Zaginiona gramota
Istnieje „oficjalny pogląd”, że Cyryl I Metody przynieśli Słowianom gramoty i piśmiennictwo. Ale czy to prawda? Okazuje się, że nie. Słowianie w chwili przybycia braci do Słowian już mieli swoje pismo. W wielu rękopisach zeskrobano Głagolicę i zapisano nowy tekst Cyrylicą…
W żywocie „świętego” Cyryla jest mowa o tym, że jechał przez Chersonez-Korsuń Taurydzki w składzie poselstwa do Chazarów, Konstantyn widział tam Ewangelię i Psałterz, napisane „ruskim pismem”.
Młody Konstantyn porównał pismo ze zwykłym znanym mu i odróżnił samogłoski i zgodne litery, a wkrótce szybko nauczył się czytać w nowym dla niego języku czemu dziwili się pozostali, i uznali to jako cud boży. W ten sposób już na samym początku życia Cyryla, Rysy posiadali pismo.
Co to za pismo posiadali Słowianie? Głagolicę.
Cyryl Metody wymyślili Cyrylicę, biorąc Głagolicę i dostosowując Słowiańskie pismo do alfabetu greckiego – tak, aby nie utrwalać i nie przepisywać judeo-chrześcijańskiej biblii na niewygodne dla Greka pismo.
Natychmiast powstaje pytanie – a może Głagolica jest młodsza od Cyrylicy?
Całkowicie nie. Przeprowadzone badania w tej dziedzinie (na szczęście Głagolicą pisze się do tej pory w niektórych wsiach w Chorwacji) wykazały, że nie ma żadnego faktu wskazującego na to, że cyrylica jest starsza od głagolicy. Z datowania zachowanych listów słowiańskich, najstarszy zapisany jest głagolicą. Istnieją rękopisy Cyryla, które bez wątpienia noszą oznaki wzorowane na oryginałach z Głagolicy. Język na zabytkach, na których jest Głagolica jest o wiele starszy niż archaiczny język z Cyrylicą.
Cyrylica została stworzona około 863 roku przez Cyryla i jego brata Metodego na rozkaz cesarza bizantyjskiego greka Michała III, fanatycznego Judeo-chrześcijanina. Ponieważ przekład na nowy dla nich język (Słowiańska Głagolica) i przepisywanie ogromnej księgi ręcznie mogło zajmować do 20 lat, to aby było prościej kopiować, rozpowszechniać i czytać tekst biblii w swoim imperium, cesarz Michał III uchwalił dekret o zrobieniu porządku z pismami narodów słowiańskich wchodzących w skład imperium Bizantyjskiego. Łatwiej przeprowadzić kulturowe ludobójstwo gdy Słowianom zabierze się własne pismo i nakaże pisać w nowym obcym języku…
Istnieje bezpośrednia zależność Cyrylicy od Głagolicy: Cyryl z Metodym zastąpili litery w Głagolicy na znane mu i bliskie pod względem dźwiękowym greckie a część niezrozumiałych dla nich liter po prostu wyrzucili. W sumie w Cyrylicy pozostało zaledwie ponad 30 liter, natomiast pierwotna Głagolica miała ponad 46 symboli.
Słowianie, w tym wschodni, osiągnęli wysoki rozwój ustroju plemiennego już w pierwszej połowie I tysiąclecia n. e. Do tego czasu należy prawdopodobnie przypisać również powstanie słowiańskiego pisma typu :czerty i rezy”.
Wniosek ten potwierdzają również dane lingwistyczne. Jak podkreśla wielu badaczy, słowa ‚pisać’, ‚czytać’, ‚pismo’, ‚książka’ jest wspólne dla języków słowiańskich. W konsekwencji te słowa jak i samo słowiańskie pismo powstały prawdopodobnie przed podzieleniem języka ogólnosłowiańskiego na gałęzie, tzn. nie później jak w połowie 1 tysiąclecia n.e.
Dowód ten odnosi się nawet nie do Głagolicy, a do pierwotnego pisma piktograficznego. Znaczy to, że Słowianie posiadali pismo już przed 500 rokiem n.e. i to minimum, a w rzeczywistości o wiele wcześniej.
