Szkoła zawodowa szkołą pozytywnego wyboruProjekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
PROGRAM NAUCZANIA DLA ZAWODU
TECHNIK OBUWNIK 311916
O STRUKTURZE PRZEDMIOTOWEJ
TYP SZKOŁY: TECHNIKUM
RODZAJ PROGRAMU: LINIOWY
Warszawa 2012
Autorzy: dr inż. Magdalena Paździor, dr inż. Małgorzata Przybyłek
Recenzenci: mgr inż. Katarzyna Stępniak, mgr inż. Małgorzata Smerda
Konsultanci: mgr inż. Grażyna Krogulec
Koordynator prac liderów branżowych: mgr Bogusława Wojtczak
Koordynator merytoryczny projektu: mgr Emilia Maciejewska
Menadżer projektów systemowych realizowanych przez KOWEZiU: mgr Agnieszka Pfeiffer
Redakcja i skład: zespół Hortpress Sp. z o.o.
Publikacja powstała w ramach projektu systemowego „Szkoła zawodowa szkołą pozytywnego wyboru” w ramach Działania 3.4 Otwartość systemu edukacji w kontekście uczenia się przez całe życie, Priorytet III Wysoka jakość systemu oświaty, Program Operacyjny KAPITAŁ LUDZKI. Projekt realizowany przez Krajowy Ośrodek Wspierania Edukacji Zawodowej i Ustawicznej. Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.
© Copyright by Krajowy Ośrodek Wspierania Edukacji Zawodowej i Ustawicznej
Krajowy Ośrodek Wspierania Edukacji Zawodowej i Ustawicznej
02-637 Warszawa
ul. Spartańska 1B
www.koweziu.edu.pl
Program nauczania dla zawodu technik obuwnik 311916 o strukturze przedmiotowej
SPIS TREŚCI
1. PODSTAWY PRAWNE KSZTAŁCENIA ZAWODOWEGO 5
2. OGÓLNE CELE I ZADANIA KSZTAŁCENIA ZAWODOWEGO 5
3. INFORMACJA O ZAWODZIE TECHNIK OBUWNIK 6
4. UZASADNIENIE POTRZEBY KSZTAŁCENIA W ZAWODZIE TECHNIK OBUWNIK 6
5. POWIĄZANIA ZAWODU TECHNIK OBUWNIK Z INNYMI ZAWODAMI 7
6. Szczegółowe CELE KSZTAŁCENIA W ZAWODZIE TECHNIK OBUWNIK 7
7. PRZEDMIOTY ROZSZERZONE W TECHNIKUM 8
8. KORELACJA PROGRAMU NAUCZANIA DLA ZAWODU TECHNIK OBUWNIK Z PODSTAWĄ PROGRAMOWĄ KSZTAŁCENIA OGÓLNEGO 8
9. PLAN NAUCZANIA DLA ZAWODU TECHNIK OBUWNIK 9
10. PROGRAMY NAUCZANIA DLA POSZCZEGÓLNYCH PRZEDMIOTÓW W ZAWODZIE TECHNIK OBUWNIK 13
1. Technologia obuwia 13
2. Materiały obuwnicze 20
3. Maszynoznawstwo obuwnicze 24
4. Język obcy w obuwnictwie 27
5. Działalność gospodarcza w przemyśle obuwniczym 30
6. Organizacja produkcji obuwia 35
7. Produkcja obuwia – zajęcia praktyczne 40
8. Projektowanie obuwia 50
9. Kontrolowanie jakości w procesach wytwarzania obuwia 53
Praktyki zawodowe 57
ZAŁĄCZNIKI 60
ZAŁĄCZNIK 1. EFEKTY KSZTAŁCENIA DLA ZAWODU TECHNIK OBUWNIK ZAPISANE W ROZPORZĄDZENIU W SPRAWIE PODSTAWY PROGRAMOWEJ KSZTAŁCENIA W ZAWODACH 60
ZAŁĄCZNIK 2. POGRUPOWANE EFEKTY KSZTAŁCENIA DLA ZAWODU TECHNIK OBUWNIK 65
ZAŁĄCZNIK 3. USZCZEGÓŁOWIONE EFEKTY KSZTAŁCENIA DLA ZAWODU TECHNIK OBUWNIK 73
1. PODSTAWY PRAWNE KSZTAŁCENIA ZAWODOWEGO
Program nauczania dla zawodu technik obuwnik opracowany jest zgodnie z poniższymi aktami prawnymi:
- ustawa z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.) ze szczególnym uwzględnieniem ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2011 r. Nr 205, poz. 1206),
- rozporządzenie MEN z dnia 23 grudnia 2011 r. w sprawie klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego (Dz. U. z 2012 r., poz. 7),
- rozporządzenie MEN z dnia 7 lutego 2012 r. w sprawie podstawy programowej kształcenia w zawodach (Dz. U. z 2012 r., poz. 184),
- rozporządzenie z dnia 7 lutego 2012 r. w sprawie ramowych planów nauczania w szkołach publicznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 204),
- rozporządzenie MEN z dnia 15 grudnia 2010 r. w sprawie praktycznej nauki zawodu (Dz. U. Nr 244, poz. 1626),
- rozporządzenie MEN z dnia 21 czerwca 2012 r. w sprawie dopuszczania do użytku w szkole programów wychowania przedszkolnego i programów nauczania oraz dopuszczania do użytku szkolnego podręczników (Dz. U. z 2012 r., poz. 752),
- rozporządzenie MEN z dnia 30 kwietnia 2007 r. w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych (Dz. U. Nr 83, poz. 562 z późn. zm.),
- rozporządzenie MEN z dnia 17 listopada 2010 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz. U. Nr 228, poz. 1487),
- rozporządzenie MEN z dnia 31 grudnia 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach (Dz. U. z 2003 r. Nr 6, poz. 69 z późn. zm.),
- rozporządzenie MEN z dnia 8 czerwca 2009 w sprawie dopuszczenia do użytku w szkole programów wychowania przedszkolnego i programów nauczania oraz dopuszczania do użytku szkolnego podręczników (Dz. U. Nr 89, poz. 730 z późn. zm.).
