Arystokracja.pdf

(48 KB) Pobierz
Arystokracja
Autokrator
samowładca
– w czasach rzymskich i w cesarstwie bizantyjskim grecki
tytuł cesarza.
Baron
– w Europie Zachodniej wyższy, dziedziczny tytuł szlachecki, niższy od hrabiego.
Baronet
– angielski, dziedziczny tytuł szlachecki, niższy od barona.
Bastard
– nazwa stosowana w odniesieniu do potomka królewskiego ze związku
pozamałżeńskiego.
Begam
– tytuł księżniczek z książęcych rodów muzułmańskich w Indiach.
Bej
– tytuł feudalnych władców w krajach Bliskiego i Środkowego Wschodu.
Bogdychan
– dawna nazwa chińskiego cesarza.
Bojar
– magnat feudalny w dawnej Rosji, w Białorusi – szlachcic.
Caballero
– wym. kawaliero – tytuł szlachcica w dawnej Hiszpanii.
Car
– tytuł władców rosyjskich, bułgarskich, serbskich.
Cesarz
– tytuł przyjmowany przez władców wielkich państw, miał podkreślać ich potęgę
lub uzasadniać pretensje do zwierzchnictwa nad sąsiednimi krajami (Rzym, Anglia,
Hiszpania, Niemcy, Meksyk, Brazylia, Etiopia, Iran, Japonia).
Chan
– tytuł władcy u ludów tureckich i mongolskich.
Countess
– arystokratyczny tytuł dziedziczny w Anglii odpowiadający hrabinie.
Czynownik
– szlachcic, arystokrata rosyjski na urzędzie.
Dajmio
– japoński baron feudalny.
Delfin
– tytuł następców tronu francuskiego.
Diuk
– najwyższy tytuł arystokratyczny we Włoszech i Francji – książę nie z
królewskiego rodu.
Doża
– tytuł władców Wenecji i Genui.
Dworianin
– szlachcic wywodzący się z rodu bojarskiego.
Earl
– wym. erl – w Anglii tytuł arystokratyczny niższy od markiza, odpowiadający
hrabiemu.
Emir
– książęcy tytuł władców w niektórych krajach muzułmańskich.
Faraon
– tytuł władców starożytnego Egiptu.
Farfura
– syn nieba, jako tytuł cesarza Chin.
Graf
– dawny tytuł arystokratyczny w Niemczech, pośredni między baronem a
margrabią.
Grand
– najwyższy tytuł arystokratyczny w Hiszpanii i Portugalii.
Hidalgo
– szlachcic hiszpański.
Hospodar
– tytuł księcia w Mołdawii i na Wołowszczyźnie.
Hou
– chiński markiz.
Hrabia
– dziedziczny tytuł arystokratyczny (w Polsce do 1921 r.).
Infant
– tytuł synów rodzin królewskich w Hiszpanii i Portugalii.
Imperator
– dawniej w niektórych monarchiach dziedziczny tytuł panującego.
Jarl
– w średniowiecznej Skandynawii tytuł namiestnika królewskiego.
Junkier
– pruski szlachcic – obszarnik.
Kagan
– tytuł wielkiego chana w dawnej Mongolii.
Kajzer
– dawniej potoczna nazwa cesarza niemieckiego.
Kedyw
chedyw
– w II poł. XIX w. dziedziczny tytuł władców Egiptu.
Kniaź
– tytuł książąt na Rusi i Litwie.
Knight
– niski stanem szlachcic angielski.
Kronprinz
– tytuł następcy tronu cesarskiego w Niemczech i Austrii.
Król
– tytuł monarchy panującego wywodzący się od imienia Karola Wielkiego – króla
Francji.
Książę
– tytuł członków rodzin panujących dynastii i rodów arystokratycznych, także tytuł
władców niektórych małych państw.
Kung
– książę chiński.
Kunigas
– średniowieczny książę litewski.
Kurfirst
– książę elektor w Rzeszy Niemieckiej i w Prusach, mający prawo
uczestniczenia w wyborze cesarza.
Lady
– wym. lejdy – tytuł przysługujący żonie i córkom lorda.
Landgraf
– tytuł feudalny, między hrabią a księciem w dawnych Niemczech.
Logofet
– możny bojar rumuński.
Lord
– angielski, dziedziczny tytuł szlachecki (przez najstarszego syna) uprawniający do
zasiadania w Izbie Lordów.
Magnat
możnowładca
– członek bogatego rodu arystokratycznego.
Margrabia
– tytuł szlachecki w hierarchii po księciu (we Francji – markiz).
Markiz
– tytuł szlachecki, używany szczególnie we Francji.
Mikado
tenno
– tytuł cesarza japońskiego.
Milady
– wym. mylejdy – ogólne określenie na angielską szlachciankę.
Milord
– tytuł grzecznościowy używany w Anglii przy zwracaniu się do głów rodzin
arystokratycznych.
Mirza
murza
– tytuł księcia tatarskiego.
Mogoł
– dawny tytuł monarchy mongolskiego w Indiach.
Monarcha
– panujący władca stojący na czele monarchii.
Nan
– chiński baron.
Nawab
– tytuł indyjskiego księcia muzułmańskiego.
Negus
– tytuł władcy Etiopii.
Nizam
– tytuł władców Hajdarabadu.
Padyszach
– tytuł dawnych sułtanów tureckich, szachów perskich.
Palatyn
– wysoki urzędnik dworski; w Polsce zastępca księcia.
Po
– chiński odpowiednik hrabiego.
Princeps
– w okresie Polski dzielnicowej, książę mający władzę zwierzchnią nad
dzielnicami.
Radża
– władca miejscowy, książę feudalny w Indiach.
Rani
– panująca księżniczka, żona radży.
Ras
– tytuł najwyższych dostojników w Etiopii.
Regent
– osoba z tytułem szlacheckim, sprawująca władzę w imieniu niepełnoletniego
monarchy.
Samuraj
– japoński szlachcic feudalny.
Seid
– książę, w niektórych krajach muzułmańskich tytuł panującego.
Sir
– wym. ser – tytuł szlachecki w Anglii używany przed nazwiskiem.
Sire
– forma zwracania się do panującego we Francji od XVI w.
Sułtan
– tytuł władców Turcji i innych krajów muzułmańskich.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin