Dorota Majsterkiewicz - Dar.pdf

(979 KB) Pobierz
WOLĘ JEDNO ŻYCIE Z TOBĄ NIŻ SAMOTNOŚĆ
PRZEZ WSZYSTKIE ERY TEGO ŚWIATA.
J.R.R. TOLKIEN
PROLOG
Idąc długim korytarzem, zastanawiałam się, co ja tu
właściwie robię. Szkoła wyższa nigdy nie była w sferze moich
zainteresowań ani marzeń, a teraz idę z kluczykiem od
pokoju akademickiego w dłoni z nadzieją, że tutaj zacznę
normalne życie. Może jest to głupia i naiwna nadzieja, może
ja nie mogę mieć normalnego życia? To jest nawet oczywiste,
że nie mogę. Przecież jestem jednym wielkim zagrożeniem
dla innych. Nienawidzę siebie. Nienawidzę siebie za to, jaka
jestem.
Ciągle
nurtuje
mnie
pytanie:
dlaczego?
Prawdopodobnie nigdy nie uzyskam odpowiedzi. Nauczyłam
się z tym żyć. Nauczyłam się nie patrzeć nikomu prosto
w oczy. Bo wiem, że mój wzrok zabija…
1
Drzwi zaskrzypiały, gdy tylko popchnęłam je do przodu.
Pokoik był mały z dwoma jednoosobowymi łóżkami, które
dzieliło wielkie okno i mała komoda z lampką nocną. Ściany
miały kolor jasnego błękitu, a podłogę zrobiono z ciemnego
drewna. Obok drzwi stała mała toaletka z okrągłym lustrem.
Gdzieś w kącie została upchnięta szafa, a obok małe biurko,
na którym stał laptop.
Dopiero gdy weszłam do środka, zauważyłam jeszcze
jedną parę drzwi, sprytnie schowaną w samym rogu.
Łazienka. Uśmiechnęłam się sama do siebie.
Rozejrzałam się wkoło po raz kolejny, po czym rzuciłam
swoją zieloną torbę na łóżko po prawej stronie.
Podeszłam leniwie do czarnej toaletki i usiadłam na
wygodnym
taborecie
wyłożonym
miękką,
aksamitną
poduszką. Spojrzałam w lustro i automatycznie się
skrzywiłam.
Moja nienaturalnie blada skóra zawsze wyróżniała mnie
z tłumu, a żywoniebieskie tęczówki dodawały mojej cerze
blasku, sprawiając, że była jeszcze jaśniejsza. Jedyny
kontrast stanowiły usta: pełne i naturalnie czerwone.
Mimo wszystko najbardziej nie lubiłam u siebie włosów.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin