UŁOŻENIE CHOREGO W ŁÓŻKU, UDOGODNIENIA
POZYCJE
I. Pozycja pozioma na plecach
Cele:
- ułatwienie rozprężenia dolnych płatów płuc przez zwiększenie zakresu ruchów oddechowych przepony
- u chorych po punkcji lędźwiowej
- działa odprężająco i uspokajająco
Udogodnienia:
- podłożenie małej poduszki w okolicy lędźwiowej kręgosłupa i podpórka pod stopy (odciążenie kręgosłupa). Pod pięty można podłożyć kółka/małe poduszeczki, a pod uda i kostki wałeczki (w celu wygodnego ułożenia i rozluźnienia mięśni)
II. Pozycja pozioma na boku
- zapobiega odleżynom
- stanowi pozycję bezpieczną u chorych z porażeniem połowiczym, dobra dla pacjentów nieprzytomnych
- ułatwienie drenażu oskrzeli, szczególnie, gdy głowa jest ułożona niżej niż nogi
Odmiany:
- pozycja „boczna ustalona”/ „bezpieczna”
- pozycja boczna (poduszki pod głowę i mała poduszka między kolanami i wałek pod plecy, żeby chory się nie odwrócił na plecy)
III. Pozycja pół wysoka
- ułatwienie oddychania (z poduszek zrobić równię pochyłą)
IV. Pozycja wysoka
- ułatwienie oddychania przez zmniejszenie ucisku na klatkę piersiową
- umożliwia jedzenie
aby chory się nie obsuwał, należy ułożyć pod udami wałek, stopy zabezpieczyć przed opadaniem, pod ramiona można włożyć poduszki
V. Pozycja wysoka z pochyleniem do przodu (przy ostrej duszności)
VI. Pozycja brzuszna
- zapobiega odleżynom, przykurczom
- odciążenie pleców i okolicy pośladków
Należy podeprzeć górną część tułowia oraz okolice brzucha, by umożliwić fizjologiczne wygięcie kręgosłupa. U kobiet zabezpieczyć piersi przed uciskiem.
!!! stopy powinny zwisać poza łóżko (zmniejszenie napięcia mięśniowego!!! ewentualnie jeśli stopy pozostają na łóżku – pod palce podłożyć poduszkę z gąbki. Głowa odchylona na bok, ramiona w odwiedzeniu.
VII. Pozycja Trendelenburga
niskie ułożenie głowy w stosunku do reszty ciała.
Wskazania:
wstrząs, utrata przytomności, utrata krwi, zaburzenia ukrwienia mózgu.
VIII. Wysokie ułożenie kończyn
polepsza krążenie żylne, zapobiega powstawaniu zakrzepów.
ZAKŁADANIE CZOPKA
Cel:
podanie leku w postaci czopka do odbytnicy w celu miejscowego lub ogólnego zadziałania
Zestaw:
- rękawiczki
- lignina
- czopek
- miska nerkowata
- taca
Algorytm:
1. poinformuj pacjenta o zabiegu, upewnij się, że go zrozumiał (cel, przebieg)
2. zapewnij pacjentowi intymność – wyproś z sali obce osoby i rodzinę, ustaw parawan przy łóżku chorego
3. przygotuj zestaw
4. przygotuj chorego – ułóż go w odpowiedniej pozycji na boku, poproś aby zsunął bieliznę i się rozluźnił
5. załóż rękawiczki
6. przygotuj czopek
7. rozchyl palcami jednej dłoni pośladki chorego i wsuń czopek do odbytnicy na głębokość ok. 3-4 cm
8. poinformuj pacjenta, by starał się utrzymać czopek przynajmniej przez 20 minut
(w przypadku silnego parcia pacjent kładzie się na brzuchu!!!)
9. zabezpiecz używany sprzęt
10. upewnij się, czy czopek nie został wydalony zaraz po założeniu, zapytaj o to pacjenta lub oceń okolicę odbytu
11. umyj i zdezynfekuj ręce
12. udokumentuj zabieg
PŁUKANIE ŻOŁĄDKA
wprowadzenie płynu do żołądka i wyprowadzenie przez założony zgłębnik w celu usunięcia substancji toksycznych z żołądka, np. w zatruciu lekami, grzybami itp.
- długi zgłębnik
- lignokaina
- lejek dopasowany do zgłębnika/ strzykawka Janeta
- dzbanek na płyn
- płyn do płukania (w wiadrze)
- szklanka wody
- naczynie na popłuczyny przeznaczone do badania laboratoryjnego (jałowe najlepiej)
- fartuchy ochronne
- jałowe rękawiczki
- wiadro na popłuczyny
- narzędzie zaciskające
1. sprawdź zlecenie
2. przygotuj pacjenta (powiadom o zabiegu i konieczności jego wykonania)
4. umyj ręce
6. ułóż odpowiednio pacjenta (najlepiej w pozycji pół wysokiej lub lekko na boku, może tez siedzieć na krześle, zapewnij sobie pomoc II osoby do podtrzymania pacjenta i pomocy w wykonaniu zabiegu)[zabieg wykonujemy w gab. zabiegowym lub łazience]
7. osłoń fartuchem gumowym lub podkładem pacjenta
8. załóż fartuch
9. podaj pacjentowi ligninę i miskę nerkowatą w celu zabezpieczenia gdy zacznie wymiotować
10. nałóż jałowe rękawiczki
11. wyjmij zgłębnik z opakowania, określ na jaką długość wprowadzić zgłębnik i posmaruj końcówkę lignokainą, drugi koniec zaciśnij narzędziem
12. wprowadź zgłębnik do przewodu pokarmowego, pamiętaj aby pacjent przygiął głowę do klatki piersiowej, zgłębnik wprowadzaj w miarę możliwości zgodnie z odruchem połykania u pacjenta
13. skontroluj umiejscowienie zgłębnika
14. dołącz lejek do końcówki zgłębnika
15. wypełnij lejek płynem do płukania i zdejmij narzędzie zaciskające
16. wprowadź jednorazowo ok. 0,5 litra płynu
17. w momencie wprowadzenia całej objętości płynu obniż lejek tak, by popłuczyny wypłynęły do naczynia
18. pobierz ok. 150 ml płynu do badania toksykologicznego
19. powtarzaj czynność wlewania płynu i wypuszczania go do momentu, aż popłuczyny będą zupełnie czyste
20. zaciśnij zgłębnik
21. usuń zgłębnik
22. podaj pacjentowi szklankę wody do picia
23. zapewnij pacjentowi odpoczynek i spokój, obserwuj jego stan i samopoczucie
24. zabezpiecz popłuczyny
25. zabezpiecz zużyty sprzęt
26. umyj i zdezynfekuj ręce
27. udokumentuj zabieg
to samo można wykonać strzykawką Janeta, tylko trzeba się bardziej napracować:)
szwagiero1