2. OGÓLNE CELE I ZADANIA KSZTAŁCENIA ZAWODOWEGO
Celem kształcenia zawodowego jest przygotowanie uczących się do wykonywania pracy zawodowej i aktywnego funkcjonowania na zmieniającym się rynku pracy.
Zadania szkoły i innych podmiotów prowadzących kształcenie zawodowe oraz sposób ich realizacji są uwarunkowane zmianami zachodzącymi w otoczeniu gospodarczo-społecznym, na które wpływają w szczególności: idea gospodarki opartej na wiedzy, globalizacja procesów gospodarczych i społecznych, rosnący udział handlu międzynarodowego, mobilność geograficzna i zawodowa, nowe techniki i technologie, a także wzrost oczekiwań pracodawców w zakresie poziomu wiedzy i umiejętności pracowników.
W procesie kształcenia zawodowego ważne jest integrowanie i korelowanie kształcenia ogólnego i zawodowego, w tym doskonalenie kompetencji kluczowych nabytych w procesie kształcenia ogólnego, z uwzględnieniem niższych etapów edukacyjnych. Odpowiedni poziom wiedzy ogólnej powiązanej z wiedzą zawodową przyczyni się do podniesienia poziomu umiejętności zawodowych absolwentów szkół kształcących w zawodach, a tym samym zapewni im możliwość sprostania wyzwaniom zmieniającego się rynku pracy.
W procesie kształcenia zawodowego są podejmowane działania wspomagające rozwój każdego uczącego się, stosownie do jego potrzeb i możliwości, ze szczególnym uwzględnieniem indywidualnych ścieżek edukacji i kariery, możliwości podnoszenia poziomu wykształcenia i kwalifikacji zawodowych oraz zapobiegania przedwczesnemu kończeniu nauki.
Elastycznemu reagowaniu systemu kształcenia zawodowego na potrzeby rynku pracy, jego otwartości na uczenie się przez całe życie oraz mobilności edukacyjnej i zawodowej absolwentów ma służyć wyodrębnienie kwalifikacji w ramach poszczególnych zawodów wpisanych do klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego.
Opracowany program nauczania pozwoli na osiągnięcie powyższych celów ogólnych kształcenia zawodowego.
3. INFORMACJA O ZAWODZIE TECHNIK OBUWNIK
Technik obuwnik wykonuje prace, związane z projektowaniem, konstruowaniem i wykonywaniem modeli obuwia, jak również opracowywaniem dokumentacji konstrukcyjnej i techniczno-technologicznej. Potrafi prowadzić : skóra, tworzywa syntetyczne, materiały tekstylne. W toku kształcenia uczeń nabywa umiejętności związane z produkcją obuwia, posługiwania się specjalistycznymi maszynami i urządzeniami, zgodnie z wymaganiami bezpieczeństwa, higieny pracy i ergonomii z jednoczesnym opanowaniem zasad dbałości o higienę na stanowisku pracy oraz umiejętności jego organizacji. Opanowuje też pełen zakres kompetencji społecznych oraz wiedzę związaną z aspektami prowadzenia działalności gospodarczej niezbędną w przyszłej pracy zawodowej i funkcjonowaniu na współczesnym rynku pracy. Do typowych zadań zawodowych, które po skończeniu nauki może wykonywać technik obuwnik należy organizowanie, nadzorowanie i kontrolowanie przebiegu procesu produkcyjnego, normowanie zużycia materiałów i czasu pracy, ocena stanu technicznego maszyn i urządzeń oraz wykonywanie bieżących regulacji urządzeń produkcyjnych. Technik obuwnik ma opanowane umiejętności opracowania dokumentacji produkcyjnej, ewidencyjnej i rozliczeniowej oraz oceny jakości materiałów, półproduktów i wyrobów. Wykonywanie zawodu wymaga planowania i nadzorowania prac związanych z przygotowaniem i produkcją obuwia.
Do podjęcia pracy w zawodzie obuwnika wymagane jest wykształcenie zawodowe, zdobyte w trakcie 4-letniego cyklu kształcenia w technikum na podbudowie gimnazjum. Wskazana jest sprawność manualna i dobra koordynacja wzrokowo-ruchowa.
Technik obuwnik może podnieść swoją wiedzę ucząc się w szkołach wyższych na kierunkach: wzornictwo, zarządzanie i inżynieria produkcji, towaroznawstwo lub zbliżonych.
4. UZASADNIENIE POTRZEBY KSZTAŁCENIA W ZAWODZIE TECHNIK OBUWNIK
Technik obuwnik może być zatrudniony na stanowiskach nadzoru i kontroli przebiegu procesu produkcyjnego w różnej wielkości przemysłowych zakładach obuwniczych o zmechanizowanym cyklu produkcyjnym, jak również w zakładach produkujących materiały i akcesoria obuwnicze, świadczących usługi kooperacyjne oraz warsztatach naprawczych realizujących indywidualne zamówienia klientów, w tym na obuwie ortopedyczne i wkładki do obuwia specjalnego, naprawy i odświeżanie obuwia noszonego. Może pracować w zespole przy produkcji dużych serii wyrobów, a w toku realizacji procesów produkcyjnych organizować czynności dokładnie według instrukcji współpracując w grupie lub prowadzić własną działalność gospodarczą np. w formie usług szewskich.
...
msz22