W 1848 roku ojczysty filolog I. I. Srezniewski napisał: „Właściwość wielu liter Głagolicy od dawna prowadzą do wniosku, że głagolica jest starożytnym pismem pogańskich Słowian a zatem jest starsza od cyrylicy … „
W 1766 r. hrabia Klemens Grubisich wydał w Wenecji książkę o bardzo ciekawej nazwie „In originem et historiam alphabet Slavonic Glagolitici, vulgo Hieronymiani disquisitio” (Pochodzenie i historia Słowiańskiej Głagolicy, badanie Wulgaty Hieronima). Grubisich twierdził, że Głagolica została utworzona na długo przed narodzeniem Chrystusa, stanowiła podstawę Geckich Run (Geci — wschodni Goci, Słowianie, nazwa Drewlanie).
Około 1640 r. Rafał Lenakowicz (Raphael Lenakovich) napisał dialog „De litteris antiquorum Illyriorum”, w którym mówi prawie to samo co Grubisich, ale prawie 125 lat wcześniej. Uwzględniając to, co pisali Herodot, Grubisich i Lenakowich wynika, że Głagolica została utworzona na długo przed narodzeniem Chrystusa, czyli jest o wiele starsza niż cyrylica.
Z powyższego jasno wynika, że historia Głagolicy jest całkowicie inna niż ją przedstawiają historycy. Ale z jakiegoś powodu te i wiele innych powyżej przedstawionych faktów całkowicie ignorują historycy Judeo-chrześcijańscy.
Jeszcze w 972 r. niektóre oficjalne dokumenty na Rusi były pisane Głagolicą, ponieważ Światosław był zagorzałym wrogiem Judeo-chrześcijaństwa, a Cyrylica była właśnie takim pismem.
Wilhelm Postyll w dziele „Linguarum XXII characteribus dinerentium alphabetum” do tego wszystkiego dodał, że I. von Hahn znalazł u Albańczyków alfabet, przypisywany Albańczykowi Buthakukycowi, bardzo podobny do Głagolicy. Sądząc, że ten alfabet został wprowadzony w II w. w czasach chrystianizacji Albańczyków.
W przedmowie do rękopisu Nowogrodzkiego, przepisanego ze starszego rękopisu pisanego Głagolicą z 1047 roku napisano: „Jakoż spodobi napisać mnie książki w kuriloce (Cyrylicy)”. Podpis — „prorok Upir Lichoj”. Co jest bardzo wymowne, pokazujące stosunek piszącego do cyrylicy.
Na większą starożytność Głagolicy wskazują również palimpsesty — rękopisy na pergaminie lub papirusie, na których starszy tekst był zmyty albo zeskrobany, a na nim spisano nowy. Na wszystkich zachowanych palimpsestach została zeskrobana Głagolica i wprowadzony nowy tekst napisany Cyrylicą. Nie ma ani jednego palimpsestu, w którym byłaby zeskrobana cyrylica a na niej głagolica.
Teksty przepisane z Głagolicy na Cyrylicę, mają błędy chronologiczne w datach, ponieważ wartość liczbowa liter Głagolicy i Cyrylicy nie zgadza się. Wartości liczbowe Cyrylicy zorientowane są na alfabet grecki…
Tę wersję potwierdza również znaleziony manuskrypt biblijny z V wieku, pochodzenie którego nie jest znane. Rękopis ten został pierwotnie napisany w Głagolicy, następnie Głagolica została zeskrobana i na wielu arkuszach tego manuskryptu zapisano przekład 38 homilii św. Efraim Sirinai w języku greckim.
Tak więc dokument otrzymał nazwę „Przepisany kodeks Efraima” i zaczęto go uważać za grecki.
Nawiasem mówiąc, sens przestronnych Ruskich przysłów „co jest napisane piórem, to nie to co wyciąć siekierą”, zrozumiały był tylko dla tego, kto miał do czynienia z palimpsestami i wiedział jak trudno wywabić z pergaminu tekst początkowy i jakie w tym celu zastosować środki.
Wszystkie te fakty wskazują, że „święci” Cyryl i Metody dokonali celowego aktu ludobójstwa kulturowego na Słowianach. Było to zniszczenie RODnoj pisma, zniszczenie kronik, zamiana wszystkich pojęć, zamierzone zniszczenie RODowej pamięci Słowian…
Słowian zamieniono na Iwanów nie pamiętających swojego pokrewieństwa, nie pamiętających swojego czytania i pisania, swoich liter, swojego Rodu, swojej kultury… I robi się to do tej pory.
źródło
marek33x