządzenia filtrowentylacyjne. Ubezpieczenia nie schodzą z posterunku - zakładają  maski i narzutki i dalej wykonują postawione zadanie.

 

POŻAR - w wypadku małego pożaru wszyscy   wyposażeni w maski i łopaty przystępują do jego lokalizacji i gaszenia. W przypadku dużego pożaru opuszczają rejon udając się w nowy rejon wskazany przez dowódcę plutonu.

 

ODBÓJ przystępują do wykonania czynności przerwanych wprowadzonym alarmem.

Stoją na zbiórce
i słuchają.

5.      

Wzorowy pokaz – wykorzystuję wcześniej przygotowanych żołnierzy którzy wykonują moje komendy.

Stoją na zbiórce, obserwują
i słuchają.

6.      

Pokaz z objaśnieniem - wykorzystuję wcześniej przygotowanych żołnierzy którzy tworzą szyk, sam zaś występuję w roli dowódcy drużyny i narratora, obserwuję działanie zwracając uwagę na działanie całego zespołu, a także na działanie żołnierzy po wykonaniu działań po ogłoszeniu alarmu. Omawiam zagadnienie, zwracając uwagę na niedociągnięcia.

 

Stoją na zbiórce, obserwują
i słuchają.

7.      

Ćwiczenia na tempa – nie dotyczy

-

8.      

Ćwiczenia etapami – nie dotyczy.

-

9.      

Ćwiczenia do pełnego opanowania - Wydaję komendy, nakazuję podjęcie działań
po ogłoszeniu alarmu.

Wykonują komendy instruktora, ćwiczą praktycznie.

10.  

Reagowanie instruktora na popełniane błędy.

Wykonują komendy instruktora, ćwiczą praktycznie.

11.  

Omówienie zrealizowanego zagadnienia we skazaniem najczęściej popełnianych błędów, sposobu ich usunięcia, wskazanie najlepiej
i najsłabiej ćwiczących, zadań i czynności
do pracy samodzielnej.

Stoją na zbiórce, słuchają, zadają ewentualne pytania.

 

 

ZAŁĄCZNIKI:

1 Zasady zachowania się żołnierzy podczas ogłoszenia alarmu o skażeniach.

 

 

   OPRACOWAŁ

 

            dowódca drużyny

 

…………………………………….

 

 

 

 

 

 

 

 

ZAŁĄCZNIK 1

 

Zasady zachowania się żołnierzy podczas ogłoszenia alarmu o skażeniach.

Celem alarmowania o skażeniach jest umożliwienie pododdziałom wykonanie przedsięwzięć ograniczających skutki działania w rejonach skażeń.

Na sygnał alarmu o skażeniach żołnierze, w dalszym ciągu wykonując swoje zadania, bezzwłocznie nakładają indywidualne środki ochrony przed skażeniami w położenie bojowe, a znajdujący się w ukryciach i zakrytych pojazdach tylko maski przeciwgazowe.

Działanie na wypadek ogłoszenia alarmu o skażeniach w działaniach taktycznych.

·         Żołnierze przebywający w sprzęcie posiadającym  aparaturę filtrowentylacyjną (tzw. zbiorowe środki ochrony przed skażeniami) : - zamykają włazy , luki

·         Żołnierze przebywający poza sprzętem lub na pojazdach nie posiadającym zbiorowych środków ochrony przed skażeniami : - nakładają ISOPS

Zbiorowe środki ochrony  przed skażeniami zapewniają ochronę prze bezpośrednim działaniem broni masowego rażenia.

Zbiorowa ochrona obejmuje wykorzystanie właściwości sprzętu bojowego i środków transportowych oraz  wszelkiego rodzaju ukryć, schronów typu polowego i budowli stałych wyposażonych w urządzenia filtrowentylacyjne.

Czołgi, transportery opancerzone i wozy bojowe piechoty stanowią najlepszą ochronę przed rażącym działaniem broni jądrowej i skażeniami.

Transportery opancerzone (BRDM-2 , SKOT) osłabiają promieniowanie jonizujące 4-krotnie.

Pojazdy te są wyposażone w:

urządzenia filtrowentylacyjne – zabezpieczają przed skażeniami promieniotwórczymi, chemicznymi i zakażeniami biologicznymi .Właściwe działanie urządzenia i szczelność transportera zapewniają wytworzenie nadciśnienia w przedziale kierowania i zabezpiecza przed dostaniem się do wnętrza skażonego powietrza.

półautomatyczne urządzenia do wykrywania skażeń – pozwalają na wczesne wykrycie promieniowania jonizującego i skażeń chemicznych.

Samochody przykryte brezentem chronią przed skażeniem opadającym pyłem promieniotwórczym i kroplami bojowych środków trujących.

W strefie zagrożonej skażeniami:

·         nałożyć maskę pgaz. lub zastępcze środki ochrony przed skażeniami;

·         starać się wyjść ze strefy skażonej prostopadle pod kątem 900 do kierunku wiatru;

·         ...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin