Zasada służąca przygotowaniu uczących się do racjonalnego posługiwania się wiedzą teoretyczną w różnorakich sytuacjach praktycznych.
Zasada wiązania teorii z praktyką
Istota tej zasady sprowadza się do takiego organizowania procesu nauczania – uczenia się, w którym z jednej strony uwzględnione są wszelkie walory indywidualne każdego uczącego się , a z drugiej strony natomiast zostanie znaleziona przez nauczyciela płaszczyzna współpracy wszystkich uczących się.
Zasada indywidualizacji i zespołowości
Istota tej zasady oparta jest na założeniu, że zdobywanie wiedzy o rzeczywistości powinno odbywać się przez bezpośredni zmysłowe powiązanie rzeczy, zjawisk, procesów i wydarzeń przy czynnym udziale poznania zmysłowego.
Zasada poglądowości
Istota tej zasady polega na takim dostosowaniu treści realizowanego materiału do poziomu umysłowego ucznia, aby przekazywany materiał programowy był dla ucznia zrozumiały.
Zasada przystępności
Zasada polegająca na odpowiednim uporządkowaniu treści nauczania i konsekwentnej realizacji tych treści zarówno przez nauczyciela, jak i uczącego się.
Zasada systematyczności
Istotą tej zasady jest wdrożenie uczniów do samodzielnego myślenia i działania, by mogli posłużyć się zdobytą wiedzą i umiejętnościami w różnych nowych sytuacjach w pracy szkolnej i pozaszkolnej.
Zasada operatywności
Zasad ta polega na takim organizowaniu i realizacji procesu nauczania – uczenia się, w którym nauczyciel praktycznej nauki zawodu będzie wywierał wpływ na przebieg nauki oraz wyniki uczących się, znajdujący wyraz w stosowaniu metod pobudzających motywację i zainteresowanie uczących się.
Zasada świadomego i aktywnego udziału uczniów w procesie nauczania
Istotą tej zasady jest konieczność takiego organizowania procesu dydaktycznego, aby w aktywnej pracy uczniowie opanowali materiał, umieli go w każdej chwili odtworzyć i posługiwać się nim w praktycznych sytuacjach.
Zasada trwałości wiedzy i umiejętności
Marudziara